Mensen die zichzelf uitnodigen of dit verwachten

Hey, even een vraagje hoe gaan jullie om met mensen die zichzelf uitnodigen of verwachten dat ze uitgenodigd worden? Ik heb even 2 voorbeelden. Ik heb een oud collega die ik nauwelijks nog spreek, heel af en toe via de app. Ze werkt ik een praktijk waar ik nog regelmatig kom met mijn dieren. Vorig jaar wilde wij een bruiloft plannen maar door zwangerschap uitgesteld, toen maakte ze een opmerking Leuk ik heb wel zin in een feestje! Ze meent dit ook echt he. En gister zegt ze toen ik daar was met 1 van mijn dieren: leuke muurschildering hebben jullie, maar dat zie ik wel op het kraambezoek, zie het kaartje wel verschijnen… uhhh ik was eigenlijk helemaal niet van plan om haar uit te nodigen voor beide dingen niet bruiloft en kraambezoek. Ik ben naar haar feest op bruiloft geweest jaren terug maar toen werkte we nog samen, en wij willen het gewoon heel intiem houden. Bovendien verwachten mijn andere oud collega’s dan ook een uitnodiging en heb daar gewoon geen behoefde aan. Ik heb 3 honden, 2 katten, een eigen zaak die ik nog moet runnen tijdens verlof en straks een baby, dan heb ik genoeg aan de mensen die dicht bij mij staan die langs komen maar niet jan en alleman. Dus zat al te denken om een paar geboortekaartjes zonder bezoek tekst te maken wat vinden jullie hiervan? Ander voorbeeld. Mijn vriend heeft familie die ook altijd verwachten voor wat/ hoort wat. Wij zijn uitgenodigd met de kerst, en dan verwachten hun dat wij hun ook gaan uitnodigen. Gebeurd dit niet dan horen wij bij de volgende gelegenheid bij de toast voor het eten.. dat HUN altijd diegene zijn die iedereen uitnodigen en constant steken onder water. Het verschil is, hun wonen in een gigantisch huis en hebben geld genoeg, bovendien verwachten hun en de rest van de familie dat dan het hele groepje mag komen. En dan heb ik het over mannetje of 8. Wij kunnen dit gewoon niet kwijt in huis en bovendien ik vindt dat niks want mijn honden worden ook mega druk en lijkt hier dan net een speeltuin. Dit is nu zodanig ver dat wij niet meer naar hun gaan om zo niet die opmerkingen naar ons hoofd te krijgen of verwachtingen. En nu zit ik dus ook met kraambezoek van ja wat gaan we wel en niet doen? Hebben jullie nog tips?