Teleurstelling bij de VK

Nee, ik zeg nergens dat ik zieliger ben dan jij. Mijn punt is dat ik vind dat het belang en doorgroeien van je kindje m.i. voorop zou moeten staan tegenover je eigen ongemak. Natuurlijk zijn de laatste loodjes zwaar, voor nagenoeg iedereen. Maar de dingen die je noemt passen helemaal bij de termijn en zijn medisch gezien natuurlijk geen reden om eerder in te leiden. En zeker weet ik hoe moeilijk je mindset aanpassen is. Maar ik weet wel dat blijven klagen daarin zeker niet helpt. Formuleer positieve gedachten, dat helpt veel beter.

De manier waarop je het zegt komt wel zo over voor ons. Maar het doel van mijn topic is vragen wanneer bij anderen de baarmoedermond verweekt en plat was.. wat bij mij dus niet zo is na alle krampen etc, ik wilde gewoon weten of anderen ook zoveel voorweeen hadden of menstruatiepijn van tevoren iets bij hun iets deed. Mijn punt hier is niet om te laten weten dat ik struggle met de laatste loodjes. Dat het er allemaal bij hoort dat weet ik heel goed, maar houd niet weg dat ik er gewoon lichamelijk klaar mee ben.. en dat lichamelijke slaat om gegeven moment om naar mentaal. Dat doorgroeien maak ik me geen zorgen om, ze is kerngezond en groeit goed binnen de curve waar ze moet zitten.. iedere dag dat ze meer blijft zitten is idd beter voor haar, maar ze mag officieel geboren worden en ik vind ook dat ik mezelf niet te kort hoef te doen door alle ongemakken..ookal horen die erbij, het mag ook niet ten kosten gaan van de energie die ik straks heel hard nodig ga hebben voor de bevalling. Ik zeg ook nergens dat ik ingeleid wil worden.. anderen geven het mij als optie.. ik denk daar ook nog niet over na. De VK zei dat ik me niet moet blindstellen op een natuurlijke bevallen, terwijl zij ook echt niet nu al kan zeggen dat het om een inleiding gaat.

Lekker laten zitten tot ze zelf beslist om te komen 👍

Nouja, negatief doen helpt inderdaad niet mee. Maar ik snap wel dat je er een beetje zat van bent, ik denk dat de meeste vrouwen dat zijn rond de 38 weken. Ik snap ook dat je je super erg verheugd op het kindje en dat het van jou het liefst vandaag nog geboren mag worden. Ik snap ook wel de VK denkt: zolang er geen nood is, ga ik ook nog niet doorverwijzen/strippen etc, omdat je nog niet op 40 weken zit. Het is heel makkelijk om te zeggen ‘zet nog even door’ (ik werd onverwachts ingeleid met 39+2), je leeft er heel erg naar toe, maar nu pas besef ik mij hoe snel de zwangerschap gegaan is en hoe snel de maanden met baby voorbij vliegen. Ik weet weet dat ik veel moest plassen en dat ingedaald lag, slapen was niet meer fantastisch, maar ik ben ook vergeten hoe wel of niet vervelend het was. Nog ongeveer 2 weken (wellicht iets korter) en dan heb je je baby in handen. Dan vergeet je dit allemaal! Het is je 38 weken gelukt, die laatste twee gaan je ook lukken! 🌹

Ja bij mij rommelde het voor 2 weken echt erg. Vk is 2x langsgekomen om te checken of ik ontsluiting had. Daarna braken me vliezen ineens bij 39+2. Jammer dat je vk niet op een fijne manier communiceerd. Zou het wel even aankaarten. Je moet je veilig en gevalideerd voelen...

Mijn eerste zoontje kwam spontaan net 38+1. Ook al weken voorweeën, veel bekken klachten etc. Maar hij was er uiteindelijk zelf klaar voor (wel placenta die niet goed meer werkte, kwamen we na de bevalling achter). Bij mijn tweede zoontje moest ik worden ingeleid met 38 weken ivm zwangerschapsdiabetes. Ik denk dat ik al wel een week of 5 voorweeën had en hoopte dan ook dat hij spontaan zou komen. Helaas niet gebeurt, en mijn zoontje was er absoluut nog niet klaar voor om geboren te worden. Had liever gehad dat ik niet moest worden ingeleid 😉 overigens is dit alsnog een spontane bevalling geworden. Ik ben van 3cm ontsluiting (na ballon plaatsing) en een zeer stugge baarmoedermond uiteindelijk in 1.5 uur bevallen vanaf de eerste wee. Zelfs met volledige ontsluiting en beginnende persweeën had ik nog een 'randje' staan. 5 min later was meneer er 😅

Pffff gaan we op de tour “wie had het het zwaarste”? Wat ontzettend flauw. Iedereen heeft zijn eigen erg.

Ik heb vanaf 37 met 4/5 cm rondgelopen, pas met 39+6 bevallen. Ik had heel veel harde buiken etc.. Het zegt dus ook niks als je wel al verwerkt etc bent. Het kan ook zo ineens van niks naar 100 gaan.. die laatste loodjes/weken zijn zo zwaar 😩

Ik had de laatste twee weken heel veel harde buiken. Uiteindelijk dik 2 dagen met ween rondgelopen maar géén ontsluiting. De verloskundige kwam wel langs om te kijken, maar doorverwijzen nee hoor. Tot ik er klaar mee was en na 2 dagen pas doorgestuurd om ingeleid te worden. Guess what, ik was al kapot voordat ik moest beginnen 😅 ik heb het wel geweten hoor. De volgende keer zal ik veel harder zijn en niet meer zo afwachtend. Soms doet je lichaam gewoon niets. Althans, geen ontsluiting..

De vk sei tegen mij met 38 weken dat t nog heeeeul lang zou duren. Zeker 41+ 1 week later was mn bevalling spontaan begonnen

Hoe gaat het nu TS?

Inmiddels een nieuwe controle gehad bij de vk en mijn baarmoedermond was 3/4 verstreken en had al bijna 2 cm ontsluiting, niks van doorgehad. Ze heeft een strippoging gedaan maar dit heeft niet voor meer dan alleen krampen gezorgd. Zijn nu 3 dagen voorbij en af en toe rommelt het maar gebeurt verder eig niks. Vraag me echt af of die ontsluiting die ik heb “dicht” kan gaan.

Nee zeker niet, de ontsluiting die er is zal ook blijven. Hopelijk in de komende dagen nog wat ontsluiting erbij zonder dat je het doorhebt, dat is iig winst voor de bevalling:)