23 Reacties

3 jaar geleden

Wat vervelend dat je een missed abortion hebt, sterkte. Ik heb zelf 3 miskramen gehad (waarvan 2 missed abortions). Bij de eerste miskraam (dat was geen missed abortion en vrij vroeg on de zwangerschap bij 6 weken) was ik nog vrij nuchter en daar had ik niet zoveel last van. Bij de andere miskramen was ik echt kapot en voelde mij heel slecht. Gelukkig slijt dat gevoel wel en ik voelde mij altijd een stuk beter wanneer ik weer schoon was en alle zwangerschapshormonen uit mijn lichaam waren. Het enige wat heel erg blijft en wat ik heel lastig vind is dat ik niet meer onbevangen in een zwangerschap kan staan. Ik ben nu opnieuw zwanger en als ik het vergelijk met mijn eerste zwangerschap (de miskramen kwamen daarna) is er nu continue een angst dat het mis gaat. Ik durf niet blij te zijn en vind het mentaal best zwaar.

3 jaar geleden

Ik kan mij trouwens goed voorstellen dat het voor jou extra zwaar is omdat je via ivf zwanger geworden bent. Ik heb het geluk dat ik makkelijk zwanger raak en vrij snel na een miskraam weer zwanger was.

3 jaar geleden

Heel veel sterkte. Wat moet jij van je roze wolk gedonderd zijn. Wat mij hielp was er openlijk met veel mensen over praten. Het hielp me zo te merken hoeveel mensen hetzelfde hebben meegemaakt. Daardoor kreeg het verdriet, de boosheid, onzekerheid over mijn eigen lichaam en de schaamte echt een plekje. En voor nu, geef toe aan je verdriet. keihard huilen onder de douche vond in echt heel fijn.

3 jaar geleden

Het slijt! Geef nu toe aan je verdriet dat is menselijk. Zoek het topic: plan na miskraam op, daar hebben veel lieve meiden hun verhaal gedaan. Sterkte

3 jaar geleden

Reactie op Miek_

Ik kan mij trouwens goed voorstellen dat het voor jou extra zwaar is omdat ...
Dat is het net, het is NIET via ivf gegaan, dit was wel de bedoeling geweest. Maar de natuur had beslist om het toch natuurlijk te laten gebeuren, plots... ik ga ook opgelucht zijn als alles eruit is en wil zo snel mogelijk opnieuw zwanger worden, maar ben ook een beetje bang dat ik zo snel mogelijk opnieuw zwanger wil worden om het ongeboren kindje te vervangen, wat ik totaal niet wil, maar dat ik het zogezegd zo wil verwerken door een nieuw wondertje in mij te hebben. Jij ook heel veel sterkte toegewenst en ik hoop voor je mee dat het deze zwangerschap wel top wordt en dat jij binnenkort kan genieten van je kindje Veel liefs x

3 jaar geleden

Reactie op Spruitopkomst

Heel veel sterkte. Wat moet jij van je roze wolk gedonderd zijn. Wat mij hi ...
Daar mag je zeker van zijn, dat ik jammer genoeg van mijn roze wolk gedonderd ben. Gelukkig ben ik op deze site terecht gekomen, waar het wel gemakkelijk is om in anonimiteit te spreken met mensen die het al hebben meegemaakt... heel erg bedankt 💕

3 jaar geleden

Allereerst wens ik je heel veel sterkte 🍀 Het klinkt heel cliché, maar de tijd heelt. In het begin haalt het de scherpe randen eraf en daarna kan je het steeds beter een plekje geven. In het begin ben je zo erg in de war plus de zwangerschapshormonen gieren misschien nog door je lijf. Soms wil je met niemand praten, soms wil je juist erover praten. Soms wil je schreeuwen, soms wil je alleen maar slapen. Ik heb vorig jaar een miskraam gehad (15 december) en denk in deze tijd regelmatig terug aan vorig jaar. Soms kijk ik naar de foto’s weet ik nog exact hoe ik me voelde. Echter is het niet zo dat je weer helemaal in dezelfde dip valt (althans dat heb ik niet). Op het moment van de miskraam denk je dat je het nooit ter boven zal komen. Voor jouw gevoel staat de tijd stil en klinkt het te mooi om waar te zijn dat je op een dag een baby in je armen zal hebben. Maar geloof je, je komt er overheen. Achteraf probeerde ik alles in fasen te zien (aanhoren van slecht nieuws - wachten op miskraam - miskraam - wachten of je schoon bent - wachten op je menstruatie). Als je terugblikt, ben je eigenlijk steeds een fase verder zonder dat je het beseft. Wat bij mij ook heel erg hielp is om duidelijke signalen aan je omgeving te geven. Veelal weten mensen niet hoe ze moeten reageren wat kan resulteren in lompe opmerkingen, ook al bedoelen ze het goed. Ik had veel steun aan vriendinnen. Ik vroeg dan naar hun leven en een vriendin zei: Kom ik hier aan met m’n gezeur terwijl jij een miskraam hebt gehad. Ik gaf dan aan dat ik het fijn vond dat we het over haar leven kunnen hebben zodat m’n gedachten elders zijn. Het gaf me dan toch het gevoel dat het leven “gewoon” doorgaat. Sorry, het is een hele lap tekst geworden, maar hopelijk heb je er iets aan.

