18 maanden slaapregressie - ervaringen/tips gezocht

Hier zijn we net er doorheen (paar dagen). Begin december was die ziek dus toen was ie al onrustig of het toen precies begon weten we niet zeker maar het is denk ik dik 5 weken aan de gang geweest. met wisselende intensiteit Onrustige nachten 1-2 keer per nacht nachten dat we hem na 2 uur worstelen toch maar in bed namen (en conclusie werkt niet, dat is bij ons ook zo) tussen 22-23 wakker. In bed leggen huilen of wilde iets specifieks. Wat wij deden: Slaapritueel aanhouden en duidelijk aankondigen laatste boekje. Ons zoon is communicatief best ontwikkeld al en het aankondigen helpt. Als hij toch ging huilen 5-10 min wachten dan sliep ie vaak wel. 22-23 was vaak drama en hebben we hem vaak vastgehouden in de stoel tot hij sliep en weggelegd. Wakker wegleggen was opeens geen optie meer (eerder wel) dit hebben we een week gedaan. Nu merken we dat hij wel weer redelijk kan (in/door)slapen. Hij wordt nog wel wakker regelmatig om 22:00 soms laten we hem even huilen maar als hij vraagt om drinken gaan we het wel geven en krijgt ie een korte knuffel. En zo willen we het weer normaal krijgen!

Een regressie betekend dat je kindje zich in een rap tempo ontwikkeld, hier kunnen ze erg van ontregeld zijn want hun wereldje word ineens nog groter. Er gebeurt zoveel in de hersens dat slapen niet meer de prioriteit heeft.. Daarnaast hebben ze je gewoon echt meer nodig in deze periodes, hoe zwaar het ook is. Wees alleen echt niet bang dat je verkeerde associaties aanleert, die zijn er namelijk niet. Als het werkt voor jullie en jou kindje, dan gaat het toch goed! Bied de nabijheid gewoon aan, of geef eventueel gewoon een flesje. Het gaat echt weer voorbij. Zelf is mijn zoontje nu 19.5 maand. Ook nooit een goede slaper geweest, maar ja wat is nou eigenlijk goed. Onze verwachting is gewoon te groot :). Hij slaapt soms door en soms ineens weer niet. Ik ben ook echt niet bang dat ik hem iets verkeerds aanleer, soms wil die geen fles snachts en soms weer wel. Soms komt ue om 5 uur bij ons in bed, en soms slaapt ie zelf lekker in zn eigen bed. Ze zijn maar zo kort klein, lekker bij je nemen en doen wat goed voelt voor jou!

Bedankt voor je reactie, alleen is het zo gemakkelijk niet bij ons. Een fles werkt helaas niet om hem terug in slaap te krijgen, en ook bij ons in bed lukt niet waardoor we dus vaak uuuuren wakker zijn met een huilend kind dat super moe is maar zich niet kan/wil over geven aan slaap .. 😢😢

Hier gaat het ook niet om eten hoor! Het is gewoon een pittige regressie.

Oh ja wat jij beschrijft is net zo! 5 weken is echt wel lang, wij zijn er nog maar net in dus dat beloofd 🥲🥲. Wij proberen idd het ritueel nog zo te houden als voorheen, en we laten hem Idd ook even huilen gaan er niet meteen heen maar laatst waren we meer als 2u bezig terwijl hij ‘normaal’ na 5 minuutjes huilen in slaap zou vallen. Hij geeft gewoon niet af 😥

Ja heel herkenbaar! Pittig, mijn advies is doe wat je altijd deed en voeg eventueel dingen toe (bijv knuffelen/wiegen) wij konden echt horen wanneer hij ons nodig had. En beetje lief voor jezelf op tijd naar bed etc! Bij ons was niet elke nacht zo heftig maar het was erg onvoorspelbaar. Hij had ook bizarre episodes soms dat het leek alsof er geen contact mee te krijgen was overstrekken en superboos hard huilen en worstelen. Werd soms pas na 15 min wat rustiger. Voordeel dat ons zoontje na deze regressie opeens wel heeft geleerd om uit te slapen! Dus bij een onrustige nacht wordt ie soms pas 08:00 wakker ipv 06:30! Niet voor iedereen duurt het even lang maar slaapregressies duren ongeveer 2-6 weken. En heb je mss een idee wat hij aan het leren is? Daarmee kan je hem mss helpen overdag door veel te oefenen. Bij ons is het spraak dus we praten veel tegen hem en lezen veel boekjes. Maar als je zoontje bijv leert lopen of leren eten met lepel/vork kan je hem er goed bij helpen!

