Ervaringen met rugklachten de zwangerschap in?

Eerlijk gezegd heeft elke zwangerschap hier meer impact gehad op m’n lichaam. Maar moet zeggen dat ik echt wel minder bekken klachten heb gehad bij de 3e dan de 2e doordat ik uit n rughernia kwam en flink had getraind. Ik vond de zwangerschap toch wel weer veel heftig en heb veel geleund op m’n partner. Dat kon gelukkig. Heb jij iemand om op terug te vallen of een stevig netwerk? Dat is in ieder geval belangrijk denk ik. Als je een hartewens hebt voor een kindje zou ik (milde) rugpijn niet in de weg laten staan denk ik.

Dank voor je reactie :-) ja ik kan zeker terugvallen op mn man. En indien nodig kunnen er vast wel hulptroepen invliegen maar ik ben normaal niet iemand die snel hulp vraagt. Hoe ging je herstel na de laatste bevalling?

Ik heb dagelijks veel rugpijn en beperkt in bewegingen daardoor. Het gekke was: in de zwangerschap nergens last van gehad! Nu 4 weken geleden bevallen en het begint weer… fysio zei dat het komt omdat je tijdens de zwangerschap een andere houding aanneemt en dit blijkbaar bij mij goed werkte

Je weet al wel hoe je lichaam reageerde op zwangerachapshormonen. Een 2e is fysiek wel pittig als de oudste nog jong is. Scheelt enorm als die zelf kan traplopen, omkleden, handen wassen/toilet, langere stukken loopt, etc. Verder zou ik niet opgeven met werken aan je rug versterken, met de juiste oefeningen. Is er al eens naar je ademhaling, looppatroon, werkhouding etc. gekeken. Heel kritisch naar uitvoering van je oefeningen (niet zoals in de sportschool). Sowieso ruimte maken om dingen als mamafit of zwangerschaps zwemmen te kunnen doen. En niet alleen dan pas, ook ervoor je belastbaarheid al vergroten.

Hier gek genoeg ook weinig last gehad van rugklachten tot +- 30 weken. Toen op het werk ook echt rustiger aan moeten doen (kinderopvang). Nu ik verlof heb is het wel te doen. Ben benieuwd hoe dit na de bevalling is

Ja zeker. Alles is onder begeleiding van arts en fysio. Er is ook een tijd aan bechterew gedacht. Probleem is helaas wel groter dan even anders gaan zitten met je werk enz. Maar geef zeker niet op met de oefeningen :-) ik kom van heel ver dus enorme verbetering al. Maar dat laatste stukje...duurt laaaaang

Ik lees even mee! Hier een soortgelijk verhaal met andere klachten. Vorig jaar met een hernia gelopen (naast eigenlijk altijd al rugklachten door scoliose) waar ik gelukkig inmiddels van hersteld ben, maar ik voel nog wel af en toe zenuwpijn. Ik train onder begeleiding om alles sterker te maken en dat helpt, merk ik, maar er zit ook nog steeds angst voor of mijn lichaam alles wel aan kan. Uiteindelijk hebben we besloten voor een tweede gegaan, ik ben niet meer de jongste en door de hernia hebben we dat al veel langer uitgesteld.. Inmiddels 8 weken zwanger en ik hoop natuurlijk dat het fysiek een goeie zwangerschap wordt!

Gefeliciteerd! En wat spannend. Is inderdaad soortgelijk verhaal. Ik ben ook niet de jongste meer dus voelt alsof ik aan het trainen ben tegen een deadline aan. Het zorgt gewoon voor stress. Ik heb eerder ook veel ontstekingen gehad. Dat is gelukkig nu niet meer en geen medicijnen meer. Maar inderdaag...angst of mn lijf sterk genoeg is. Want pijnvrij ben ik helaas niet. Hoe gaat het met jou tot nu toe?

Dankjewel! Heel herkenbaar wat je schrijft, alsof je een deadline moet halen. Wat is de prognose voor je rugklachten, is de verwachting dat daar nog verbetering in komt? Ik moet zeggen dat het tot nu toe heel goed gaat. Nu ben ik vooral angstig voor het tweede en derde trimester omdat het extra gewicht nu nog zo minimaal is. Ik voel de plek van de hernia nog af en toe, maar dat heeft meer te maken met veel tillen dan met de zwangerschap. Als het zo blijft ben ik opgelucht, maar ik hou er rekening mee dat het nog wel eens zwaar kan worden..

Hier ook pijn aan si gewricht en fibromyalgie. Momenteel 40+3 zwanger. Ik heb pas echt last gekregen zo van dat ik niks kon doen sinds ze is ingedaald met 36 weken. Daarvoor deed ik nog alles met mijn oudste van nu 21 maanden. Ik heb gewoon gekeken op welke manier ik wel aandacht kon geven aan de oudste. We deden veel zittende spelletjes. Ik haal haar altijd samen met mijn man op van de opvang en mijn man laat mij dan voorop lopen zodat ze mij als eerste ziet. Als het even niet gaat en ik echt op de bank moet liggen of zitten zet ik muziek op en juich ik haar toe om te dansen of pakken we een boekje. Samen zingen etc. Dus zo probeer ik haar niet tekort te doen. Je moet je eigen weg er in vinden en het is maar eventjes hè. Goed een balans vinden in bewegen en rusten. En vooral vraag om hulp in de omgeving!

Ik ben wel vlot hersteld! Heb altijd in de zwangerschappen meer klachten doordat alles zo week wordt. Nu wel echt weer kracht opbouwen. En met name nog last van blaasverzakking/ urine verlies. Maar rug is echt prima!

Ja ik merk gelukkig op het moment door veel trainen en behandeling veel verbetering. Ik ben ook al 3 jaar onderweg na de zwangerschap...maar het probleem met mn si gewricht speelt al 8 jaar. Dat ging op en af en herstelde na de zwangerschap niet meer. Dus het gaat beter en dat geeft hoop maar het vertrouwen dat het goed blijft gaan in de zwangerschap vind jk moeilijk. Dat kan ook geen arts me vertellen omdat je gewoon niet weet hoe je lijf reageert. Ik weet wel hoe het de vorige zwangerschap was en dat was pittig. Maar het hoeft volgens artsen niet veel erger te worden dan hoe het toen was. Jij veel succes met deze zwangerschap. Ik hoop dat de pijn beperkt blijft!

Ik heb een dubbele scoliose van 69 graden. Mocht je het niet kennen, zoek even een foto op Google. Ik heb een probleemloze zwangerschap gehad. Het heeft echt geen enkele invloed op mijn rug gehad. 😀

Wow dat is fijn!

Ik had voor dr zwangerschap ook al regelmatig rugpijn door het SI gewricht. Tijdens de zwangerschap is dit erger geworden (rechts onder mijn schouder). Na de bevalling heb ik het een stuk minder en als ik het heb links onder de schouder. Heb veel fysio gevolgd tijdens en een paar keer na de zwangerschap. En mijn vader is masseur, daar ben ik echt blij mee, maar ik moet wel 1 x per 3 maanden gaan, anders begin ik het te voelen (een soort spanning rondom mijn ruggengraat, dat had ik voor de zwangerschap eigenlijk ook al, dus dat is niet echt erger geworden).