Wanhopig, dreumes slaapt niet

Herkenbaar. Wij hebben precies hetzelfde gehad met onze dochter rond die leeftijd, terwijl ze hiervoor altijd probleemloos ging slapen. Het cb raadde ons de Estevill-methode aan. In het kort houdt dat in: bedritueel doen en bij huilen timen. Na 2 min naar je kindje gaan en neutraal weer op bed leggen met hetzelfde zinnetje ("je gaat nu lekker slapen" oid). Als je kindje weer gaat huilen wacht je 3 min langer dan hiervoor (5 min dus) en herhaal je de stappen. De min bouw je op tot je kindje slaapt. In ons geval was het binnen 2 dagen voorbij!

Hier ook een van bijna 2, vooral s avonds vindt ze het lastiger om in slaap te vallen. Alsof ze de dag niet goed los kan laten. Tegelijkertijd merken we heel duidelijk een behoefte aan verbinding maar ook aan autonomie. Ze is zo veel aan het ontwikkelen! Opzich logisch dat het impact heeft op slaap, want haar wereld is weer een stuk aan het veranderen. We proberen voor nu extra in te zetten op die twee dingen. Veel dingen zelf doen, zelf proberen. En daarnaast veel verbindend spel. Als ze in die behoefte overdag al meer vervuld worden, dan gaat het misschien rond het slapen makkelijker. Ik probeer zo veel mogelijk te denken: ze doet niet moeilijk, ze heeft het moeilijk. Gekmakend voor ons soms, dat wel. Maar dat maakt wel dat we geen laten huilen methodes proberen. Het is voor haar ook een lastige fase, dus het voelt voor ons niet eerlijk om haar dan te laten huilen. Wat je verder nog kan proberen is kijken of je voor het slapen gaan kan zorgen dat je zoontje wat meer in zijn lichaam komt. Voor het naar bed gaan bijvoorbeeld sensorisch spel (buiten in de zandbak, binnen met speelrijst of kinetisch zand), dat ontprikkeld goed en helpt wat meer in zn lichaam te komen. Even kietelen kan ook helpen, of als hij daar weer helemaal van aan gaat staan (verschilt per kind) misschien even de voetjes masseren. Wat eventueel ook nog een optie is, is de focus met het dutje van slaap afhalen. Matras uit de ledikant op de grond, evt een boekje of wat te spelen mee en zeggen dat hij niet hoeft te slapen, maar wel even uit mag rusten op zijn kamer. Als hij niet slaapt heeft hij zo toch rust, en misschien kan hij juist doordat er geen druk op het slapen zit wel zelf de keuze maken om lekker te gaan slapen. Bij ons ging het een paar weken terug bijvoorbeeld ineens beter toen we van slaapzak naar dekbed gingen. Alsof het stukje extra vrijheid haar meer rust gaf leek het. Succes! Ik herken je frustratie heel goed! Voor al als je gewoon ziet dat ze zo ontzettend moe zijn, maar ze gewoon niet toe kunnen geven. Het lijkt dat soms bijna persoonlijk te voelen, ookal is het dat niet.

Mijn zoontje van bijna 2 heeft dit ook! Volgens mij is er rond die leeftijd ook weer een slaapregressie. Hij wil inderdaad ook opeens weer dat we erbij blijven en overdag is slapen ook lastig. In de avond blijf ik er nu maar weer bij, in het vertrouwen dat als de fase over is je dit prima weer kunt afbouwen. En overdag doe ik een combi, want heb nog een peuter rondlopen. Soms blijf ik erbij, maar als dat te lang duurt loop ik ook wel weg. En soms probeer ik het weglopen weer, maar dat werkt tot nu toe niet. Ik ga dan steeds weer terug of blijf erbij zitten. Als hij na een uur nog niet slaapt haal ik hem eruit. Dan slaapt hij maar niet ;) Hij wordt gelukkig niet vervelend, ook niet einde dag. En dan beetje op tijd naar bed. Zo slaapt hij nu steeds een paar keer per week niet. Tsja, ik neem het maar zoals het is. Mijn ervaring is wel dat dit soort fases vanzelf over gaan en er echt weer een tijd komt dat hij lekker gaat slapen. Of hij is snel klaar met het middagslaapje (had mijn dochter ook), maar dat zou wel jammer zijn haha

Onze zoon wilde ook echt met 2jaar niet in bed slapen (ook niet in ons bed, waar hij nog steeds elke nacht slaapt) maar hij sliep altijd als een roosje op de bank in mijn zwangerschapskussen 🤷🏼‍♀️ zelfs nu nog valt hij er een enkele keer in slaap 🤷🏼‍♀️ en dan kon ik gewoon mn gang gaan beneden, hij werd en word nog steeds niet gauw ergens wakker van. Hij sliep, ik hoefde niet op de tenen te lopen en geen strijd te leveren. Wij vonden het prima

We hebben dit ook geprobeerd en het werkt echt super goed! Bedankt voor de tip!