Familie tijdens en na de bevalling

Hahahaha ik heb precies hetzelfde 😂😂 Zodra ik thuis ben of ben bijgekomen zo 3 uur later krijgen ze een telefoontje.. En de eerste week zijn alleen de ouders welkom op bezoek aangezien je die ook makkelijk na een half uur weer de deur kan wijzen 😁👍 of wanneer je ze weg wil hebben maar ik ben heel duidelijk tegen de ouders geweest dat ik eerst echt even alleen wil zijn met ons 3en 😌 Ik laat wel weten zodra ze geboren is of het volgens plan is gegaan ( sta op springen 40+10 dagen nu )

Alleen mijn moeder wist dat ik moest bevallen. Die woont 200 km bij mij vandaag en die zou sowieso niet komen al woonde ze dichtbij. Die zou dan pas de volgende dag komen om te helpen. Ik heb eigenlijk pas na een week bezoek gehad van iedereen.

Al ruim voor de bevalling duidelijk gemaakt dat we pas zouden laten weten als ons zoontje geboren was. Sommige reageerde daar niet enthousiast op maar wij hebben het gedaan zoals wij het wilden. Ook na de bevalling eerst half uurtje met ze 3e en daarna iedereen vlug lagen komen( was 2 uur snachts inmiddels) iedereen is echt hooguit 15 min weze kijken en de rest van de 1e week hebben we het nog rustig gehouden met visite. Heerlijk! Ga dalijk met ons 2e kindje weer de eerste week lekker rustig houden. Heb je ook wel nodig om zelf te genieten en bij te komen van de bevalling

Mijn weeën begonnen terwijl ik bij mijn moeder op verjaardag zat. (Mijn schoonouders zaten daar ook...) Mijn vader stuurde ons naar huis. Ik dacht nog dat het misschien gewoon oefenweeën waren dus ik vond dat een beetje overdreven. Ik was toch pas over 2 dagen uitgerekend... Toch maar naar huis gegaan en gekeken wanneer we de verloskundige mochten bellen. Bij ons was dat als je een uur lang om de 2,3 minuten een wee van 60 tot 90 seconden had. Ik had op dat moment om de 2,3 minuten een wee van 2, 3 minuten dus na een uur maar gebeld. Toen de verloskundige kwam was het ongeveer 22.30, bleek ik al 3 cm ontsluiting te hebben. Het was dus echt begonnen. Onze dochter is uiteindelijk om 2.55 uur geboren. Geen tijdstip om mensen wakker te bellen... De kraamhulp heeft mij onder de douche gezet, mijn vriend heeft beneden even een plaatje gedraaid en een bijzonder speciaalbiertje genomen. (Speciaal voor deze gelegenheid bewaard... het is nogal een beergeek 😉) En vervolgens heeft hij op de beide familie apps alleen gemeld: het is een meisje! (Niemand, ook wij niet, wist wat het zou worden) Daarna hebben we heerlijk met zijn 3en in bed gelegen, genieten van ons kleine wonder... ' s Morgens vroeg kregen we de eerste reacties op de app. Ze waren dolgelukkig. Rond een uur of 11 's ochtends zijn eerst mijn ouders langs gekomen en 's middags rond een uur of 3 mijn schoonouders. Ik vond het heel prettig dat ik rustig thuis bevallen ben, midden in de nacht. Zo konden we eerst zelf genieten van ons wonder en even bijkomen van de bevalling. Je ouders en schoonouders en overige familie kan toch niet veel tijdens je bevalling. Dan zitten ze alleen maar in spanning te wachten. En stel dat je bevalling ontzettend lang duurt (collega van mij is 36 uur bezig geweest) dan zou ik me daar niet prettig bij voelen dat zij daar al die tijd zitten te wachten... Ik weet niet of ik me dan zou kunnen blijven concentreren op de bevalling zelf. Ik vond het heerlijk in mijn bubbel met alleen mijn vriend, de verloskundige en de kraamhulp... Geen andere afleiding... Ik werd zelfs zo goed ondersteund door mijn vriend en de kraamhulp dat ik er geen probleem mee had dat de verloskundige weg moest om een andere bevalling op te starten. Het werd alleen lastig toen ik terwijl zij nog weg was persdrang kreeg. Gelukkig had ik een hele ervaren kraamhulp die mee daar heel goed doorheen hielp aangezien ik nog niet op 10 cm zat. En toen ik wel bijna zover was wilde de kraamhulp net de verloskundige bellen dat ze terug moest komen, maar toen belde zij zelf al. Binnen 15 minuten was ze toen terug. Ik zat inmiddels toen wel al op 10 cm ontsluiting dus ik mocht gelijk beginnen met persen. Maar goed het is voor iedereen anders natuurlijk. Zal misschien ook wel liggen aan de band die je met je familie hebt. Onze familie heeft ook nooit geweten dat wij al 6 jaar probeerden zwanger te worden. We hebben een goede band maar vertrekken niet alles aan elkaar, bepaalde dingen zijn toch té privé...

