Omgaan met miskraam

Hallo Lobke, wat verdrietig om te horen.. Ik ben helaas inmiddels "expert".. Heb 5 miskramen gehad. Na 3 wel een gezonde dochter gelukkig.. Nu willen we voor de tweede gaan en dus weer 2 miskramen verder. Wat mij heel erg helpt is om het open te gooien. Merk dat er een taboe is op miskramen krijgen. Mensen praten er niet zo snel over. Ik doe dat wel en hoor zo meer mensen in mijn omgeving die dit ook meegemaakt hebben. Daarom zou ik zeggen, blijf praten. Voor de rest is het de tijd die het heelt.. Wij zijn niet van het opgeven en gaan Daarom ook steeds door met proberen. Maar dat is persoonlijk natuurlijk. Doe wat jullie het fijnst vinden! Sterkte 😘

Ik merk ook nu al gelijk dat er echt een taboe op staat. Wat erg ook voor jou dat je het zo vaak hebt mee moeten maken, wat een pijn elke keer zeg. Dankjewel voor je reactie. Ik hoop voor jullie dat het lukt met de tweede😘

Zo verdrietig… sterkte! Hier een MA gehad die 1 jan op gang kwam en recent een biochemische zwangerschap gehad. Nu deze week weer ongesteld en dus weer niet ‘raak’, zijn 5 maanden verder sinds de positieve test die eindigde in een miskraam… De tijd maakt het hier beter, maar ook lang niet altijd. Elke nieuwe ronde waar mn menstruatie er weer aankomt is een rot periode. Daarna gaat het dan wel weer voor een week of 2 en dan herhaalt het zich. Het is zo klote. Het verdriet wordt bij mij wel minder intens, maar het gevoel van onmacht wordt groter. Praten helpt wel, vooral om te horen dat je niet alleen bent. Wij hebben al een dochtertje van nu 2.5 jaar waar we intens gelukkig mee zijn en dat helpt mij op zware dagen zeker. Het lijkt me extra moeilijk als de wens om ouder te worden er ook nog naast bestaat. Het is echt heel erg oneerlijk ❤️😢

Wat naar voor jou ook dat je dat hebt meegemaakt. Het is zo ontzettend frustrerend hé als je zo graag zwanger wilt raken en dat je dan telkens ongesteld wordt. Ik vind het dan altijd nog erger om tegen mijn vriend te zeggen want zijn allergrootste wens is altijd al geweest om papa te worden en hoe langer het allemaal duurt, hoe groter die wens wordt.

Ik snap helemaal wat je bedoelt ik heb ook net een miskraam gehad en was 7 weken. We waren ook zooo blij en ik voel me echt heel leeg en eenzaam. Gistere een echo gehad en ik ben helemaal schoon maar om daar daar te zijn was zo moeilijk wetend dat we er een week later zouden zijn om het hartje te horen. Praten helpt idd... maar merk dat als mijn man op werk is (ik werk vanuit huis) ik me echt nog verdrietiger voel!! Sterkte!! Het helpt ook om te lezen dat ik noet de enige ben!! En hopefully lukt het heeel snel wel🙏

Ach wat verdrietig.. ik weet helaas hoe het voelt. Inmiddels twee miskramen gehad, eentje in februari en eentje in april. Bij de eerste voelde alsof de grond onderons vandaan zakte en hebben we een paar dagen vrij genomen om het te laten bezinken. We hebben het aan wat vrienden en familie leden verteld en ik merk dat erover praten helpt, al voel ik me vaak ook niet begrepen. Bij de tweede keer hebben we niet stilgestaan en ik merk dat ik dat nu als een boemerang terug krijg.. dus mijn tip is; neem de tijd, samen maar ook alleen en gun jezelf om het niet alleen te hoeven dragen. Heel veel sterkte 😘

Wat verdrietig voor jullie. Wij hebben het helaas ook 2 keer mee gemaakt waarvan de laatste keer met 2 keer medicatie en een curretage. Wij hebben het bij de 2e keer tegen familie verteld zodat je zelf niet opgelaten overal hoeft rond te lopen met je "geheim" ook op mijn werk wisten een aantal mensen het en ondertussen meer. Vanaf het moment dat we het mensen verteld hebben kwam er toch wel veeeeel meer naar boven als dat je zelf altijd denkt. Zoals veel benoemd hangt er een taboe rondom miskramen maar geloof mij 1 op de 3 vrouwen hebben 1 of meer miskramen mee gemaakt. Laat je emoties er zijn, praat er samen over en probeer ondanks het negatieve de positieve dingen eruit te halen. Bijv, je kunt zwanger worden zijn er veel die helemaal niet tot dat moment kunnen komen. Zwanger zijn, blijven en worden is een geschenk en ook jullie zullen dit geschenk mogen ontvangen alleen misschien met wat meer hobbels op de weg. Maar des te meer is het dadelijk genieten als het wel zo mag zijn. Als je ergens over wilt praten mag je mij altijd een berichtje sturen. En laat je gevoel gaan en probeer er uiteindelijk een positieve blik aan te geven. Volg je gevoel, je bent niet alleen 😘

Ik heb vandaag te horen gekregen dat ik al 3 weken rond loop met een missed abortion. Dat is heftig en verdrietig. Ik heb een mooi berichtje geschreven voor de opa's en oma's en mijn zussen. Hun steun heeft mij vandaag heel erg geholpen. Verder probeer ik vooral te relativeren. Een miskraam betekent nog niet meteen dat het nooit meer lukt. Ik zie het als een foutje van de natuur en de natuurlijke selectie heeft besloten dat dit kindje niet levensvatbaar is, en dat het zo het beste is. Liever nu (met 9 wkn) dan later in de zwangerschap. Het heeft nu niet zo mogen zijn. Dit zijn dus mijn gedachten die helpen met acceptatie. Maar goed, misschien komt de klap nog.