Baby drinkt niet goed aan borst, opgeven of doorgaan?

Hoi! Hier een mama met vergelijkbaar verhaal. Onze kleine man had ook moeite met uit de borst drinken.. het aanhappen ging goed maar dan viel die snel in slaap en kreeg te weinig binnen. Op dag 3 was hij 10% afgevallen en ben ik begonnen met finger feeden om hem weer een beetje op kracht te laten komen. Hierna ben ik gaan kolven en dit met een flesje gegeven omdat ik wilde zien hoeveel voeding hij binnen kreeg maar hierdoor was ik elke voeding anderhalf uur bezig waardoor ik een soort zombie werd.. sinds een paar dagen ben ik gestopt met borstvoeding/kolven en helemaal overgestapt op flesvoeding, ergens voelt dit als falen, maar het heeft mij en onze zoon zooo veel rust gegeven. Alles gaat nu veel soepeler voor mij en voor hem ook. Ik kan je niet zeggen wat je moet doen, maar weet dat elke keuze die je maakt goed is! Een happy mama is ook erg belangrijk voor je kindje!

Dank je wel voor het delen van je verhaal! Fijn en tegelijkertijd jammer om te lezen dat we niet de enigen zijn. Hoe oud is je kindje nu?

Hier exact hetzelfde gehad. Ik wilde absoluut niet opgeven, tot hij 6 maanden was en ik ging afbouwen vanwege start werk en kdv. Toen dus met kv gestart en jeeetje, dat gaf me toch een rust! Voor mezelf en voor hem! Ineens een veel meer tevreden mannetje dat zich verzadigd voelde. Niet meer elke 1,5 uur vragen om voeding (want kennelijk produceerde ik dus echt niet veel, dat hij zo vaak honger had en ik me een soort ‘gevangen’ voelde omdat ik nooit even weg kon), meer ritme en structuur in de dag. Toen dacht ik: had ik deze stap maar eerder gezet. Niet om je van het idee van bv af te praten, want ik sloeg ook ieders advies in de wind om te stoppen omdat ik zo graag het beste aan hem wilde geven qua antistoffen e.d… maar wilde dit geluid wel ook laten horen. Nog een eventuele tip, maar die heb je vast ook gehad van de lactatiekundige: het flesje therapeutisch geven. Kleinst mogelijke speen en zo horizontaal mogelijk, zodat je kleintje ook aan de fles echt moet werken en er langer over doet, zodat het gevoel van verzadiging kan komen (ipv dat de melk erin ‘gietert’).

Helaas was ze nauwelijks aangekomen. Nu plan met de lactatiekundige om live bv en bv in flesje om en om te geven om gewicht op te doen. Verder lijkt alles wel goed te gaan.. ze heeft genoeg plas/poep luiers. Voor mijn gevoel zou ik al liever naar fulltime kolven gaan, maar wil ook de live bv nog net niet opgeven 😅 nog even aankijken deze week.

Bij mijn dochter anderhalf jaar geleden heb ik een soortgelijke ervaring. Zij was wat te vroeg geboren en had onvoldoende kracht om aan de borst te drinken, ook aanhappen ging niet van harte en als ze (met tepelhoedje) eindelijk goed aangehapt was viel ze in slaap. Mijn melkproductie was ondermaats, waardoor ik domperidon heb geslikt en neusspray heb gekregen voor het toeschietreflex. Ik heb twee maanden lang haar iedere voeding proberen aan te leggen, uiteindelijk terwijl ik haar met een spuitje met slangetje afgekolfde melk in haar mondje spoot om haar te belonen voor haar pogingen, allemaal op aanraden van de lactatiekundige. Na twee maanden proberen heb ik opgegeven, het ging niet lukken en brak mij echt op. Dat hele proces zorgde ervoor dat ik alleen maar bezig was met voedingen en stress over voldoende melk, achteraf gezien ben ik er veel te lang mee doorgegaan. Nu bij mijn tweede in de kraamweek alles op alles gezet om hem aan de borst te krijgen. Helaas wederom geen succes, ik produceer blijkbaar hele luie drinkers. Ik heb daarom besloten het kolven na 10 dagen af te bouwen en over te stappen op kunstvoeding. De tijd die ik kwijt ben aan kolven en voeden besteed ik veel liever samen met mijn kindjes, dat is me veel meer waard. Het is mooi dat je zo hard werkt om je kindje aan de borst te kunnen voeden, maar vraag jezelf ook af wat je het belangrijkst vind. Is dat dat fijne moment samen, of het feit dat hij borstvoeding krijgt? En wat heb je er voor over om dat te behalen?

Geen dank! Inderdaad, ik denk dat veel vrouwen daar mee strijden. Morgen is die 3 weken oud.

