Eind december een bbz gehad. En ik heb het nog niet echt een plekje kunnen geven. Ik wilde eigenlijk gelijk weer voor de volgende gaan proberen. Maar nu eigenlijk niet meer omdat, ik bang ben dat het weer kan gebeuren. Omdat de kans nu groter is na een bbz dat het weer kan gebeuren. Ik zou het niet nog een keer willen meemaken. Maar ik wil ook aan de ene kant aan mijn zoontje een broertje of een zusje kunnen geven . Zijn er mensen die dit ook zo hebben gevoeld? Ik weet het even niet meer..
Ik begrijp dit gevoel helemaal. Ik ben vandaag een een bbz geopereerd en voel me precies hetzelfde. De grote wens van een broertje/zusje t.o.v. de angst voor de verhoogde kans dat dit nog eens zal gebeuren. Geen idee hoe hiermee om te gaan.
Krijg jij er (psychische) hulp bij in het proces van het geven van een plekje en eventueel ook in het begeleiden naar een keuze voor wel/niet een tweede kindje?
Ik voel het helemaal! Ik ben vorige week vrijdag geopereerd aan een BBZ waarbij ze mijn linker eileider hebben verwijderd. Mijn vriend en ik praten er heel veel over. Dit was namelijk onze eerste zwangerschap. Wij hebben besloten om de eerst volgende menstruatie af te wachten en daarna er weer voor te gaan. De kinderwens blijft immers gewoon aanwezig, nu misschien zelfs nog wel sterker dan ooit te voren.
De verloskundige heeft aangegeven dat het zeer uitzonderlijk is dat het een 2e keer gebeurd (tuurlijk lees je de verhalen wel). Wij staan bij een volgende zwangerschap onder controle bij de gynaecoloog voor een vervroegde echo om te kijken of het op de goede plek zit. Stel het gebeurt weer zijn we er (nog) eerder bij dan afgelopen keer, dat geeft me een fijn gevoel. Daarnaast hou ik me vast aan het feit dat als het weer gebeurt er altijd nog een mogelijkheid is voor IVF, tuurlijk is dit niet wat ik voor ogen heb. Maar ik probeer alles zo positief mogelijk in te zien.
Misschien is het goed om hierbij hulp te zoeken. Mocht je willen praten, je bent altijd welkom ❤️.
'Everything will be okay in the end. If it's not okay, it's not the end.'
Ik heb vorig jaar in februari een bbz gehad en is mijn rechter eileider verwijderd.
Nu had ik dit jaar in maart eindelijk na ruim een jaar weer een positieve test in handen.
Ik heb vanaf de dag dat ik het wist de gynaecoloog gebeld en werd ingepland voor een vroege echo. Tussendoor kreeg ik bbz klachten waaronder bloedverlies, Schouder en veel krampen. Vanaf dat moment heb ik elke 2 dagen bloed mogen prikken en hebben ze ook elke 2 dagen een echo gemaakt om te kijken of het op de juiste plek zat.
Dat zat het gelukkig! Helaas nu met 10 weken te horen gekregen dat het hartje niet meer klopte.
Maar gewoon bellen als je het niet vertouwd! Mijn angst was ook echt enorm dat het weer op de verkeerde plek zou zitten.
