Dingen doen zonder baby

Mijn zoontje is 10 maanden en ik ben van de week voor het eerst naar de sauna geweest 😆. Met 5 maanden ging ik weer werken. Heb zeker een maand gehuild. Nu pas voelt het goed om wat langer van huis te zijn. Dus voor mij klinkt dit heel normaal, maar ja misschien ben ik ook wel niet normaal 😂

Je bent een lieve mama ❣️ Ik vind dit niet raar en herkenbaar van bij mijn eerste baby. En ook bij de tweede vond ik het geen probleem om veel met de baby te zijn. Zolang je er zelf geen last van hebt is dit geen probleem toch? Als je wel graag meer wil ondernemen dan is er echt veel mogelijk met baby. Ik doe bijna alles met. En als je wel echt meer wil ondernemen zonder baby spreek dan bijv. met je vriend af dat je elke dag 30 min. alleen gaat wandelen. Zoiets om mee te beginnen. Bouw het rustig op. En probeer ook niet te stressen. Je bent een nieuwe mama. Dat je graag bij je baby bent is heel natuurlijk en daar is niks mis mee!

Vind je het ook fijn om de hele dag bij je baby te zijn, of ervaar je dat ook als stressvol? Dan lijkt het me wel lastig om een balans te vinden. Maar als je vooral geniet van de tijd met de baby zou ik dat lekker blijven doen! De tijd voor jezelf komt echt wel weer. Hij is voor jou al zoveel veranderd, maar 11 weken is nog zo klein en je bevalling is nog steeds relatief kort geleden! Wees minder streng voor jezelf en probeer ook niet teveel van jezelf te verwachten. Ik had juist de tegenovergestelde reactie en dat trok uiteindelijk ook bij 🥰

Ik heb nog moeite om hem te missen terwijl hij 15 maanden is maar hij gaat niet naar opvang en ik ziet al 2 jaar bijna in ziektewet dus wordt zwaar voor ons beide wanneer ik moet werken want hij mist me ookal zodra ik naar keuken ga😆

Herkenbaar en ik vind het helemaal geen probleem. Ik koos heel bewust het leven met een kind in dus snap mezelf wel dat ik bij mijn kind wil zijn. Voel me enorm verloren als ze niet bij me is. Altijd het gevoel dat er iets mist/ niet klopt. Lekker genieten van je baby! We moeten ze al lang genoeg missen en voor we het weten wonen ze op zichzelf en hebben we geluk met een uurtje per week. Ik neem mijn baby wel mee naar dingen die ik leuk vind, ik ziet niet heel de dag naast haar te spelen.

Fijn om te lezen dat ik niet de enige ben, ik heb 1 vriendin die ook wel zo is en ik spreek nu wel veel met haar af met onze baby’s erbij maar voor ik bevallen was dacht ik echt dat zij zichzelf heel erg beperkte. Daar ben ik wel van teruggekomen 🤣🫣 Ik vind het niet stressvol om met mijn baby te zijn, wat iemand ook reageerde dat ze maar zo kort klein zijn voel ik heel erg! Ik wil eigenlijk niks missen, maar tegelijkertijd wil ik ook wel een keer de kilometers uitgroei bijwerken bij de kapper zonder buikpijn of een keer lekker uit eten zonder kind🤪

Komt echt vanzelf wel weer 😊 steeds proberen en aanvoelen!

Al het gevoel is goed, de ene krijgt een bak hormonen over zich heen bij de bevalling en wil alleen maar bij zijn kindje blijven, de andere heeft dat niet en vind het leven soms beperkt door een kind. Allebei goede moeders en met zoveel liefde voor je kind maar het een hoeft het ander niet uit te sluiten. Elk gevoel mag er zijn, lekker toelaten en genieten van je kleintje 😘

Lijkt me super normaal hoor dit! Je kindje is pas 11 weken. Waarom deze haast? Je kindje is nog zo klein dat ie makkelijk overal mee naar toe kan dus ik zou gewoon andere dingen uitzoeken om jezelf een plezier te doen. Lekker winkelen.. op een terrasje zitten etc

Heel herkenbaar en ik zeg vaak tegen m'n partner dat hij dan naar de gezamenlijke vrienden gaat, ik blijf wel bij de kinderen thuis. Laatst pas voor het eerst samen met partner zonder kinderen een nachtje weg (ze zijn 3.5 en 2 jaar) en we merkten beiden hoe we het gemist hadden. Maar die nacht sliep ik zo slecht en werd wakker zoekend naar de babyfoon, denkende dat ik iemand 'mama' had horen roepen etc. Was best zonde van die nacht haha, had natuurlijk gewoon heerlijk uit kunnen slapen een keer. Straks komt de 3e eraan en heb geregeld dat ik pas ga werken als de kleine 6 maanden oud is, vind ik eigenlijk alsnog te vroeg. Ik ben gewoon heel graag bij m'n kinderen, voor mijn gevoel hebben we al zo kort samen.

