Partner geen steun

Ahh wat een lieve dochter!!! Verder weet ik niet zoveel te zeggen. Lijkt me echt rot als je vriend zo doet :( Heb je wel al ook tegen hem allemaal gezegd?? Veel sterkte, dikke knuffel

Lieve dochter zeg. Ik zou het gesprek aangaan met jouw vriend. Als de tweeling er is, moeten jullie het toch ook samen doen. Anders wordt het te zwaar voor je.

Van sommige ( mannen ) kan je geen steun verwachten helaas. Bitterzoet doen ze zich voor zogenaamd het beste met je voorhebben maar oprechte interesse hulp is ver te zoeken. En ik wil t er zeker niet in wrijven maar dat moment opname dat ie eindelijk vloekend naar je toe kwam is gewoon egoïstisch. Niet gek dat je er naar van wordt en je hormonen het gevoel nog erger maken. 🌺 Wees extra dankbaar voor je lieve dochter en koester haar en maak haar duidelijk dat je haar erg dankbaar bent 🌺 wellicht dat je man dit oppikt en zich bewust word van ze egoïstisch gedrag slaaplekker meid

Nee, meneer lag alweer te slapen... hem wekken zou een derde wereldoorlog veroorzaken... Maar ik ga morgenmiddag als hij uit zijn werk komt wel het gesprek met hem aan.. Ik kan niet slapen omdat rechterbaby met haar hoofd boven in m'n buik ligt te porren. Even naar de wc geweest, weer in bed gaan liggen op andere zij, dit lag niet lekker. Toen ik overeind zou om naar beneden te gaan begon hij overdreven te zuchten. Zit nu op de bank, in de hoop dat ze wat draait en slaap ik wel verder op de bank... En inderdaad, ik tref het echt met zo'n lieve dochter 🥰 Zeg ook elke dag hoe trots ik op haar ben 😊

Is hij altijd een beetje zo geweest? Of kan het zijn dat hij overspannen is ofzo?

Inderdaad zoals iedereen al benoemd het gesprek aangaan en aangeven waar je tegen aan loopt. Maak desnoods een lijstje als je denkt dat je dicht gaat slaan. Je kan ook aangeven dat je snapt dat het allemaal niet makkelijk is, maar dat jij degene bent die 24/7 2 extra mensjes bij je draagt en “aan het maken bent”. Dat dat veel van je vraagt en dat hij wat dingen over zal moeten nemen omdat jij het niet meer kan.

Ik zit inmiddels op 35 weken zwanger van een tweeling en ik vind het echt bewonderenswaardig hoeveel jij nog doet. (Om maar een voorbeeld te noemen: mijn buik is inmiddels zo groot dat ik serieus niet eens meer ver genoeg kan bukken om iets uit de wasmachine te pakken). Ik hoop voor jou dat het meevalt, maar ik ben de laatste weken echt ontzettend afgetakeld. Ook slapen gaat ruk, en dan kom je in een soort vicieuze cirkel terecht. Zo ongeveer alles in huis en zorg voor onze dochter komt op dit moment op mijn man aan. Zorg echt dat hij begrijpt dat je (veeel!) hulp nodig hebt want als je de komende weken nog vol wilt houden (wat het beste is voor jouw meisjes en uiteindelijk dus het hele gezin) moet je ook rust kunnen pakken.. misschien kun je van familie of vrienden overdag wat hulp krijgen?

Zo lief van jullie dochter 🥰. Onze zoon is bijna 8 en vindt het ook heel fijn als hij met dingen mag helpen ook onze zoon van 4 vind dat leuk haha. Zeker wel prettig die extra handen. Het kan emotioneel ook zwaar zijn voor je man. Al is het niet fijn dat hij het zo uit naar je. Is niet oké natuurlijk. Op het moment zit ik ook in de knoop met mezelf haha. Als ik iets bedenk dat gedaan moet worden, moet het ook direct gedaan worden 🫣. Zo ben ik normaal niet, maar ja hormonen 🤭. Manlief zeg dan ook gewoon tegen mij dat het niet noodzakelijk is op dat moment en dat t morgen of een andere dag ook gewoon kan. Hij dus in dat geval 😅. Soms moet ik me er ook bij neerleggen dat ik niet alles van hem kan verwachten natuurlijk. Wel heel lastig moet ik toegeven en gaan hier ook de emoties alle kanten op 🤭. Maar we praten er echt heel veel over en dat geeft me dan wel weer wat rust. Gelukkig heb ik ook onwijs veel hulp van m'n ouders en schoonouders en geeft mij nog meer rust. Is het voor jullie misschien ook mogelijk om hulp durven te vragen? Scheelt dan ook enorm voor je man en uiteraard jezelf... Hopelijk zullen de laatste weken nog redelijk rustig kunnen verlopen, want rust heb je wel echt nodig. Ook in het hoofdje 😊

Toen ik zwanger was van m'n dochter was hij ook wel zo. Maar toen ze geboren was, wow! Een hele omslag! Zo mooi om te zien! Alleen sloeg dat om toen hij weer aan het werk ging. De nachten waren voor mij en toen ik dacht dat hij me dan de weekenden bij zou staan ging hij elk weekend op stap, waardoor ook de weekenden voor mijn rekening waren. Wel is hij net naar een andere opdrachtgever gegaan (hij is zzp'er) en daarbij nog druk met zeilen. Misschien speelt dat mee bij hem.