3 jaar geleden

Reactie op BabyRH

Allereerst wens ik je heel veel sterkte 🍀 Het klinkt heel cliché, maar d ...
Het is zoals je zegt, de 1ne moment wil ik er met mensen over praten, de andere moment wil ik uitschreeuwen van de pijn die ik heb en met niemand praten. Jezelf constant afvragen wat je anders had kunnen doen, had ik rustiger moeten doen? Had ik iets anders moeten eten? Je gaat jezelf dingen verwijten ondanks je dit niet wil. Het voelt inderdaad zo alsof mijn leven op mijn kop staat en niemand begrijpt hoe ik me voel. Een verschrikkelijk gevoel, die ik niemand toewens. Zelfs mijn ergste vijand niet... wel schrik ik ervan hoeveel vrouwen eigenlijk al een missed abortion hebben gehad, waarschijnlijk omdat er niet zo openlijk over wordt gepraat... jammer dit

3 jaar geleden

Reactie op readywhenyouare

Dat is het net, het is NIET via ivf gegaan, dit was wel de bedoeling gewees ...
Ik zou niet zo bang zijn voor het vervangen. Het klinkt cliché maar het is echt waar, elke zwangerschap is anders en voelt ook anders. De kwaaltjes zijn ook net wat anders. Qua verwerken en praten moet je gewoon doen wat goed voelt. Bij mijn laatste miskraam had ik net een weekend weg met vriendinnen gepland toen ik hoorde dat het weer een missed abortion was. Ik wilde er toen even niet over praten maar wel het weekend laten doorgaan. We hebben een weekend lang (heel veel) wijn gedronken, lekker gegeten en hebben overdag wat sightseeing gedaan. Dat was voor dat moment voor mij perfect, even mijn gedachten verzetten en vooral niet alleen zijn en maar blijven malen. Ik ben altijd heel open geweest over mijn miskramen en dan hoor je pas hoeveel mensen dit mee hebben gemaakt. Dat zijn er stiekem heel veel maar er lijkt een soort taboe op te rusten.

3 jaar geleden

Reactie op readywhenyouare

Het is zoals je zegt, de 1ne moment wil ik er met mensen over praten, de an ...
Geef jezelf absoluut niet de schuld, ook al is het makkelijker gezegd dan gedaan. Ik heb geprobeerd aan m’n mindset te werken wat wel tijd innam. Ik zei: Mocjt ik weer zwanger raken, dan ga ik juist nog meer genieten van m’n zwangerschap Ik was te paniekerig bij de zwangerschap die uitdraaide op een miskraam. Toen besefte ik me dat hoeveel je ook oplet, je werkelijk niets in eigen handen hebt. Later dacht ik: Als ik eenzelfde gerecht kook, maak ik wel eens fouten en de volgende keer lukt hetzelfde gerecht wel. Zo probeerde ik ook over m’n miskraam te denken (je lichaam detecteerde een fout, stootte het af maar de volgende keer kan het goed gaan). Ik heb ook veel gehuild. Op een nacht heb ik samen met m’n man gehuild als twee kleine kinderen. Velen zeiden: Niet huilen, je bent nog jong, je raakt wel weer zwanger. Maar daar draait het niet om. Ze snapten ook niet dat huilen hoort bij de verwerking. Ook beseffen ze niet dat je ook te maken hebt met het lichamelijke: Zal ik veel bloeden? Wat ga ik zien in m’n onderbroek/wc? Kan ik het aan om het vruchtje te zien? Zal ik schoon worden verklaard of moet ik medicatie gebruiken of een curretage ondergaan? Etc etc En ik had het gevoel alsof ik iets onschuldigs was kwijtgeraakt omdat het m’n eerste zwangerschap was. Als mensen het hadden over een miskraam NA hun eerste zwangerschap van een gezond kindje, dacht ik: Houd maar op, de eerste keer was het bij jou tenminste goed gegaan, dus je kan het niet vergelijken Klinkt heel gemeen, maar het waren wel eenmaal m’n gevoelens. Ik denk dat ik het minder zwaar had gehad als ik al een kind had. Voor jouw gevoel heeft je lichaam dan al bewezen dat het een kind op de wereld kan zetten. Gelukkig kreeg ik het vertrouwen in mijn lichaam wel terug toen ik weer probeerde zwanger te raken. Ik dacht van: Mijn lichaam wist niet wat het moest doen met het eerste vruchtje, nu weet ie vast wat ie moet doen. (Klinkt heel kinderachtig, maar het hielp) Ook denk je dat je nooit meer zal kunnen genieten van een volgens zwangerschap, maar ook dat zal je kunnen doen. Eerlijk is eerlijk, de eerste weken blijft het spannend. Als je eenmaal de 12 weken voorbij bent, kan je wel ademhalen. En dat laatste klopt zooo erg! Het is echt een taboe en dat is zo zo jammer. Daarom denk je al snel dat je er alleen voor staat, dat niemand je zal begrijpen omdat je denkt dat het niet zo vaak voorkomt. Pas als je erover praat, “biechten” vrouwen op dat ze ook een miskraam hebben gehad. Zeer jammer eigenlijk. Ik las in een boek van: Waarom waarschuwen mensen dat je het voor je moet houden als je nog geen 12 weken bent? Is het iets schaamtevol als het uitloopt op een miskraam? Ik hoop heel erg dat deze taboe doorbroken zal worden. Omdat er niet over wordt gepraat, denken mensen dat een zwangerschap heel vanzelfsprekend is en dat elk zwangerschap zal resulteren in een kind.

