Twee kinderen zwaar en niet leuk

Wat heftig, zwaar en vervelend dat je zo je dag door moet komen! Ik ben volledig thuis met 2 kinderen en hond en ik probeer voor dat ze wakker zijn uurtje van te voren op staan. Oke wij hebben geluk dat ze vaak pas rond 7 30 wakker worden dus heb nog wel goede nacht. Zo begin ik zelf de dag rustig. Voor de rest probeer ik altijd 1 activiteit doen om de dag te breken : supermarkt, tuincentrum, bos, speeltuin, knutselen binnen enz enz. En ik heb ze beide in zelfde middagdutje (12.30 tot 15.00) wij hebben er 2 jaar tussen zitten dus misschien kan je de een wat eerder en andere wat later doen zodat je dan even weer tot adem komen? Het zijn altijd pittige fases en dat mag! Even doorheen slaan en postieve draai vinden (al is dat heel moeilijk, dat weet ik!)

Dankjewel voor je berichtje! Heel knap dat je thuisblijfmoeder kan zijn. Volgensmij is dat nog zwaarder dan werken😂 slim om elke dag een activiteit te doen. Dat probeer ik ook maar lukt soms niet. Maar merk ook dat de kindjes er wel uit moeten soms. We wonen in een appartement met op zich wel een groot balkon, maar je merkt dat vooral de oudste gewoon zijn energie kwijt moet. Ik ga proberen die positieve draai te vinden en vast te houden🫣

Ik herken het enorm. Gisteren nog gesprek gehad met mijn vriend hierover. Ik heb al een dochter van 11 uit een eerdere relatie en vond de eerste jaren loodzwaar en wilde daarom geen kinderen meer. De tijd dat zij bij haar vader is, was helemaal voor mij en dat heb ik echt nodig. Mijn vriend had echter wel een enorme kinderwens, dus na lang wikken en wegen en de belofte dat hij de meeste zorg pakt, mochten we nog een kindje krijgen. Ze is nu 6 maanden en de woensdag dat ik thuis ben, ook al houd ik zielsveel van mijn meiden, vind ik loodzwaar. Mijn vriend pakt de vrijdag en is dan vrij, maar onze jongste gaat dan om de week naar zijn moeder en mijn oudste is dan naar haar vader. Dus hij heeft om de week een dag helemaal voor zichzelf en dat steekt mij enorm. Ik pak de schoolvakanties en de woensdagen met de kinderen. Ik heb nooit tijd voor mezelf. Geen idee ook wat hij met al zijn vakantiedagen doet, maar hij vindt het zonde die op te nemen als we niet op vakantie gaan. Maargoed, ik zit dan dus hele dagen met 2 kinderen! Heb gisteren ook aangegeven dat dit echt moet veranderen, want dit is niet het leven zoals ik het voor me zag. Ik word er echt dood ongelukkig van. Heb dus helaas geen tips voor je, behalve je kerel een schop onder zijn kont geven om dingen op te pakken 😅

Hahaha soms wel ja! Maar ik geniet wel elke dag. Soms iets kleins zoals een warme koffie kan echt overwinning zijn 🤪 Misschien lekker naar winkel fietsen/lopen en lekkere broodjes halen met fruit en dat opeten op balkon op picknickkleed? Soms lastig he dan zit je indd ff in negatieve sfeer om daar dan overheen te zetten lijkt echt uitzichtloos en denk je ja! En bam gaat er weer 1 niet slapen of iets.. kinderen 😵‍💫🤭🤭🤭

Wat vervelend dat je het zo pittig hebt…! Hopelijk wordt het qua ziek zijn minder nu het beter weer wordt. Hier ook 1,5jaar ertussen. Hebben er juist voor gezorgd dat ze tegelijk slapen in de middag door een beetje te schuiven. Liggen ze vaak 1,5-2 uur tegelijk erin. Probeer ook even eruit te gaan. Even een boodschapje halen, pakketje wegbrengen ofzo. Speeltuin in m’n eentje vind ik nu nog lastig omdat de jongste nog niet loopt (nu met beter weer zou het makkelijker kunnen omdat die dan op grond kan) en de oudste kan soms nogal aanhankelijk zijn op andere plekken. Ik vond zelf het eerste half jaar echt mega pittig, daarna vond ik het steeds leuker worden.

Wij hadden samen een parttime dag tot de jongste 1,5 was dat scheelt zo veel! Een dag met 2 kinderen alleen vond ik ook niet leuk.

