Bruin bloed/lege vruchtzak

Aaah heel veel succes! Ik heb ook een leeg vruchtzakje gehad. Ik had op een woensdag de echo gehad en het vruchtzakje werd gemeten op 6+3w, maar volgens berekening zou ik rond de 8 weken moeten zijn. Ik heb het weekend nog afgewacht, maar ben maandag naar de gynaecoloog gegaan voor medicatie. (Daar werd overigens bevestigd dat het echt leeg was). Ik heb de miskraam opgewekt met medicatie. Ik vond het overigens heel heftig want ze noemen het ook wel abortus pillen, maar ik wilde juist helemaal geen abortus. Ik wilde eigenlijk nog even wachten met de pillen inbrengen, maar ik had meteen voor de week erna al een controle echo dus toch de pillen ingebracht. Ik wilde ergens ook heel graag dat 'het' weg was. Ik voelde me nog vrij zwanger en ik wilde gewoon dan weer mijzelf zijn! Ik heb weinig last gehad van krampen. Ik heb alleen wel heel lang bloed verlies gehad. Het mag tot 6 weken duren zeggen ze en na 6 weken had ik nog flink bloedverlies (met zelfs extreme momenten erbij). Ik heb uiteindelijk na 8 weken een hysteroscopie gehad voor het laatste restweefsel en daarna ik (na in totaal 9 weken) klaar met de miskraam. Dit is gelukkig niet altijd het geval dat het zo lang duurt.

Hi, Thanks voor je reactie! Wat ook een verdrietig verhaal, zeker omdat het zo lang heeft moeten duren voor het bloeden stopte bij je.. Ik had afgelopen vrijdag een afspraak bij de gynaecoloog en hier bleek bij mij, net als bij jou het vruchtzakje gemeten op 6+3, terwijl ik bijna 9 weken zwanger zou moeten zijn. Ik had een super lieve gynaecoloog die mij de volledig vrije keuze liet en ik heb besloten de natuur zijn gang te laten gaan en nog 1 week te wachten met medicatie. Super blij dat ik dat gedaan heb want afgelopen zondag kwam het natuurlijk. Zowel zondag als gister heel erge buik en rugkrampen gehad met veel bloedverlies. Gelukkig is de pijn vandaag een stuk minder. Over ongeveer 2 weken controle of alles “eruit” is. Hoe lang is dit nu bij jou geleden en hoe gaat het inmiddels met je?

Dit is inmiddels al 2 jaar geleden. Ik had er ergens een heel dubbel gevoel bij. Ik had toen al een dochter en toen we besloten om voor een 2e kindje te proberen was het vrij snel raak. Ik kon eigenlijk nog niet echt helemaal blij zijn met de zwangerschap omdat ik bang was de oudste tekort te doen. Tuurlijk was ik wel super verdrietig dat het mis was, maar misschien ook een klein beetje opgelucht. Mijn oudste is van november en ik zou dan in oktober uitgerekend zijn. Ze zouden dan net geen 2 jaar schelen. Dat lange bloedverlies was wel heel confronterend. Je wordt bij elk wc bezoek geconfronteerd met je miskraam en er waren dus momenten dat het leek alsof er een balletje knapte en er in één keer zo veel bloedverlies kwam, dat ik ter plekke doorlekte. Uiteindelijk heb ik nog een halve week licht bloedverlies gehad na de hysteroscopie en anderhalve week later werd ik ongesteld🫠 na 9 weken bloedverlies kon ik geen bloed meer zien. We zouden daarna eigenlijk ook rustig aandoen en even niet proberen om mijn lijf te laten herstellen. De natuur dacht er (gelukkig) anders over. Inmiddels hoorde ik weer wat mensen om me heen zwanger zijn en dacht: dat wil ik ook weer!! Nouja, die menstruatie is mijn enige geweest voor ik weer opnieuw zwanger werd van mijn 2e dochter😊 Schijnbaar moet het bij mij eerst misgaan voor ik een goede zwangerschap kan hebben (ik heb voor mijn oudste ook een miskraam gehad)