13 Reacties

5 maanden geleden

Ik had dat vroeger ook, wat bij mij hielp is: - Niet over het eten praten - en gewoon gezellig praten en vragen etc - en maak het gezellig, kaarsjes op tafel, veel lachen etc

5 maanden geleden

Niet dwingen, hou het gezellig, niet over eten praten, ook niet prijzen als ze wel eet, hetzelfde voorzetten als jullie eten, wel aan tafel blijven tot iedereen klaar is, niet iets anders aanbieden. Een voedingsdeskundige kan ook nog tips geven, misschien kunnen ze bij het cb iemand aanraden

5 maanden geleden

Ik lees momenteel een boek waar dit ook in besproken wordt. Geen idee of het werkt maar de tips daar zijn oa zink supplement en multivitamine geven (omdat door slecht eten er tekorten ontstaan en door zinktekort smaakt en ruikt eten naar). Geen ongezonde alternatieven geven. Voor twee weken lang 1 hap laten proeven van een bepaald eten (bijv wortel) en dan na twee weken weer een ander soort eten. En rustig blijven als ze niet wil, maar wel consequent. Even kort was dit het geloof ik. Heb het nog nooit toegepast, maar hopelijk heb je er wat aan. En sterkte gewenst, ik had ook broertjes en een zusje die bijna niets lusten. Mijn moeder kookte vaak twee verschillende maaltijden zodat ze in ieder geval iets gezonds aten.

5 maanden geleden

Ik kwam dit laatst tegen. Is uiteraard geen oplossing, maar misschien om toch iets van voedingsstoffen binnen te krijgen. Bij het ontbijt ofzo, of tussendoor. https://www.kindershake.nl/

5 maanden geleden

Vooral geen aandacht aan geven, gewoon aan tafel met elkaar en praten over andere dingen. Eet je niks? Prima Later ook geen boterham oid, alleen hetgeen ze normaal ook krijgt. Geen strijd van maken, het komt vanzelf wel weer.

5 maanden geleden

Onze dochter van 7 eet ook niks en inmiddels onze dochter van 5 en zoon van 3,5 ook niet meer. Toen ze doorkregen dat zij niet at eten zij ook niks meer. Ze heeft eettherapie net als mijn zoontje. Ze eet ongeveer 20 producten. En voor avondeten alleen pasta zonder iets, snijbonen, rauwe paprika, gekookt ei. Dit is dus wat ze ongeveer 3 avonden in de week eet. Daarnaast eet ze 2 keer ‘s avonds brood en de rest van de avonden eet ze niks en dan ontbijt ze de volgende dag extra veel. Wij zijn er nu al aantal jaar intensief mee bezig met begeleiding maar hebben ons er ook bij neergelegd dat dit het voorlopig is. Alleen jammer dat de andere kinderen daardoor eigenlijk niet meer eten. Ze weet wel dat ze niet bij haar vrienden en vriendinnen mag eten. Wat ik vind het gewoon gênant

5 maanden geleden

Hier spreekt een slechte eter. Bij mij hielp uren aan tafel, geforceerd eten en dwingen totaal niet. Als ik iets niet lustte maakte m'n moeder altijd een boterham of iets wat ik wel lekker vond zodat ik toch wat binnen kreeg. Niet iedereen zal het hier mee eens zijn, maar dit hielp mij enorm en ben zo mijn assortiment aan eten zelf uit gaan breiden, maar pas na mn pubertijd 😉

5 maanden geleden

Reactie op MevrJo

Hier spreekt een slechte eter. Bij mij hielp uren aan tafel, geforceerd ete ...
Hier ook een slechte eter als kind en idd hetzelfde verhaal. Nog steeds als iemand zegt dit moet je echt proeven dan sta ik vrijwel meteen met mijn hakken in het zand vanwege de aanpak als kind zijnde. De motivatie komt vanzelf wel als je als puber weg bent en mee wilt met de rest

5 maanden geleden

Reactie op minke2020

Onze dochter van 7 eet ook niks en inmiddels onze dochter van 5 en zoon van ...
Dat laatste vind ik wat jammer. Zou dat niet net kunnen helpen? Anders zullen die ouders het ook wel begrijpen denk ik?

5 maanden geleden

Ach! Ik voel je zo goed! ❤️ Hier hebben wij ook mee te maken gehad. Onze oudste zoon groeide erg slecht, hij heeft de hele mallemolen van het ziekenhuis gezien om maar uit te sluiten dat er niets medisch met hem aan de hand zou zijn! Wij waren zelf heel erg gefocust op dat eten. Want eten = groeien! Het werd een fiasco! 🤦🏼‍♀️ Op een gegeven moment zei de psycholoog in het ziekenhuis tegen ons: waarom laat je het niet los? Gewoon eerst even voor max. 2 weken! Echt, wij vonden dat als ouders echt eng! Maar ook een verademing. Geen strijd aan tafel meer. Eet je niets. Dan eet je niets. Wil je wel een toetje. Prima! Ook geen toetje? Ook prima… En toen…… 😃 Ging hij zelf weer kleine beetjes eten proeven. Soms een paar hapjes. Soms z’n bord leeg… en nu? Hij eet echt niet een hele week z’n bord leeg. En ook niet elke avond niets! Hij heeft z’n eigen weggetje er in gevonden. Hij blijft een klein tenger ventje. Maar groeit wel elke paar maanden ietsje. Ik mocht dit jaar nieuwe zomershirts voor ‘m kopen! 😃 🥳 En wat een een fijn punt is: we hebben weer een gezellig sfeertje aan tafel! ❤️ Ik hoop echt zó dat jullie dit ook een beetje los kunnen laten. Voor de gezelligheid aan tafel. Maar ook voor jullie meisje zelf! Als altijd de focus ligt op moeten eten, wordt het z’n groot ding! ❤️

5 maanden geleden

Reactie op Ikigai

Dat laatste vind ik wat jammer. Zou dat niet net kunnen helpen? Anders zull ...
Een aantal ouders vinden het niet prettig omdat hun principe is dat ze eten wat de pot schaft. En dat is voor haar echt niet mogelijk. Want dan zou ze heel erg kokhalzen. Daarnaast durft ze het zelf ook niet goed omdat ze bang is dat iemand haar dwingt wat te eten. Dus het is ook wel dat ik het gênant vindt om een hele eisen lijst op tafel aan te geven maar ook dat veel mensen in onze omgeving het niet zien zitten. Maar zij eet op kinderfeestje wel ‘mee’ en dan eet ze vaak dus rauwe paprika of appel. Want dat zijn 2 dingen die de meeste mensen ook wel in huis hebben. Of ze zit bij het eten en dan eet ze thuis nog paprika en pasta zonder iets 😂

5 maanden geleden

En ze vindt heel veel eten vies ruiken dus daar wil ze niet bij in de buurt zitten. Ze is niet een heel gezellig iemand om bij je eten te hebben 😅

5 maanden geleden

Wat je kan proberen is de komende tijd dingen maken waarvan je zeker weet dat ze het lust (hopelijk zijn die er). Dan heel weinig op haar bordje doen, zo weinig dat ze waarschijnlijk nog wel wat wil. Als ze dan om nog een beetje vraagt daar positief op reageren en nog een beetje opscheppen. Misschien is eten nu voor haar een soort standaard strijd moment geworden. Eten moet leuk zijn! Als dat er weer in zit kan je proberen iets nieuws te introduceren . Misschien werkt het :). Ik was zelf een moeilijke eter als kind en dit heeft bij mij geholpen. Ik was ook super koppig en eigenwijs dus iets eten wat ik niet lustte deed ik gewoon niet