Ahh wat een mooi verhaal😍 Gefeliciteerd met je kleine meid! Goh ik zou ook zo graag thuis willen bevallen maar ik woon helaas erg onhandig. Ik ben het helemaal met je eens. Ik zei ook tegen mijn man en wat als mijn bevalling 2 dagen duurt, net als wat je zegt ze kunnen toch niks doen..

Het is tenslotte jouw kind en je hebt je rust hard nodig. Goed van je dat je duidelijk je grenzen hebt aangegeven. Alvast veel knuffel plezier met de kleine straks

Helemaal met je eens! Keep me updated!

Ik ben nu 38 weken en sta op springen ik merk dat men ouders en schoonouderd neg zo zenuwachtig zijn als ons dus word wel enorm in de gate gehouden echt heb ik een enorm hechte band met men moeder dat ik haar er bij MOET hebben en mijn briend als ondersteuning ook graag zijn moeder er bij heeft( vriend kan niet tegen bloed) verder hebben we wel de afspraak dat de rest van vrienden en familie pas later op de hoogte worden gesteld aangezien wij ook inderdaad onze rust willen😚 ik vind dat iedereem deze beslissing zelf moet nemen en zowel ouders als schoonouders daar respect voor moeten hebben 💙

Ja zeker! Zou het ook iedereen aanraden om eerste week lekker rustig te houden zodat je zelf bij kan komen en genieten van je kleintje. Had het expres al ruim van te voren netjes duidelijk gemaakt dat we eerste week niet teveel visite wouden( mijn familie zou het liefst meteen elke dag op de stoep staan) Achteraf super aangezien ik borstvoeding gaf en voor me gevoel de hele dag in mijn blootje zat met kolven enz erbij🙈 ook is mijn familie zo dat als ze wisten dat de weeen begonnen waren ze ook direct in het ziekenhuis zouden staan wachten.. Hoelang het ook zou duren. Werd zelf al zenuwachtig van het idee dat familie aan het wachten zou zijn als ze het wisten en voor je gevoel je dus ‘sneller’ wilt bevallen omdat je weet dat hun op de gang zouden staan. En je na de bevalling dus ook dat momentje voor jezelf minder snel zou nemen omdat je dan denkt van hup laat ze maar ff binnen dan heb ik daarna dat moment wel.. nee dat wou ik absoluut niet. En dankjewel🥰 ga straks zeker genieten van dit klein wondertje en lekker knuffelen! Hoop dat je de goeie keuze voor jezelf maakt en een goede bevalling en dan heerlijk genieten van jullie kleintje❤️het gaat zo snel als ze er eenmaal zijn! Geniet van elk moment

Ik snap je helemaal! Wij gingen bij de eerste in t zh bevallen. Vantevoren aan schoonouders aangegeven dat we niet wilden dat ze in de wachtruimte zouden wachten (omdat ik me dan verplicht schuldig zou voelen om ze eerder in de kamer te laten). Hun reactie was dat zij volwassen mensen waren en dat zij zouden doen wat ze zelf wilden. Resultaat: ik ging bevallen. Niemand hierover geinformeerd. (Mensen hebben wel een voorgevoel als je 5 uur niet meer online bent geweest haha). Achteraf heel blij mee, maar het is echt hoe je er zelf in staat. Mensen zouden in theorie gewoon je grenzen moeten accepteren, maar als je ze er niet op kan vertrouwen, dan maar lesje op de vervelende manier. Trek je eigen plan en waar jij je goed bij voelt.

Bij de eerste met 38 weken ingeleid en niemand wist er iets van. Om 03:35 is onze zoon geboren een eind uur of 10 hebben we de opa's en oma's gebeld. Van te voren al aangeven dat de eerste dag van ons was en ze pas een dag later mochten langskomen. Ook aangeven dat ze niet welkom waren in het ziekenhuis, zijn rond 18:00 uur in de avond ontslagen vanwege aangeboren afwijking van onze zoon en ze eerst onderzoeken moesten doen. De dag erna zijn alle opa's en oma's langs geweest en in de loop van de week onze zussen en mijn beste vriendin.

Oh heerlijk leuk topic dit. Mijn schoonmoeder wil dolgraag in het zkh aanwezig zijn. Het was dan ook echt "weer iets voor mij" om dat NIET te willen. Mijn partner wil ook direct z'n ouders op de hoogte stellen als de eerste wee is geweest. Ik wol dat dus absoluut niet, ik wil gewoon bevallen zonder dat ik me een kijkdoos hoef te voelen en me verplicht moet voelen om heel de tijd de hele wereld op de hoogte te houden van hoe snel ik van 5 naar 5,5 cm ontsluiting ga 😥 Mijn partner vindt echter dat we "het niet kunnen maken om ze niet op de hoogte te stellen". Geen idee waar hij die regel heeft gevonden. Maar nogal een moederskijdje en een moeder die nogal haar eigen mening doorduwt. Vind het ook oneerlijk naar m'n eigen moeder toe: die woont op 2u rijden afstand. Zou liever m'n eigen moeder eerst zien dan m'n schoonmoeder..... Wordt nog wel een leuke discussie met partner dit.

