Gescheiden: kopen kleding

Ik ben zelf opgegroeid met ouders die het zelf regelden. Gewoon alles delen door de helft. Volgens mij is alimentatie bedoeld voor levensonderhoud van de kinderen. Alles daarbuiten is leuk maar wel voor eigen rekening. Het lijkt mij niet de bedoeling om minder te betalen in ruil voor. De alimentatie is gewoon een vastgesteld bedrag. Bovendien is kleding maar eens per zoveel maanden echt nodig of incidenteel en geen structurele uitgave. Dus ala hij vermindering wenst, zal hij dat officieel moeten gaan regelen

Hebben jullie co ouderschap of niet? Ik ken paar waarbij ze eigen kleding hebben bij de ouders dus dan koopt ieder gewoon wat zelf. Beslis je dus zelf ook hoeveel je er aan uit geeft. Mocht je kind minder bij partner zijn dat krijg je toch juist meer alimentatie om dat soort dingen te kopen. Hij wil zelfs wat anders dus dat betaal je er ook zelf voor denk ik. Lijkt mij niet dat je alimentatie er door omlaag gaat. Maar heb zelf veder geen ervaring mee

Ik betaal ook alimentatie voor mijn dochter, maar koop bij ons der eigen kleding. In het begin kwam ze elke keer met een koffer. Alsof ze kwam logeren. Dit voelde fout, ze woont ook bij ons. Dus ze heeft bij ons ook alles. Kleren, schoenen, speelgoed etc. Het kind moet zich thuis voelen bij beide huizen. Dit vond ik het belangrijkst.

Fijn om ook iets te horen van een kind van gescheiden ouders. Ik probeer het voor mijn dochtertje zo goed mogelijk te regelen. Onder de alimentie valt de dagelijkse verzorging maar het bedrag aan de persoon waar zij het meeste is krijg meer in verband met de extra kosten zoals kleding, schooluitjes, zwemles etc.

Wij hebben het 10 om 4 verdeeld. Ze is dus van de 2 weken 10 dagen bij mij en 4 bij hem. Ik krijg dus inderdaad meer geld om zulke dingen te regelen, maar hij wil af en toe zelf ook wat voor haar kopen, omdat hij mij al veel betaald wil hij dit graag verrekenen en de alimentatie dus omlaag. Voor ons dochtertje bij het dus gelijk voert hij aan, alleen koopt hij dan kleren in plaats van ik.

Dat klopt, dat vind ik ook het belangrijkste. Hij voert nu aan dat hij al veel betaald en dat hij dan nog meer kosten maakt. Hij wil gewoon weten hoe veel hij per maand kwijt is en dat is het. Als hij nu iets koopt voelt het voor hem alsof hij dubbel betaald. Jij betaalt dus een bedrag aan alimentie en koopt daar bovenop nog kleren van haar? Bedankt in ieder geval voor je reactie!

Bij ons komt ook eens in de twee weken het zoontje van mijn partner (en zijn ex). Hij betaald gewoon alimentatie en we hebben alle spullen gewoon zelf betaald/gekocht. Dus hij heeft bij ons kleding, schoenen en speelgoed maar dat blijft ook bij ons. De relatie met zijn ex is niet geweldig en dat ga je dan merken via zijn kleding bijvoorbeeld. Geef je aan dat hij netjes gekleed moet zijn omdat we kerstdiner hebben bijv. dan komt ie in het oudste kloffie met afgetrapte schoenen. Nu hebben we dat soort irritaties niet meer maar het kost wel (extra) geld. Maar dat is dus een keuze

Of je koopt een paar setjes van die alimentatie die dan standaard bij hem liggen. Dan weet je 1 dat ze goed gekleed is 2 hij krijgt het idee dat ie minder hoeft te betalen en dus zelf geen kosten hoeft te maken en 3 dan zijn alle partijen tevreden. Mijn ouders betaalden ieder de helft van alles en daar waar ik was en iets nodig had, dat betaalden zij zelf. En het ene jaar betaalde de 1 meer en het andere jaar de ander. Vakanties betaalde ieder ook apart. Overigens kon ik wanneer ik wilde naar mijn vader en was er niet altijd een standaard regeling nodig. Het hing gewoon af van wie moest werken en wanneer, en wanneer de vakanties vielen. Ik weet niet beter en heb ook nooit last gehad van hun scheiding daardoor.

