Herstel na keizersnede

Hoi, Gefeliciteerd met de geboorte van Jonas. Ik ben 1 augustus bevallen van een tweeling. Omdat ze allebei in stuit laten hadden we zelf gekozen voor een keizersnede,dus ik wist het van te voren al wel. Ik wist het een paar dagen en toen met 34 weken begon mijn bevalling spontaan dus spoedkeizersnede gehad. Dus echt voorbereiden kon ik me niet. Herstel vond ik pittig. 1/1,5 week veel pijn gehad. Nauwelijks wat gekunt. Daarna ging het gelukkig snel elke dag een beetje beter. Vooral geen dingen forceren, dan krijg je laten de klap. Rustig aan doen en luisteren naar de lichaam!

Het duurt even en als je te veel doet dan merk je dat gelijk aan de wond. Ik was vooral heel blij met onze elektische boxspring en de douchekruk.

Hier ook zwaar herstel gehad, veel pijn. Ik heb echt heel rustig aan gedaan, en heb wel 6 weken pijnstilling gehad. Zou goed luisteren naar je lichaam en rust nemen waar kan. Veel slapen, niet je lichaam belasten, en niet onnodig pijn lijden als je iets kan innemen. En goed en voedzaam eten :-)

Gefeliciteerd met de geboorte van Jonas! Hier ook een spoedkeizersnede, dus geen voorbereiding. Een keizersnede is zwaar, neem het advies dus echt serieus. Rust veel, ik lag de kraamweken alleen maar in bed of op de bank. Deed echt niks in het huishouden. Na 6 weken weer rustig dit gaan oppakken. In de tussentijd liep ik soms een klein stukje. Ik ben nu na 7 maanden weer echt hersteld aan mn buik voor mijn gevoel. De nazorg bij een ks is ruk. Dus ga zelf op onderzoek uit. Ik heb veel aan bijvoorbeeld de @keizersnedeclub op instagram. Heb zelf een behandeling gehad aan mijn litteken bij een manueel therapeut hier in de buurt. Ondanks dat mijn litteken mooi is, had ik vanbinnen best veel last (de binnenkant is echt veel belangrijker!!), die behandelingen hebben enorm geholpen! Ik heb vanwege klachten van jeuk en een trekkend gevoel een scarban siliconenpleister wat ook top is, wel prijzig, maar kan vergoed worden, als je eigen risico al op is betaal je dan niks.

Hoi hoi. Ja herstellen van een keizersnede is pittig, helemaal na een lange bevalling en als je al zover bent gekomen. Mijn bevalling duurde 5 dagen (ja pfff) en ik kwam uiteindelijk op 8 cm ontsluiting. Daarna kwam mijn kindje in nood en werd het een spoedkeizersnede. Voor de bevalling begon was ik ook ontzettend grieperig. Het herstel duurde ongelofelijk lang… Wat mij hielp was in het begin extreem rustig aan doen en daarna rustig mijn conditie en kracht weer opbouwen door te wandelen, aan yoga te doen en met een personal trainer rustig te kickboksen. De grootste tip die ik je mee kan geven is yoga. Dat is zo ontzettend goed voor je lijf en geest op alle fronten. Hopelijk heb je er wat aan! Je kunt me ook altijd toevoegen en een berichtje sturen als je verder wilt kletsen hierover.

Hai, gefeliciteerd met de geboorte van Jonas. Neem je rust en geef zo veel mogelijk uit handen. M'n eerste 4 ben ik "normaal" van bevallen en met nr 5 moest ik met spoed een keizersnede, doordat ze bij de inleiding fouten hadden gemaakt. Ik had daarna bizar veel pijn, ik kan best wat hebben, dus het viel me zwaar tegen hoeveel last ik had, elke beweging deed pijn en wanneer ik moest hoesten of niezen dacht ik dat ik uit elkaar scheurde. Ik snapte niet hoe m'n vriendin binnen no time rondliep en dingen deed en de trap op en af ging... tot ik er na n aantal maanden en eindelijk de goede gynaecoloog er achter kwam dat er bij de keizersnede een zenuw beschadigd was. Gebeurt wel vaker kreeg ik te horen. Ik wil niet zeggen dat dit bij jou ook t geval is en ook wil ik je niet bang maken, maar wat ik wil zeggen is, houd het in de gaten en ga na of je pijn onder normale pijn na een keizersnede gaat, of dat er iets anders aan de hand kan zijn