Bedankt voor de tip! En wow wat zeg je dat mooi! Als hij uit zijn werk komt ga ik zeker het gesprek met hem aan inderdaad... de laatste weken zijn al zwaar genoeg, daarin moeten we het vooral ook gezellig houden thuis 😊

Ik zou hier ook ff niet goed van worden. Maar ws. snapt ie t gewoon niet. Vaak moet je die kerels van alles voor kauwen.

Dat begin ik nu inderdaad steeds meer te merken! Ik begin met de dag meer af te takelen 😅 Heb al een grijper bij de hand voor als iets op de grond gevallen is, kan ik het pakken met de grijper 😅 En als ik wat uit de wasmachine of droger moet pakken ga ik helemaal op m'n knieën want bukken is idd niet fijn meer... Veterstrikken duurt ook niet lang meer dat me dat nog lukt, tijd voor slipper weer 😅☀️ ook m'n jas past niet meer dicht. De nachten worden ook zwaar idd. Afgelopen nacht waren de meiden flink in de weer en lag de onderste met haar kontje of beentje bovenin m'n buik te porren en haar zusje met haar hoofd. Hoe ik ook lag ik kon geen houding vinden 😅 uiteindelijk naar beneden gegaan en met een kruik op de bank gezeten en van houding gewisseld. Uiteindelijk nog een uurtje op de bank geslapen en nog 3 uurtjes boven op bed. Vanmiddag nog maar even plat. Wow trouwens, jij al 35 weken! Wat goed! 💪 En spannend lijkt me ook! Kan nog ff duren, maar kan ook elk moment! Hoop voor je dat je het nog tot 37/38 weken trekt! 😊🥰 Spannend hoor! Gelukkig helpen m'n schoonouders ook veel mee. Dochterlief logeert nu een paar dagen bij hun op de camping. En afgelopen weken heeft ze veel geholpen in het huishouden. Vanmiddag als hij uit z'n werk komt ga ik zeker het gesprek aan, dat ik met de dag meer aftakel, en meer hulp fijn zou zijn idd. Precies zoals jij het verwoord, ik draag wel mini mensjes met me mee en wil idd dat zo nog ff blijven zitten. Bedankt voor je lieve tips! En fijn om ff met een lotgenoot te kunnen sparren! 🥰 Succes de laatste weekjes! 🍀 Hopelijk alles goed met jou en je 2 wondertjes 🍀🍀

Precies dat idd 😅 soms.... Gelukkig heb ik een lieve schoonmoeder die me afgelopen weken heeft geholpen, en die schud ook af en toe met haar hoofd als ik wat vertel... Soms geeft ze hem even een schop onder z'n kont en gaat het wel weer even, maar hij neemt ook niet zoveel van haar aan. Vanmiddag maar ff het gesprek aangaan, want deze laatste weken en zeker ook daarna zullen we het toch samen moeten doen en kan ik z'n steun en hulp wel gebruiken..

Jeetje schrik van je verhaal! Vind het niet normaal hoor. Je bent samen een gezin toch? Waar haalt hij het lef vandaan je zo te laten zitten.

Maar even los van het feit of je zwanger bent of niet..... Je bent zijn moeder toch niet? omg....

Gesprek gehad, en hij begreep mij ook wel. Hij was alleen wat geïrriteerd dat ik niet gelijk mee naar boven kwam, maar nog beneden bleef zitten. Dit was inderdaad niet handig. Hij zal erom denken mij wat meer te helpen.

Hopelijk helpt het! Goed dat jullie gesproken hebben samen! En denk goed aan jezelf! 2 kindjes meedragen is niet niks he♡

Fijn om te horen. Die mannen hebben het soms ook zwaar. Soms voel ik me even niet lekker en nu zeg ik wel. Dan hoor ik of ik thee wil of dat iets lekkers voor me moet halen. Hij voelt niet wat ik voel dus dat zit hem soms ook wel dwars. Hij gaat naar iedere afspraak en is heel behulpzaam. Het scheelt ook dat zijn moeder ook steeds benoemt dat hij me meer moet helpen in het huishouden en dat het zwaarder voor me wordt vooral met een peuter die sinds kort los loopt.

Wat fijn dat jullie erover hebben kunnen praten. Dit is vaak de beste oplossing 😊.