3 Reacties

Oh wat lastig dat je dit zo ervaart! Ik heb er zelf juist altijd moeite mee als mensen zeggen; je moet niks missen hoor, geniet van elke stap, ze zijn maar zo kort zo klein! Dan denk ik; ik ben een moeder met slaaptekort met eigen behoeftes en wensen, hoe kan ik nou alles in me opnemen en genieten terwijl ik zo doodmoe ben en wil slapen? Ik heb dat echt compleet losgelaten. Ik geniet nu ze 2 en 4 zijn juist veel meer van alles. Ik heb overal foto's van gemaakt en ik maak elk jaar een jaarboek, ik vind het heerlijk om alle foto's samen met mijn kindjes terug te krijgen. Maar genieten hebben ik, zeker ik dat eerste jaar met 2 kindjes, echt niet altijd gedaan. Ik vond het rete zwaar en helemaal niet altijd genieten. En dat mag ook genormaliseerd worden! Je doet het hartstikke goed! De lat mag in dit opzicht omlaag. Jij voelt wat je voelt, the good, the bad, the ugly. Alles is goed 馃グ

8 maanden geleden

Wat lastig, ik herken dit niet. Hou je al een fotoboek bij? Zo niet, is het een idee om een plakboek bij te houden? Ik print 1x in de zoveel maanden wat fotos uit en plak die op volgorde in een fotoalbum (per kind). Ik vind het altijd erg leuk om te doen omdat ik de momenten dan nog een keer beleef en er wat leuks bij kan schrijven. Ik heb dan altijd het gevoel dat ik er nog een keer van geniet. Misschien helpt dat bij jou?

8 maanden geleden

Ik schrijf elke dag (bijna elke dag) in hun boekjes, over hoe de dag ging wat we gedaan hebben etc. En ben inderdaad bezig met foto boeken, helaas is alleen de realiteit dat ik van me 1e kindje die bijna 3 is nog steeds bezig ben met het eerste foto boek. Iets waar ik dus ook ontzettend van baal en mezelf hiervan weer de schuld geef.. ik moet het door mijn partner zn werk meestal dagelijks allemaal alleen doen, 2 weken en dan is die weer 3 dagen thuis. Dus veel tijd voor zulke dingen is lastig te vinden omdat je inderdaad aan het eind vd dag gewoon kapot bent en ik de lat voor mezelf zo enorm hoog leg, en ben me hiervan ook wel bewust maar mijn gedachten en in dat opzichte schuldgevoel kan ik maar moeilijk stop zetten. En heb dus het idee dat dit allemaal versterkt voelt doordat je weet dit is de laatste "baby periode" die je meemaakt dus je moet het nu goed doen en je moet er nu optimaal van genieten want het komt niet terug. Je kan het in die zin niet over doen..