Hier ook voor mijn gevoel 2 bevallingen ;). Na het strippen, een ballon, 2 dagen medicatie, inleiding tot uiteindelijk 10 cm persen, alsnog een (spoed)keizersnede gehad wegens klemzitting. Positieve van die bijna natuurlijke bevalling is dat de borstvoeding wel op gang kwam, dat vond ik wel een prettig idee. (zou normaal na een keizersnede moeizamer zijn). Het herstel is inderdaad pittig, maar nu een jaar later ben ik het ook zo weer bijna vergeten en nergens last meer van (kon me dat op dat moment niet voorstellen). Sluit me helemaal aan bij de post van babylove32 met als toevoeging probeer echt zo min mogelijk trap te lopen. Succes!

Hoe fitter je bent hoe makkelijker je hersteld. Iedereen deed zo negatief over een keizersnee terwijl meer klachten van de natuurlijk bevalling heb gehad (2,5 uur persen oa). Na mijn geplande KS was ik binnen een paar dagen weer op de been en veel beter hersteld dan vriendinnen met een natuurlijke bevalling.

Mag ik vragen hoe je uiteindelijk tot deze diagnose bent gekomen en vooral wat je hebt gedaan om van de pijn af te komen? Ik heb 3,5 week geleden mijn 2e keizersnede gehad en in tegenstelling tot de 1e valt het herstel me zo zwaar. Ik heb nog steeds veel pijn, kan niet zonder pijnstillers, en kan bijna niet lopen. Bij de 1e deed ik na 3,5 week alles weer. Als ik de klachten online op zoek dan kom ik ook uit op een zenuwbeschadiging 🙄 Ga morgen het ziekenhuis bellen, maar maak me een beetje ongerust hierover..

Vergelijkbaar verhaal. Mijn bevalling duurde bijna drie dagen en eindigde in een spoedkeizersnede. Ik vond het herstel ook pittig. Voelde me in die tijd veroofd/verlamd en bleef veel in bed. Mijn advies zou zijn, blijf wel bewegen maar luister goed naar je lichaam en naar je grenzen. De wondgenezing duurt 6 weken maar daarna ben je niet weer meteen je ouwe fitte zelf. Rustig opbouwen en niet overhaasten. En eventueel naar de osteopaat, die heeft mij goed geholpen

ik werd doorverwezen naar de gynaecoloog, kwam eerst bij de verkeerde, dus moest opnieuw worden doorverwezen, toen ik eenmaal was waar ik moest zijn was ik zo'n 6maanden verder. die gyn heeft m'n klachten besproken en toen een echo gemaakt en toen zei hij: alles is goed geheeld, maar er is een zenuw beschadigd, dat gebeurd wel eens, daar is niks aan te doen. ga maar naar de pijnpoli. nou dat was dus ook 20 keer niks. je mag 1 keer in de 3 maanden en er moet iemand mee want je mag niet alleen terug (dus had 2 mensen nodig voor 1 zo'n prik, 1 die mee ging en 1 die bij m'n kinderen bleef). de eerste dagen was de pijn erger en daarna nam t wel iets af, maar niet noemenswaardig veel beter en dan nam t na n week of 2/3 weer toe en moest ik nog 2 maanden wachten. na de 3e keer was t zelfs sneller weer erg, dus toen ben ik daarmee gestopt. helaas heb ik geen tips om van de pijn af te komen. ik kon echt amper iets..stond in tranen als ik de trap op of af moest.. stil staan, bukken, boven m'n hoofd reiken..vreselijk..hoesten of niezen...hels..ongesteld worden..nog het ergst. enige dat ik weleens nam wat voor wat verlichting zorgt is ibuprofen (ik kan niet tegen paracetamol) maar t haalt de pijn niet weg. ik heb normaal echt 24/7 last ervan. soms iets minder. soms erger, maar altijd pijn. al 5 jaar. maar nu ik zwanger ben heb ik gek genoeg zo goed als geen pijn, alleen bij een hoestbui en overgeven voel ik het enigszins maar niet noemenswaardig. ik vind t apart want t laat mij denken dat hormonen dus een invloed hebben wat me een beetje apart over komt, maar ik ben geen deskundige. ik heb vorig jaar een keer veel gezocht op internet, de pijn was een periode zo heftig geworden.. en toen kwam ik iets tegen over een neuroloog gespecialiseerd in zenuwen en herstel etc in het erasmus mc en dat zenuwen soms wel te herstellen zijn. maar dan moet het wel binnen n jaar gebeuren oid. dus ja daar was ik veel te laat voor. dus mocht t echt zo zijn dat je zenuw beschadigd is, dan is t miss iets om uit te zoeken of je er iets mee kunt, ookal zeggen ze (Zoals ze bij mij deden) dat er niks aan te doen is.