Bij mijn oudste hebben we ook bijvoeding gegeven. Ik heb dit in de vorm van poedermelk gedaan. Na 2 dagen had hij genoeg energie om aan de borst te drinken. Weet niet wat er anders zou moeten zijn aan poedermelk dan aan afgekolfde melk, maar dit was mijn ervaring 😅

Ik herken het goede aanhappen maar niet willen blijven drinken ook van mijn baby. Hij was 7% afgevallen. Zijn toen overgegaan op kunst tijdelijk om hem op krachten te brengen. Dit duurde 1,5dag en daarna dronk hij beter (lees: dus nog niet goed) aan de borst. Dit trok ook weer bij na 1,5 dag. In de tussentijd heb ik ook gekolfd om het op gang te brengen en hem ook bij te voeden daarmee. Ik probeerde hem aan te leggen, wilde hij niet er dan ook direct vrede mee te hebben en de fles te geven. Dat gaf mij rust. Kijk voor jezelf wat houdbaar is. Probeer de situatie te accepteren. Er is geen goed of fout! Je doet het hartstikke goed mama 🧡

Onze dochter werd ook snel gefrustreerd aan de borst en was ook niet sterk genoeg om het vacuüm te houden. We hebben toen ook kunstvoeding gegeven en later kolfde ik genoeg om dat te geven. Toen een paar dagen de rust gegeven door niet aan te leggen en eerst op kracht te komen. Nu zijn we bijna een week verder en gaat het langzaam beter. Wat voor ons werkt is om de fles niet erin te drukken maar ook daar te laten zoeken net als bij de borst. Terwijl we beide liggen is voor haar het meest ontspannen en kost minste energie. Overdag leg ik haar bijna elke voeding aan, ‘s nachts alleen de fles zodat we allemaal kunnen slapen. Als ze niet heel wakker is, leg ik haar aan de borst, dan luier verschonen en dan pas de fles. Dan is ze meer wakker om nog te drinken. En zodra ze gefrustreerd wordt, stoppen we en gaan we over naar de fles. Misschien heb je er iets aan 🍀😘

Wat knap dat je het 6 maanden volgehouden hebt! Fijn dat jullie nu meer rust hebben!

Oh nee! Jammer dat ze nauwelijks is aangekomen. Ik heb dezelfde zorg, wij gaan volgende week extra wegen om te kijken hoe het gaat. Heel veel sterkte! Ik duim voor jullie dat het snel beter gaat!

Jeetje! Wat goed dat je zoveel hebt geprobeerd en wat jammer dat het nu bij je tweede wederom geen succes is. Dikke knuffel! Je hebt absoluut gelijk dat het goed is om na te gaan waarom ik zo graag live borstvoeding wil geven en wat ik er belangrijk aan vind aangezien er hele goede alternatieven zijn die wellicht beter bij onze situatie passen. Ik heb de knoop nog niet doorgehakt, want ik wil 100 procent zeker zijn van mijn keuze en later geen spijt krijgen. Het lezen van jou (en anderen) hun ervaringen helpt enorm! ❤️

We doen nu inderdaad precies hetzelfde, we proberen overdag de borst maar als het niet gaat dan gaat het niet. Daarna altijd flesje omdat ze nog niet op geboortegewicht is en we er zeker van willen zijn dat ze genoeg voeding krijgt. 's Nachts laten we inderdaad ook de borstvoeding achterwege en alleen flesje en kolven omdat het een gevecht werd...

Hoe zwaar is je kindje? Als ze aan de lichte kant is, kan het echt nog gewoon te veel moeite zijn om aan de borst te drinken. Zelf twee prematuurtjes gehad, van 2.1 en 2.7 kg. Bij de eerste en lichtste heeft het wel twee maanden geduurd voor hij de kracht had om alles live te drinken, mijn jongste is nu 3 weken oud en drinkt de helft live. Super fijn dat je wel goede productie hebt! Mijn ervaring is dat het rustig opbouwen van live voeden voor ons het beste werkte. Aanhappen ging bij allebei goed, alleen de borst helemaal leeg drinken was lastig. Borstcompressie helpt hier goed. Het is zo ingewikkeld heh, als het wel belangrijk voor je is, maar gewoon lastiger dan gehoopt. Zie het als een lange termijn investering, het komt vast wel goed. Mijn oudste groeide overigens ook erg langzaam, en de kinderarts zei toen ‘ach mevrouw, groei is iets van de lange termijn.’ Na een jaar was hij gemiddeld qua gewicht, dus de arts had toch gelijk. CB panikeert wat sneller… Ik ga nu bij mijn jongste over een paar dagen denk ik over op 5/6 live voedingen en 2 afgekolfde flesjes, en verwacht hem over een weekje wel volledig aan de borst te hebben. Ging/gaat niet zonder slag of stoot hoor (enorme overproductie, dus afstemming heeft me al bijna een borstontsteking opgeleverd). Je doet het super goed, en het is echt geen falen als het niet in één keer goed gaat!

