Het mag nog wel even duren...

Voor mij ook heel herkenbaar! Bij de eerste bij 40+5 bevallen en dat was prima. Nu 38+2 en ik reken erop ergens tussen de 40 en 42 te bevallen. De meest urgente dingen zijn afgestreept van de to-do-list maar er staat nog meer dan genoeg op om me heel veel weken mee te vermaken😅 Ik zie voorbij de uitgerekende datum gaan ook niet als overtijd, maar als bonustijd😇 Elke goede nacht is er voor ons weer één en elke dag wordt het kleintje in m'n buik weer een beetje sterker.

Ja wel herkenbaar! Ondanks de gebruikelijke ongemakken. Ik vind het heerlijk om nog even in deze fase van mijn leven te zijn. Ik ben me er zo van bewust dat ik dit maar een paar keer mee zal maken. En ik ervaar het echt als heel bijzonder om een kleine baby in mijn buik te voelen bewegen. Om nog helemaal samen te zijn, om te rusten, gezond te eten, affirmaties te luisteren en toe te werken naar de geboorte. Het grote onweten (eerste kindje) en alle verwachtingen en verassingen en uitdagingen die ons te wachten staan.

Mooie gedachte 🥰 Dat stuk met dat de baby dan sterker is is voor mij ook een helpende gedachte. Ik vind het zwanger zijn zelf nog steeds super mooi en bijzonder, maar ik vind de dagen met onze peuter (alleen) wel pittig. Maar nu voor de komende weken we netwerk hebben ingezet daarvoor voel ik zoveel meer rust. En denk ik ook weer; blijf nog maar even zitten kleintje... Het is nog zo fijn zo samen. En waarschijnlijk ook de laatste keer 🥺

Fijn zoveel herkenning! En mooie positieve kijk om extra dagen als bonustijd te zien 😃 Vandaag gelukkig best veel van m'n lijstje kunnen afstrepen, dat geeft een goed gevoel. En met dit weer is het extra genieten. Voor iedereen die ook nog geniet van het zwanger zijn: ik hoop dat dat zo blijft, en succes met de laatste loodjes!

Ik wilde eergisteren reageren in dit topic maar ben het vergeten. Ik had namelijk tot toen exact dezelfde mindset! Ik dacht (en zei ook tegen iedereen): Ik vermaak me prima, heb geen kwaaltjes, van mij mag het best nog even duren😬 Tot eergisteren dus. Bij naar bed gaan ‘s avonds lichte voorweeën en het heeft de hele nacht lopen rommelen. Afgelopen nacht weer, met 2 keer een moment dat ik dacht ‘ik ga de krampen timen’ en toen zakte het weer af. Maar flink gebroken nachten dus en mijn darmen maken ook opvallend veel herrie… Ik ben nu 38+3 trouwens. Dus nu zit ik er een beetje zo in van… Ja als het nu zou starten zou ik dat helemaal ok vinden😂 Al denk ik toch dat hij nog even blijft zitten. Ach, ik probeer bij te slapen met middagdutjes😅