Ik heb de eerste 2 weken ook veel pijn gehad. Vooral accepteren dat het nu eenmaal zo is, je bent niet alleen herstellende van een lange bevalling maar ook van een keizersnede. Ik heb dit ook gehad (bevalling vooraf en daarna pas keizersnede ivm ongeplande keizersnede) en de vermoeidheid en het fysieke herstel kunnen best even duren. Er staan niet voor niets 6 weken herstel voor, ik heb dat ook wel echt nodig gehad.. al durfde ik na twee weken mijn zoontje wel alleen te verzorgen (mijn man werkte dan wel nog vanuit thuis om bij te springen als het nodig was, maar dat bleek achteraf niet nodig.. als was het wel een hele fijne en geruststellende gedachte) Ik kreeg als tip een ijzerdrankje ivm veel bloedverlies.. een kussen of handdoek tegen de wond houden, een stoel in de douche zetten om de wond te ontlasten en vooral durven aangeven wanneer je echt even je rust nodig hebt ! Op een gegeven moment korte stukjes lopen is ook fijn, dan krijg je weer wat zelfvertrouwen doordat je merkt dat je iets weer lukt met niet al teveel pijn.. ik gebruikte de kinderwagen als een soort looprekje en mijn man ging dan uiteraard mee.. verder je rust pakken als het kan, dus lekker slapen als de baby ook slaapt.

Jeetje wat vreselijk voor je 🥹 Jouw klachten klinken nog veel heftiger dan de mijne. Hopelijk heeft je zwangerschap een positieve invloed ook daarna. Dank voor je reactie, mocht het een zenuwbeschadiging zijn dan ga ik zeker even op zoek naar de arts die je noemt.

ik duim voor je dat het iets is dat makkelijker te herstellen is. 🤗

Lief, dank je! Volgens de arts en de fysio die ik vandaag zag zijn het bekkenklachten en gelukkig geen zenuwbeschadiging. Dus wel werk aan de winkel, maar gelukkig iets aan te doen. Fijne zwangerschap en dank voor je tips 🍀

oh wat een opluchting. hopen dat je spoedig herstelt. dank je, maar helaas heb ik vanmorgen de eerste echo gehad en kon ze eerst 10 minuten m'n baarmoeder niet vinden, toen de baby niet en toen geen hartje, de meting was 7+1 en zou 7+6/8+0 ofzo moeten zijn, die zouden natuurlijk n paar dagen kunnen afwijken, maar ze zag geen hartje, dus dat wordt helaas een miskraam

Oh nee, wat een vreselijk nieuws. Wat ontzettend verdrietig voor je 🥹 Ken het gevoel helaas… Heel veel sterkte gewenst ❤️

dank je, helaas komt het voor. niks aan te doen. 🤗

hey hey, hier afgelopen augustus een KS gehad. Het herstel viel en valt me vies tegen. Ben alleenstaand dus met de adviezen rust pakken kon ik welgeteld niks. Omdat ik in de zomer beviel had ik ook nog geen volledige kraamzorg. Ben langer in t ziekenhuis geweest omdat ik een week lang echt out ging van de pijn maar eenmaal thuis stond ik er na 3 dagen alleen voor. Huishouden, hond & baby. Ik heb nog steeds serieus pijn, dus waar je kan, pak je rust ❤️.

Ben door je verhaal heel benieuwd wat voor soort pijn je had? Ik mag over 3 weken (na veel zeuren) ook een echo laten maken. Ik heb eigenlijk constant een menstruatie achtige pijn. Op momenten dat ik rust wordt het zo heftig dat ik vaak helemaal op krul.