3 jaar geleden

Geef het tijd.. Het is nog maar kort geleden. Je zit nu nog midden in je miskraam, is volkomen logisch dat je verdrietig bent. Ik heb er wel even mee gezeten, en ben er ook wel verdrietig om geweest, nu soms nog wel. Maar ik kon het ook goed relativeren; Ik kreeg een miskraam omdat er iets niet goed was met het vruchtje. Het is nu iets langer dan 2 jaar geleden, en denk er nog wel aan. Het verdriet slijt opdenduur wel, maar vergeten zal je het natuurlijk nooit. Het is toch een deel van jullie, wat jullie zijn verloren. Sterkte ❤️

3 jaar geleden

Reactie op Babywishh

Geef het tijd.. Het is nog maar kort geleden. Je zit nu nog midden in je mi ...
En praat er met mensen over! Dat heeft mij echt heel erg geholpen.

3 jaar geleden

Reactie op BabyRH

Geef jezelf absoluut niet de schuld, ook al is het makkelijker gezegd dan g ...
Ik ken je gevoel helemaal. De pillen hebben deze nacht zijn werk gedaan en het vruchtzakje met embryo is eruit gekomen, denk dat het rond 3 uur vannacht was en mijn vriend lag te slapen, en wou hem niet wakker maken, ik had het opgevangen omdat ik voelde dat er iets groot uit moest (sorry om het zo te zeggen) ik heb het naast me gelegd en ik heb een uur naast de wc ernaar zitten staren. Ik had verwacht niet specifiek iets te zien, en was heel erg geschrokken om dit te zien, ik kreeg het niet over mijn hart om door te spoelen en heb het uit reflex in een doosje gelegd, ik weet niet wat ik ermee moet doen. Ik wil ook niet dat mijn vriend het ziet, en die komt sebiet thuis van het werk. Over een half uur ook afspraak bij de gynecoloog om te kijken of alles er schoon uit is, maar vermoed van niet want ik bloed nog steeds heel erg. Vannacht vertrek ik ook op vakantie (naar mijn familie in het buitenland) het is dus allemaal heel kort opeen en heel moeilijk om het allemaal te verwerken. Alvast bedankt voor jullie reactie’s, het blijft voor mij een mooie herinnering en wij zijn nu ouders van een sterrekindje dat wij later ook zullen vertellen als we ooit kinderen zullen blijven. Heel veel sterkte toegewenst aan iedereen die dit meegemaakt heeft, het is zo oneerlijk en gelukkig vind je langs deze website nog een beetje steun die hetzelfde hebben meegemaakt. Bedankt iedereen 💕

3 jaar geleden

Reactie op readywhenyouare

Ik ken je gevoel helemaal. De pillen hebben deze nacht zijn werk gedaan en ...
Je zou samen met je vriend het kunnen begraven ✨ Telkens wanneer je de behoefte hebt om je emoties te lozen, zou je naar dat plekje kunnen gaan. Je zou kunnen huilen of praten tegen je kindje. Ondanks alles wens ik je een fijne vlucht en nogmaals veel sterkte!

3 jaar geleden

Heftig, heel veel sterkte! Ik ken je gevoel.... Zelf 3 miskramen gehad. Geef jezelf tijd en rust. En wees niet te streng. Je verdriet mag er zijn ❤

3 jaar geleden

Ik heb geen tips of advies, wil je alleen heel graag heel veel sterkte wensen ❤️

3 jaar geleden

Heel veel sterkte gewenst! Ik hoop zo voor jullie dat jullie weer spontaan zwanger mogen worden🤞!

3 jaar geleden

Ik wens je veel sterkte! Maar misschien is er toch een wonder. Dat je zwanger bent geraakt op een natuurlijke manier is wel een wonder. Wie weet binnenkort weer. Miskraam komt omdat de baby niet gezond is en heeft niks met jou te maken. Hopelijk horen wel snel goed nieuws 🌹

3 jaar geleden

Even een vraagje, kan het als je 9 weken zwanger bent dat er al een kleine moederkoek uitkomt? Had vanmorgen enorme krampen en er is toen iets uitgekomen wat enorm hard leek op een moederkoek, en de krampen waren nadien weg. Het was niet het vruchtzakje/embryo, die is er eergisteren al uitgekomen en bevestigd met een echo

3 jaar geleden

Reactie op readywhenyouare

Even een vraagje, kan het als je 9 weken zwanger bent dat er al een kleine ...
Geen idee, maar buiten het vruchtje is het mogelijk dat je ook flinke stolsels verliest. Hoe you're hanging in there?