Bedankt voor het meedenken! Hij probleem wat hij aangeeft is dat hij zelf iets voor haar wil kopen (zonder dat het dubbel geld kost) ik geef mijn dochter altijd kleren mee als ze naar hem toe gaat. Met haar verjaardag afgestemd welk jurkje hij leuk vind, dit voor haar gekocht en dat meegeven voor die dag. Het is dus niet zo dat hij kleding moet kopen omdat ze anders niets heeft, maar omdat hij het leuk vind ook zelf wat voor haar te kopen. Hij geeft daarbij aan dat als zij ouder wordt zij gaat merken dat ze dingen van mij krijgt en niet van hem. Al ben ik van mening dat zij tegen die tijd begrijpt dat ze het van ons samen krijgt en het geen wedstrijd is.

Tja, dan zal hij het toch uit eigen zak moeten betalen. De alimentatie is nu eenmaal vastgesteld.

Ja, ik betaal alimentatie voor haar en haar (half) broer. Haar broer komt niet meer bij ons, wil hij zelf niet. Hij is ook geen biologische zoon van mij. We kopen zelf dus boven de alimentatie de spullen voor mijn dochter. Een keer in de zoveel tijd gaan we naar de winkel en kiest ze zelf kleren uit. Ik vond het verschrikkelijk om haar elke keer met haar koffer te zien komen. Ze had helemaal geen thuisgevoel bij ons. Nu heeft ze dat wel. En wat kost het, een paar tientjes in de zoveel tijd. Ze hoeft geen hele garderobe te hebben, wel genoeg voor een paar dagen. We shoppen veel bij primark of C&A.

Inderdaad, dat hadden wij dus ook in het begin. Doorgeven dat we naar de verjaardag moeten en dan met vieze kleren aankomen. Dit probleem is er zo ook niet. Mijn dochter komt net kleren van mijn ex bij ons, in haar rugzakje schone kleren voor als ze weer terug gaat. In de vakantie wassen we de kleren waarmee ze komt en met die kleren gaat ze ook weer naar huis. Ze weet dondersgoed wat van hier is en wat van mijn ex heeft. Het enigste nadeel is omdat we regelmatig shoppen met haar, dus we weten wat ze leuk vind, mijn ex dit dus ook gaat kopen. Het is even wat geregel en uitgave maar vind het veel minder stress.

Wat ik slecht vind is dat de alimentatie vaak veel meer is dan de daadwerkelijke kosten van zwemles e.d. Hier wordt voor de oudste alles door ons betaald (om het weekend bij zijn moeder) en krijgen/betalen we geen alimentatie. Bij de jongste (6 dagen hier, 8 dagen daar, vakanties 50%) is alles door de helft. Hij is vrijwel overal evenveel, waarom zouden wij zijn moeder moeten betalen voor zijn eten/shampoo/kleding/etc en vervolgens wij zelf ook al die dingen kopen?

Hier betalen we ieder zelf de kleding en schoenen voor onze dochter. Als ze bij mij komt krijgt ze kleren van papa mee in dr tas voor als ze weer naar papa gaat en andersom ook. Ze is 4 of 6 dagen bij mij en 2 of 4 dagen bij papa. De “alimentatie” gaat naar de spaarrekening, papa betaald dit. Hier gaan straks kosten voor school en clubjes of andere bijzondere kosten vanaf.

Ja dat gevoel snap ik wel, vandaar snap ik het ook wel en was ik benieuwd hoe anderen het nu regelen. Nu is wel wel zo dat er voor de dagen dat zij bij hem is met een zorgkorting (voor eten, drinken, verzorging, onderdak) wordt gerekend. Als ik de 'vergoeding' die hij hiervoor krijgt per dag bereken naar mijn dagen en dit van de alimentatie die ontvang/betaal af trek heb ik nog 90 euro per maand om de extra dingen te doen en kleding te kopen. Hier spaar ik een gedeelte van voor inderdaad de zwemles straks, want dit is gewoon heel prijzig. Maar zo is er voor beiden kanten iets aan te voeren.

Mijn ex betaald me 100 euro per maand.. heeft een heel goed, wisselend salaris (eigen onderneming) Maar betaald wel zoon zijn sport. Bij bijzonderheden delen we de kosten. Ik koop zelf zoon zijn kleren maar zijn vader koopt ook weleens wat. Meestal blijft dat daar liggen en soms krijgt hij het mee naar huis.

Wij betalen allebei kinderalimentatie en zetten dit op een kinderrekening. Hiervan betalen we de sporten van de kids, kleding, cadeautjes voor de kids, bso, maar altijd in overleg met elkaar.

Niet aanvallend bedoeld hoor, maar ik vind 'krijgt hij het mee naar huis' zoiets geks. Hij heeft toch gewoon twee huizen? 🙊

Haha ik snap je reactie.. hij woont hier. We hebben geen co ouderschap. We wonen we dicht bij elkaar in de buurt dus hij is elke woensdag bij zijn vader en om de week van vrijdag op zaterdag. Bedoel t meer zo. Dus dit is zijn fulltime huis ;)