Ik heb twee jongens, eentje van net 3 en eentje van bijna 1,5 en herken je gevoel zeker. (Nummer 3 is op komst dus bij ons wordt de chaos strakjes nog iets groter😅) Ik weet natuurlijk niet hoe het bij jullie gaat maar wij hebben afgesproken dat ik ‘s morgens een kwartiertje nodig heb om mezelf even op te starten en te douchen. Als de jongens dan nog slapen kan mijn man zijn eigen ding doen, als de jongens al wakker zijn moet hij even op ze letten. Voor het ontbijt zet ik ze beiden lekker aan tafel, krijgen zij vast een stuk fruit en smeer ik voor ons allemaal de boterhammen. We smikkelen samen alles op en dan spelen zij even zelf als ik de zooi opruim. Meestal ga ik daarna een rondje wandelen/ naar de supermarkt of spelen we echt even samen. De jongste slaapt nog 1x, oudste niet meer. Als de jongste slaapt probeer ik met de oudste te eten en als het lukt kijkt hij daarna even tv/tablet zodat ik ook even een rustmomentje heb. Zo is de eerste helft van de dag in ieder geval redelijk ontspannen. De middag heb ik vaak zelf de knollen al behoorlijk op dus die zijn pittig. Kan dan we uitkijken naar mijn man die weer thuiskomt rond 6u. Oh en ik probeer de avond ervoor de boel redelijk schoon te hebben zodat ik dat gedurende de dag los kan laten. Soms voelt dit heel tegenstrijdig, een ontploft huis, maar morgen weer een dag 🤓

Douchen voordat ze wakker worden. Al is het 5.00/5.30 uur. Dan zijn ze vast nog niet wakker? Dag ervoor eerder naar bed. Als je je brood savonds al smeert is er toch wel een moment dat even naar binnen te proppen? Savonds meer voorbereiden? Alles klaarleggen? Kleding klaarleggen, eten voorbereiden? Etc Hoe oud zijn ze? Even in box/wipper en naar de wc moet toch kunnen? Dan even jammeren desnoods. Als jij jezelf geen enkele zelfzorg geeft en verwaarloost is dat slechter dan even laten huilen. Je moet het wel aan blijven kunnen. En ja het is heel zwaar! Ik heb er 1 die deze maand drie wordt, veel huilt, heel druk is en veel aandacht vraagt en ja ook vaak ziek. Buikgriep, koorts, alles verstopt. Baby van 16 weken die overdag slecht slaapt. Houd vol, er komen weer makkelijkere tijden aan!! Doe dingen tussendoor. Pak ieder vrij moment hoe kort ook. En pak je rust, ga op tijd naar bed!

Ik herken het totaal niet. Vind het echt genieten. Hoe oud zijn je kindjes nu? Ik vond het toen de jongste 4 maanden werd makkelijker en leuker. En ze ik time zo dat ze elk geval tegelijk naar bed gaan.

Even voor mijn beeld, waarom kun je bijv niet eten met twee jonge kinderen? Je zit toch allen aan tafel en smeert en eet dan toch door? Ik herken het totaal niet. Wel dat het veel energie kost want je bent echt veel bezig maar ik ga er daarom juist graag op uit. Een wandeling of speeltiin geeft mij rust omdat zij lekker zitten of lekker spelen

Ik denk dat je dingen wel wat anders aan kan pakken. Denk dat je zelf even moet bedenken hoe jij het wil en hier wat meer grenzen in zetten. Als het eenmaal zo loop misschien moeilijker gedaan maar ik herken de dingen totaal niet. Vind het zeker ook zwaar hoor daar niet van maar niet kunnen lunchen snap ik niet. Je moet gewoon eten en je kinderen moeten dan even wachten. Naar de wc gaat er geen kind mee. Is heel simpel, gewoon zelf naar binnen stappen en de deur achter je dicht. Mama is zo terug jongens en ja in de begin zullen se dan misschien huilen maar je gaat geen uitgebreid nummer 2 doen neem ik aan van 20 min werk. Je kinderen mogen leren dat er soms nee bestaat dat je even niet beschikbaar ben op zo een vrije dag

Ik herken het hoor. Het is echt intens om de hele dag voor je kinderen te zorgen. Zelf ben ik thuisblijfmoeder, 2 kinderen van 2,5 en bijna 4. Helaas slaapt de oudste al bijna 2 jaar niet meer overdag dus heb ik overdag letterlijk geen momentje voor mezelf. De jongste is blijkbaar ook al snel van z'n middagdutje af, want die trekt tegenwoordig de middag ook gewoon lekker door. Momenten met eten zijn gewoon hectisch en soms heb je het gevoel alleen maar bezig te zijn met eten maken of eten opruimen en speelgoed opruimen 😅. Hopelijk kun je het voor jezelf wat makkelijker maken door bijv. brood aan het aanrecht te smeren en alles klaar te zetten voor je aan tafel gaat (ook je eigen eten). Op die manier kun je zelf ook even rustig eten. En verder je kinderen leren dat jij af en toe ook even op de bank zit met een kop koffie, dus dat ze zichzelf dan even moeten vermaken. Ik ben zelf absoluut geen samenspeelmoeder, ik betrek ze bij m'n dag en ik lees hen dagelijks voor, maar de basis is dat ze zelf spelen. En als dat eenmaal lukt wordt genieten voor jou ook makkelijker, want hoe lief is het als ze samen lekker met de duplo aan het spelen zijn bijv. Juist kleine momentjes voor jezelf pakken op een dag helpt je om te kunnen genieten. Hopelijk vind je er je draai in 🫶🏻