Herkenbaar verhaal! Onze zoon is nu 5 weken en drinkt ook moeizaam uit de borst. Hij is dysmatuur geboren en heeft in het begin überhaupt moeite gehad te drinken (gestart met sondevoeding en daarna gekolfde bv uit de fles). In de afgelopen weken ben ik na consultatie bij een lactatiekundige begonnen met de borst te introduceren met tepelhoedje maar dat gaat niet vanzelf. Op een gegeven moment legde ik elke voeding aan, dronk hij wat (ik denk zo'n 50 ml) en vulden we aan met gekolfde bv en zaten er ook sessies tussen waarin hij alles uit de borst dronk. Afgelopen week drinkt hij weer wat moeilijker (ook uit de fles, dus ligt niet alleen aan de borst wrs, heeft denk ik te maken met krampjes), en raakt aan de borst sneller gefrustreerd of valt snel in slaap, misschien een fase/groeispurt waar hij meer energie voor nodig heeft. Wat ik nu doe is weer terug naar elke voeding afkolven en 1 of 2 rustige momenten op de dag kiezen om aan te leggen. Bij voorkeur wanneer hij nog niet heel hongerig is. Ik probeer die momenten dan te zien als een gezellig moment samen ipv een functioneel voedingsmoment. Zo komt er minder druk op te staan. Bijv s avonds in bed, maak ik een kop camillethee voor mezelf, ga ik met hem knuffelen probeer hem aan te leggen als hij wilt. Als het lukt is het mooi meegenomen en zo niet dan de fles. Mijn houding op goede momenten is: ik zie wel of hij ooit hele voedingen uit de borst haalt, en anders blijf ik kolven tot het haalbaar is. Maar ik heb zeker ook slechte momenten waarin ik verdrietig en teleurgesteld ben dat aan de borst niet zo vanzelf gaat als ik had gehoopt. Het belangrijkste is dat hij blijft groeien en dat je voor jezelf blijft zorgen als moeder. Maar dat is voor mij ook een zoektocht hoor, hoe dat te doen. Weet iig dat je zeker niet alleen bent en dat je het hartstikke goed doet!!

Ohhh ja dat verdriet en die teleurstelling heb ik ook echt zo in vlagen. Vanochtend dronk ze ineens ruim een half uur echt goed aan de borst dat je denkt: ze heeft het door, nu komt het allemaal goed! En de volgende voeding is het weer 10 minuten na elke slok loslaten en sabbelen 🫠😩 Het voelt dan zo uitzichtloos en vraag me dan af hoe lang ik het zo moet gaan doen of ‘lekker makkelijk’ alleen moet gaan kolven. Meh 🫤

Wij gaan inderdaad ook extra wegen! En nu maar volgieten met melk haha. Merk dat ze na een flesje veel tevredener is.

Dit had mijn verhaal kunnen zijn behalve. Ik heb op dit moment geen tips voor je, ik zit er zelf ook nog midden in. Hier ook de hoop dat ze nog direct uit de borst gaat drinken. Het full time kolven vind ik ook best pittig. Waar doe je goed aan he?

Ik ben te moe om alles te lezen, (1:30 en al 2 uur in troost stand) maar wou zeggen: Heb je een toeschietreflex? Bij mij is hier niet op gelet na een borstontsteking erachter gekomen dat ik die nooit heb gehad… ik ben nu afbouwende uit vermoeidheid helaas…

2x een kindje gehad waarbij de borstvoeding pas wat later goed op gang kwam. De ene een tijdje fulltime gekolfd (stuk te vroeg geboren), ander combi. En bij allebei gaandeweg de stap weer naar volledige BV kunnen maken. Het is even een hele intensieve periode, en wat niet gaat gaat niet, maar het kwam hier uiteindelijk goed. Heb Lactatiekundige er heel bewust bij betrokken en vond de stap terug echt wel spannend. Power kolven, heel vaak naar behoefte aanleggen, huid op huid (bloot!), als het goed is zou het zichzelf vanzelf in moeten regelen. Maar voel je ook niet schuldig als het niet blijkt te lukken. Het is ook echt lastig om de frustratie van je kleintje te zien. Die fles loopt nu eenmaal sneller dus moeite doen voor je eten is dan even omschakelen. Tussendoor even verschonen, sokjes en mutsje af tijdens voeden kan ook helpen. Heel veel succes!