Wij hadden de afspraak dat wij zouden bellen wanneer wij dat wilde. Mijn vader stond sowieso standby om onze dochter op te vangen. Om 3.00 begonnen mijn weeën, om 5.00 belde wij mijn vader om onze dochter op te halen zodat wij naar het ziekenhuis konden rijden. Om 5.55 onze zoon geboren en mijn man heeft eerst mijn ouders gebeld, daarna zijn ouders. Door de snelle bevalling stonden wij ook binnen 3 uur weer buiten. Begin middag kwamen mijn ouders met onze dochter (max 30 min) en eind middag mijn schoonouders. De rest van het kraambezoek bewust uitgespreid met veel rustmomenten. Probeer voor jezelf en je partner een idee te krijgen wat je graag zou willen, maar wees niet bang om het plan te wijzigen. Een bevalling plan je (meestal) niet, en zeker niet hoe jij je daarna voelt. Luister goed naar je lichaam en doe waar jij je goed bij voelt.

Wij hebben naast een geboorteplan ook een kraamplan gemaakt. Het idee is dat mijn moeder bij een thuisbevalling aanwezig is, wordt het ziekenhuis dan zal ze er niet bij zijn. We hebben samen afgesproken dat we de eerste 4 dagen alleen mijn ouders en schoonouders op visite willen. Daarna pas de rest van de familie (erg grote schoonfamilie) en vrienden. Dat bekijken we dan per dag en proberen vooral in de gaten te houden dat ze niet allemaal tegelijk langskomen. Mijn man is het er niet helemaal mee eens maar accepteert het wel. Gek genoeg is het bij mijn schoonfamilie gebruikelijk dat iedereen zo snel mogelijk op de stoep staat. Een aantal zijn nu oo vakantie en die balen dan ook dat ze niet direct kunnen komen kijken. Ik krijg het ze ook niet subtiel uitgelegd dat ik het helemaal niet zie zitten om ze direct langs te laten komen. Dat kan dus nog een leuke uitdaging worden voor mijn man. En de tijd tikt wat dat betreft aangezien ik vandaag precies 41 weken ben. Ik ben benieuwd hoe het gaat lopen, misschien gooien we onze plannen wel helemaal overboord als het zover is. Ik heb in ieder geval wel het gevoel dat we van elkaar precies weten wat onze wensen zijn. Dat geeft wel rust.

Nou mijn schoonmoeder moet het niet proberen hoor. Ik wil er niemand bij, alleen mijn man zal er bij zijn. En mijn man is het ermee eens. Al was hij het er niet mee eens, dan heeft hij pech. Niet lullig bedoeld maar ik moet het kind uitpersen, niet hij. Dus dan heb ik over de bevalling meer te zeggen dan hij.

Ja, dat is precies hoe ik erover denk. Maar goed, hij niet. Maar ga met de verloskundige ook afspraken maken. Sowieso wordt ons kindje niet vastgehouden door anderen dan ikzelf of partner. En al helemaal géén foto's de wereld in gestuurd door familie haha. Maar goed, ook dat zal mijn schoonmoeder wel weer de grooooootste onzin vinden die er denkbaar is. Ben blij dat ze iig echt erbij is tijdens de bevalling, maar zou 't nog zo voor me zien dat ze vanaf 5cm in de wachtkamer van het zkh gaat zitten wachten 😥😂

Dat ze er dus niet bij is he tijdens de bevalling 😂

Gewoon bij je standpunt blijven hoor. Mijne kwam pas aanzetten toen haar kleinzoon 2 weken was. Ik zou zelfs, zelf zeggen nee. Hier tot de dag van vandaag heeft niemand foto's gemaakt van me kleine, hij is 1,5 jaar. En het vasthouden, ik deed mijn zoontje in zijn wieg. Mensen mochten kijken maar niet pakken als hij sliep. Uiteindelijk toen hij wakker was hield ieder hem 4/5 minuten vast.

Ja gaan het er nog wel over hebben. Voel me gewoon geleefd door haar en gecontroleerd. Toen ze de kinderwagen kwam bekijken was de eerste reactie "oh nu loop IK eindelijk weer achter een wagen" Wss hormonaal maar ik kon die opmerking zoooooo niet handelen. En over de bevalling: "dat je het je kind aandoet zeg, een badbevalling. Echt smerig dat het ter wereld moet komen in jouw lichaamssappen, ontlasting en bloed. Doodzielig." eh ja waar denk je dat die baby al 9 maanden zelf in ronddrijft 😂 En 't ergste is dat ik dus niks tegen haar durf te zeggen omdat ze zo snel op d'r teentjes is getrapt en zich gekwetst voelt...

Voor mijn familie (moeder en zusje uitgezonderd) geven wij trouwens na een week of 6 een kraamfeest. Eerst eventjes wennen aan ons leven met een baby!