Avondje zonder baby?

Volg je gevoel! Wij gingen na 3 weken een avondje eruit. En dat was heerlijk! We doen het nu nog geregeld, lees 1x per 10 weken ofzo.

Het is even moeilijk en je hoeft heus niet overal naar toe. Maar voor de meeste moeders is het als persoon belangrijk dat ze hun kindje op den duur ook los gaan laten. Dit om twee redenen: ten eerste heb je het risico anders te vereenzamen. Ten tweede ga je uiteindelijk geloven (of laat je dit anderen geloven) dat alleen jij voor je kind kan zorgen. Dan kun/durf je niet meer gemist te worden wat op den duur leidt tot een hoge druk op jou als persoon. Ik zou dus zeker af en toe gaan ook al heb je nu nog niet direct de behoefte! Hoe langer je daarmee wacht, hoe moeilijker het wordt. Misschien beginnen met iets dat dichtbij is 😉

Hier na 8 maanden pas gedaan, bij de 2e. De 1e was veel later pas ivm corona. Het voelde voor mij nog niet goed, maar gingen savonds naar iets wat voor mijn stiefzoontje erg belangrijk was. Anders had ik het pas veel later gedaan Dus volg je gevoel, je moet helemaal niets en alleen als je er echt graag naartoe wil. Ik snap dat je het fijn vindt om hem zelf in bed te leggen

Heel veel dank voor jullie reacties! Ik vind het lastig om te bepalen wat 'goed' is. Aan de ene kant voel ik niet de behoefte om weg te gaan bij mijn zoontje maar aan de andere kant snap ik wel wat Zuzanna zegt, misschien wordt de drempel dan wel steeds groter en ik ben bang dat ik die behoefte misschien wel helemaal niet meer ga voelen

Het ligt denk ik een beetje aan je persoonlijkheid. De een voelt zich sneller eenzaam / dat je jezelf verliest. Ik zou ook eens lekker een keer uiteten met een vriendin bijvoorbeeld, dan ben je 2/3 uurtjes weg maar wel dichtbij en je hebt zelf in de hand wanneer je dat plant

Je kan * ipv ik zou

Inderdaad je gevoel volgen! Ik zou je echt geen zorgen maken hoor over dat je los moet laten of dat ie vereenzaamt. Dat voel je ook wel snel genoeg. Voor iedereen is het termijn dat je dit weer wil doen gewoon anders. Dus gewoon doen wat je wil.

Ik ben zelf elk weekend n dagje/ avondje weg.. mijn vriend doet het dan! Binnekort ga ik 8 dagen op vakantie zonder baby, ben heel beniruwd

Ben je alleenstaand dan? Omdat je zegt dat je hem altijd zelf naar bed brengt. Ik zou zeker wel lekker een avondje uit gaan. Misschien niet alle verjaardagen en etentjes maar kieskeurig zijn in welke je wel gaat🙂

Nee dat niet! Maar omdat ik borstvoeding geef en hij zo meestal in slaap valt is dat eigenlijk zo ontstaan

Ik zou zeker gaan, alleen als je iets niet zo leuk vindt of geen zin hebt blijf je lekker thuis met baby. Vaak is een eerste x spannend maar ook wel lekker om even paar uurtjes eruit te zijn. Gewoon proberen 😀

Jeeej Tessa! You are back! We hebben je gemist!

Volg echt je gevoel hierin, maar vergeet niet dat je naast moeder ook nog gewoon jij bent 🤍

Hmmm dan zou ik juist weggaan. Ik zie vaak bij moeders dat dit een valkuil wordt en ze uiteindelijk daarom de enige blijven die het kindje naar bed kan brengen. Maar ver weg is misschien niet fijn voor een eerste keer. Misschien kan je dichtbij huis uit eten een keer ervoor? En dan 20.30 oid thuis zodat je evt kan helpen zo nodig?

Onze eerste keer was een verjaardag, vlakbij huis. Zijn 3 uurtjes weggeweest, kind was toen 6 weken. Je mag je gevoel volgen, maar je mag ook aan jezelf denken. Een paar uurtjes weg, maakt niet dat je geen goede moeder zou zijn.

Ons zoontje is nu bijna 2 en ik ga nooit weg in de avond. Heb er echt geen behoefte aan. Ook voordat hij er was niet. Volg je gevoel! En inderdaad misschien als je iets wil doen dan iets dicht bij huis.

Dit is precies hoe ik erover denk. Juist goed en fijn om af te wisselen met papa (en ook af en toe melk uit de fles te geven!). De eerste keer dichterbij is wel fijn, zodat je zo thuis bent waar nodig.

Ik zou je partner eens je baby naar bed laten brengen, dat jij op dat tijdstip dichtbij, maar weg bent (even wandelen, bezoekje vriendin, boodschappen). Dan ga je mogelijk ook met een geruster gevoel verder weg! Voor alle partijen fijn toch? Jij er even uit, papa meer in zijn rol en voor de baby goed voor de hechting met papa!

Ik geef mijn zoontje van bijna 1,5 jaar nog steeds iedere avond voeding en leg hem samen of alleen op bed. Dat ik er niet was is tot nu toe op 1 hand te tellen. Dit is als het echt belangrijk voor me is en anders doe ik het niet. Vind heel veel minder belangrijk nu. Papa heeft kleine dan fles met mama melk en gaat dan uiteindelijk wel slapen.

Wat wij met die termijn deden was de kleine meenemen. Ik was toen nog niet toe aan te lang zonder hem zijn, zeker s avonds niet (hij had ook veel krampjes, sliep slecht, en ik geef borstvoeding). We legden hem dan in de bak van zijn wagen, en vaak sliep hij dan heel goed. Dit ging dan wel om feestjes bij mensen thuis, uit eten lijkt me lastiger. Mbt mijn eerste ervaringen zonder de kleine: ik begon klein, dus zelf een rondje lopen. Koffie drinken bij een vriendin dichtbij. En later overdag uit eten met mijn partner terwijl de kleine bij opa en oma was, op loopafstand. Ik moest heel erg wennen, heb ook veel gehuild in het begin, maar na het afscheid vond ik het altijd toch heel gezellig en was ik blij te zijn gegaan. Maar ook blij dat ik niks overhaasde. Doe wat voor jou goed voelt, probeer het eerst klein, en als dat goed gaat kan je het uitbreiden :) Veel plezier!