Ik denk echt dat het helpt om elke dag dat je thuis bent iets te gaan doen, mijn moeder zegt altijd: ‘ze zijn nieuw’. Kortom, ze zitten barstensvol energie en dat kan er niet uit. Op de opvang zijn ze ook de hele dag druk in de weer. Heb je misschien een abonnementje op een dierentuin/speeltuin in de buurt? Zou echt een lijstje maken van een paar dingen en daar tussen rouleren. Ik heb zelf maar een baby van 8 maanden, maar daar kan ik ook al niet een dag mee thuis zijn. Dan is ze gewoon verveeld en gaat ze steeds meer jengelen.

Ik ben alleenstaand met 2 kinderen onder de 2 jaar. Het is pittig, maar van kleins af aan leren de kinderen dat ze soms even moeten wachten. Als de jongste huilt, kan ik er soms ook gewoon niet meteen zijn. Het is wat het is. Ik heb ook geen stress ofzo. Ja, er blijven soms wat dingen liggen. Beetje laissez-faire, komt goed. Heus niet altijd hoor. Maar meestal wel. Intensief is het zeker!

Ik heb er maar 1, dus kan niet helemaal vergelijken.. maar ik heb nooit gesnapt dat mensen niet kunnen eten/warme koffie/thee drinken met een kind. Alleen de eerste weken/maanden snap ik het, maar daarna kan het toch gewoon? Tussendoor of als ze ouder zijn tegelijk? Het gaat idd allemaal wat langzamer en het kost meer energie, maar je kan een baby toch even in de box leggen of op een speelkleed, en een dreumes/peuter eet toch gewoon met je mee? Snap dat dat laatste meer tijd kost en dat je wat langzamer eet dan normaal, maar je kan toch gewoon ook eten dan? En ik snap dat mensen met een huilbaby het lastig hebben hoor, maar heb ik dan zo’n voorbeeldig kind dat eten na een paar maand eigenlijk nooit gedoe is geweest?

Fijn dat dat kan met jouw kind. Maar lang niet elk kind is zo simpel en makkelijk. Jouw bericht maakt het niet makkelijker voor TS.

Vertaling: “Ik heb geen ervaring met 2 kinderen maar ik kan je wel wat niet-behulpzame dingen vertellen over dat het met mijn ene kind allemaal een stuk makkelijker gaat”.

Ik herken het wel, zelfs bij 1 kind. Het ligt heel erg aan je kind(eren) heb ik gemerkt. Ben af en toe wel jaloers op de kindjes van familie of vrienden, die kunnen inderdaad heel makkelijk even tussendoor wat voor zichzelf doen. Ervaar ik met die van mij écht anders, kan niet stil zitten, rustig wachten, zelf even spelen, enorm ongeduldig en snel huilen of boos. Ik dacht eerst ook: hoezo lukt dit niet, wat doe ik als moeder verkeerd? Maar het ligt niet aan jou. Probeer zoveel mogelijk voor te zijn, voor te bereiden, vroeg naar bed en overdag juist er veel op uit. Dat helpt hier een beetje!

Je bent niet alleen 🧡 Ik ben een maand thuis met 2 kinderen ivm teveel vakantie uren en ik zit er helemaal doorheen. Doordat ik continu aansta, heb ik zelf slaapproblemen gekregen. Ik heb 2 kinderen echt heel erg onderschat

Elk kind is anders. De ervaring met een wat pittiger kind is echt totaal anders. En met twee vond ik het sowieso een heel andere ervaring. Zeker als ze allebei klein zijn en 1 van de twee wat pittiger is. Ik heb er twee. Nr 1 was erg makkelijk, ik deed de dagen samen vrij ontspannen. Ik snapte toen ook nog niet wat men met tropenjaren bedoelt. Bij nr 2 was alles een stuk intenser, incl nooit los van mij willen zijn. Veel huilen. Inmiddels snap ik het dus wel. TO het wordt beter! En probeer idd wat te schuiven met de slaapjes, zodat het gelijk gaat lopen en je een rust moment op de dag hebt. En niet te streng voor jezelf.