Heel herkenbaar, je kindje is nog zo jong! Ik kon het bij 4 maanden nog steeds niet en nu bij 10 maanden ga ik het liefst pas weg als ze slaapt ‘‘s avonds, maar gaat het wel beter. Geef het de tijd ❤️

Herkenbaar hoor! Zeker toen mijn zoontje ook 11 weken was, wilde zelfs stoppen met werken en altijd bij hem thuis blijven. Uiteindelijk na 5 maanden verlof weer gaan werken en ik vond het zelfs fijn! Tuurlijk miste ik de kleine man, maar weer even mezelf zijn, volwassem gesprekken voeren en even uit de rol van moeder, was best een verademing. Intussen is mijn zoontje bijna 10 maanden en moet zeggen dat ik naast werken , nog nauwelijks iets zonder mijn zoontje doe. Ben vandaag voor het eerst sinds zijn geboorte in mijn eentje even de stad in geweest om te shoppen. Heel fijn! Dus lieve mama, komt allemaal goed! En wanneer dat voor jou is, dat merk je vanzelf. Je hoofd en je hart geven dat aan 🥰

Heel erg herkenbaar! Tijdens m’n zwangerschap riep ik dat ik niet kon wachten om weer te gaan sporten en een dagje sauna in de plannen… m’n dochter is bijna 15 weken en ik kan je vertellen; no way dat ik haar met een goed gevoel achterlaat🥲. Heb je wel eens gehoord van de term ‘Matrescence’? Het boek Moederteit van Lucy Jones legt goed uit wat er met je brein gebeurt tijdens en na de zwangerschap en verklaart waarom (veel) moeders dit zo ervaren! Je kan er online ook wel het één en ander over vinden. Anyway, het is allemaal heel normaal, en je kindje is nog zo klein. Dus gewoon toegeven aan hoe je je voelt! Alles op z’n tijd, en dat is voor iedereen anders :)

En oja, laat je vooral niet door anderen vertellen wat goed voor je is of zou zijn (ik heb hier 1 keer naar geluisterd en kwam van een koude kermis thuis), maar volg lekker je eigen gevoel, want dat klopt

Ik herken dit niet. Vond het juist een bevrijding om eventjes geen mama te zijn en zeker met een baby. Maar ik begrijp het wel, soms moet je toch even over een drempel heen en dan zijn babystapjes 😉 de beste manier. Alleen wanneer je over die drempel gaat, dat is natuurlijk aan jou. Komt goed!

Iedereen is verschillend hierin. De ene wol wat sneller wat ondernemen en de ander niet zo snel. Allebeide is goed. Doe wat goed voelt voor je. Je bent niets verplicht, dus niet denken dat je perse iets moet zonder je kindje en ook niet denken dat je perse alleen maar bij je kindje moet blijven. Ik zit er wat tussenin. In moest ook echt wel even die drempel over, vond het niets dat mijn schoonouders gingen oppassen, maar eenmaal wat anders feestje onder de mensen vond ik het echt fijn die paar uurtje. En ik merk dat ik dat af en toe nodig heb. En soms heb ik ook geen zin, en blijf ik lekker thuis. Kortom, is er geen verkeerd. Doe lekker wat jij wilt! Misschien ben je er nog niet aan toe. Misschien wil je die drempel even over geholpen worden. Wat je kiest, het is echt ok en goed.

Heel herkenbaar! Het is bij mij inmiddels wel echt mega veel minder (zoontje is bijna 2, dus moet ook wel met werk etc.) maar nog steeds vind ik activiteiten met hem erbij gewoon het allerleukst! Ik vind het wel fijn ‘‘s avonds dingen te plannen, omdat hij dan toch slaapt

Ik snap je heel goed. Mijn kindje wordt in september 3 en ik heb nog altijd niet de behoefte om veel zonder hem te zijn. Ik voel me al schuldig dat ik 2 dagen in de week op kantoor ben en dat hij daarnaast nog 2 halve dagen naar de peuteropvang gaat terwijl ik thuis werk. Ik doe ook sinds mn bevalling mn nagels bijv niet meer omdat dat weer 2 uur per keer zou zijn dat ik zonder 'm ben. Dus ik heb geen tips. Bij mij is het er niet veel beter op geworden met de jaren haha

Haha meid mijn baby is bijna 11 maanden en het enige wat ik ooit zonder hem heb gedaan is even snel een pakketje ophalen, ik was na tien minuten weer thuis. Niks mis mee hoor. Ze zijn maar één keer zo jong!🥰

Waarom wil je zo graag dingen zonder je baby doen als dat niet goed voelt? 11 weken is nog zo jong, lijkt me heel normaal en natuurlijk dat je bij hem wil zijn en hem op 1 hebt staan. De rest komt vanzelf wel weer, ik zou het niet forceren omdat andere mensen het doen.