Vrienden andere opvoeding

Lastig hè, ik herken het wel… Bijvoorbeeld dat kindjes hier op de bank gaan springen… ehm dat vindt ik ook zoiets geks ik vindt dat niet oké. Wij spreken met vrienden af thuis als ze qua opvoeding beetje zoals wij zijn… Zoals jij omschrijft, zou ik wel afspreken maar bijvoorbeeld in een speeltuin, dierentuin, stukje wandelen… kinderboerderij… gewoon niet thuis maar op een locatie

Ohh lastig inderdaad. Ik herken het wel van vroeger met neefjes/nichtjes. Met name mijn moeder had de instelling; mijn huis, mijn spullen, mijn regels. Zij sprak ze dan ook gerust aan, als de ouders dat niet deden. Wij hadden zo'n oom en tante die er ook niks van zeiden. Kinderen moeten ook leren dat er bij iemand anders soms andere regels zijn dan thuis en dat je je daar aan hebt te houden. Daardoor bleef het altijd wel binnen de perken zeg maar.. 😅 Zeggen jullie er zelf wel eens wat van?

ik heb ook zo’n vriendin, leuke liever vrouw maar als moeder absoluut niet mijn type. Ik spreek daarom echt nauwelijks af als de kinderen erbij zijn, we gaan liever in de avond borrelen.. ik denk maar zo we zijn al jaren vriendinnen, zolang duurt deze fase nou ook weer niet, ik zit het wel uit.

Laatst toen de oudste gewoon een ijsje pakte terwijl er duidelijk door beide ouders werd gezegd dat het niet mocht. En ze het toch gewoon heeft opgegeten met de consequentie dat ze vroeg naar bed moest, wat uiteindelijk toch niet is gebeurd, heeft mijn vriend er wel wat van gezegd. Ouders zeiden niet meer dan: tja, schouderophalen, zucht... We vinden het ook niet aan ons om er echt wat van te zeggen. Behalve inderdaad als het onze spullen betreft, dan corrigeer ik de kinderen wel. Maar volgens mij is het niet echt bespreekbaar verder.

Ik zou net wel bij jullie afspreken. Jullie hebben niets te zeggen bij hen thuis, maar wel bij jullie thuis! Ik herinner me van vroeger dat het kindje van vrienden van mijn ouders bij hen thuis onuitstaandbaar was. De ouders hadden amper controle over hun kind. Kwamen ze bij ons dan was hij wel handelbaar. Deels is dat het effect van niet in je eigen thuis zijn, maar deels ook omdat mijn ouders duidelijke grenzen aan hem stelden en daar niet van afweken. Die jongen is als tiener vaak bij ons geweest toen het thuis niet meer ging. Kinderen hebben echt structuur en duidelijkheid nodig. Als jullie die vrienden en kinderen bij jullie uitnodigen kan je ook echt iets voor hen betekenen en uiteindelijk zullen de afspraakjrs beter verlopen als die kinderen leren dat het bij jullie anders werkt.

Dat is makkelijk gezegd, heb je er zelf ervaring mee? Het is niet altijd makkelijk om kindjes te corrigeren als ouders er bij zijn. Die moeten daar wel voor open staan. Een vriendschap kan er ook minder door worden. Zou daar heel voorzichtig mee om gaan als je de vriendschap goed wilt houden of iig bespreekbaar maken

Ik zeg niet corrigeren als ze elkaar pesten of bij hun thuis uit zichzelf ijsjes halen, dat gaat niet. Maar als ze op jouw zetel springen heb je daar volle inspraak op. Als ze aan je spullen zitten. Om snoepgoed vragen in jouw huis. Jouw kind lastig vallen. Dan kan je daar weldegelijk wat op zeggen en ze corrigeren. Persoonlijk geen evaring, maar heb het mijn ouders zien doen. Ik was toen zelf al een tiener.

Hierdoor krijgen we dus dat je nergens meer iets van mag zeggen,want stel je voor dat.. Andere situatie bij ons thuis gehad, maar als kind had ik gewild dat buitenstaanders er wat van gezegd hadden. Wellicht had het mijn ouders de ogen geopend, waardoor ik minder lang in die situatie had gezeten.

Reactie op Insuba