Eerste kindje is er bijna..

Ik laat het allemaal op me afkomen. Maak me niet al te druk

Vooral erg nieuwsgierig hoe die eruit zal zien & hoe we de bevalling gaan ervaren😀 laat het lekker over me heenkomen.

Ik ben vooral benieuwd hoe het met de kleine gaat en hoe de bevalling en de switch qua leven ons af zal gaan.

Ik heb totaal geen moeite met de bevalling. Dat is immers maar maximaal een paar dagen. Ik vind het meer spannend wat het met onze relatie gaat doen en ons leven. Mijn vriend en ik zijn echt vier handen op één buik (letterlijk en figuurlijk op dit moment haha). Ik hoop dat we deze connectie kunnen behouden of versterken

Als je relatie nu zo goed zit dan komt het dan ook wel goed. Er zullen misschien momenten komen (vaak in de nacht als je te weinig slaap hebt gekregen en soms de baby misschien ook nog niet helemaal begrijpt of het verdriet van je baby je even teveel wordt) dat het even wat minder leuk is of je minder leuk bent tegen de ander. Maar zodra de ochtend dan weer begint voel je meteen weer je sterke band. Jullie gaan samen nog meer liefde voelen denk ik. Komst van een kleintje is een grote verandering maar als alles daarvoor goed zit dan word dat niet anders ❤️

Dankjewel voor de lieve reactie♥️

Ik kijk heel erg uit naar het zien en vasthouden van ons kindje. Ook kijk ik er naar uit mijn man te zien met de kleine, ben zo benieuwd hoe hij dat eerste moment zal ervaren. Ik kijk ernaar uit om samen deze nieuwe spannende fase in te gaan. Ben heel erg bang om te bevallen, voor de pijn, het niet weten wat mij te wachten staat. Heb al 100den bevallingsverhalen gelezen en gehoord maar geen enkele is/was hetzelfde. Ik ben met 36 weken met verlof gegaan, om dan meer tijd te creëren met de kleine na de bevalling. Maar dat houd mij de laatste dagen ook erg bezig. Het idee dat ik weer moet gaan werken. Heel stom.. maar twijfel enorm of ik dat nog wel wil! En de kleine is er nog niet eens haha.

Ik ben ook in verwachting van de eerste en vandaag uitgerekend. Enerzijds heel veel zin in om de kleine te ontmoeten. Anderzijds vind ik alles erg spannend: bevalling, hoe zal het gaan met een baby etc.. Uiteraard wel vertrouwen in de bevalling hoor en laat het op me afkomen, maar toch.. Morgen naar de verloskundige en als het kan gaan ze strippen. Ook spannend hoe dat zal gaan en of het pijn doet etc.. Duimen jullie voor me?

Ik ben vandaag 37+5 en nu al zo ongeduldig haha, ik kan echt niet wachten ook om dan m’n kindje eindelijk in m’n armen te hebben. Zie ook in de geboortetopic heel veel 38 weken bevallingen nu natuurlijk en dan vraag ik me af van: is dit hun eerste kindje? Ik hoop zo dat ik volgende week bevallen ben ofzo. Bang om over te lopen, puur uit ongeduld ook hoor en slapeloosheid. Ben wel benieuwd wanneer jullie denken dat je gaat bevallen, mocht je niet ingeleid worden. Rommelt het al haha?

Heb sinds 37 weken vaak hetzelfde gevoel als dat ik ongesteld moet worden. Maar ik denk ook dat ze tot 40+ weken blijft zitten, puur ogv. de statistieken bij eerste kindjes… en ik voel me verder eigenlijk super fit