Mijn dochter is nu 20 maanden, maar de 18 maanden regressie was bij ons ook erg pittig. Wat bij ons hielp: - strak ritueel aanhouden. Niet te lang, niet te kort. Benoemen wanneer laatste boek is. Duidelijk maken dat het bedtijd is. Evt even zwaaien naar buiten (iedereen buiten gaat nu ook slapen dus jij ook). Samen licht uitdoen, samen gordijnen dichtdoen. - eenmaal in bed, als ze gaat huilen niet gelijk weglopen, maar even naast het bed blijven staan en sussen en dan rustig weglopen. Deur laat ik openstaan en als ze huilen, sus ik haar weer bij de deuropening en laat ik mijn gezicht zien. Ze gaat dan gelijk weer liggen omdat ze weet dat ik dichtbij ben. Laten huilen helpt niet bij haar, wordt juist erger. Maar ik probeer haar zo min mogelijk uit bed te halen. - pas als ze diep slaapt de deur dichtdoen - als dat niet werkt kan je evt naast het bedje blijven zitten tot ze slaapt en dan weglopen.

Wij hebben bijna vergelijkbaar gedaan. Ritueel kort houden maar wel erbij blijven als er gehuild werd. Stonden of zaten bij haar zonder al te veel te zeggen. Deur bleef open tot ze echt goed sliep indd. Soms hielp beetje rommelen op de gang ook zodat ze hoort dat je er nog bent. Uiteindelijk ook paar nachten gewoon matras naast haar bed gegooid en daar geslapen. Poeh bij ons was deze regressie heel heftig. Zeker wel 2 maand.. maar ook in combi met op dat moment grote zus worden en nog een week echt ziek zijn...pittige periode dus voor ons kleine meisje. Volhouden en véél geduld hielp!

Bedankt allemaal voor de tips! We hebben deze nacht geprobeerd om er gewoon bij te blijven zitten en dan was hij wel stil maar viel hij alsnog toch niet in slaap 🙄 zaten we daar mooi een uur. Het is idd een pittige periode, hopelijk snel over maar het stelt me alvast gerust dat het weer een fase is! Hebben jullie bij deze regressie ook opnieuw verlatingsangst opgemerkt? Hij is heel eenkennig (mama) en van zodra ik uit het zicht verdwijn is het krijsen 😢

Ook recent gehad! Was 3 weken ellende, maaar wordt weer als vanouds :)

De regressie is bij ons voorbij, maar de verlatingsangst en eenkennigheid is op een piek momenteel. 24/7 mama mama mama mama mama mama en ik mag soms geen meter verzetten (doe het wel) zonder dit te horen. Merk dat ik hierdoor ook wel weer wat sneller geprikkeld ben en het ook een stuk minder leuk vind om dagen met haar thuis te zijn. Ik kijk nu al uit naar morgen, dan ga ik even werken en is zij op de opvang. Pfoe….

Oh ja hier dus ook echt extreem hard! Wil alleen maar mama en continue gepakt worden (hangt letterlijk constant aan mijn been).. vind het zielig voor mijn partner dat hij bij hem niet zo aanhankelijk is, maar wel ‘geruststellend’ dat het dan bij deze fase hoort

Hoe zijn jullie deze fase doorgekomen? Valt je kindje dan weer gewoon zelfstandig in slaap en slaapt door ?

Hier zijn we er inmiddels ook weer doorheen. Zoontje sliep vanaf 7 maanden op zijn eigen kamer en rond 18 maanden ging dat ineens niet meer. We hebben zijn bed bij ons op de kamer gezet en zo kregen we weer slaaaap. Heeft echt een paar maanden geduurd, nog wel eens geprobeerd op zijn eigen kamer maar dan was het gelijk weer verdriet en gebroken nachten. Ik vond dat zo gek want het was zo lang goed gegaan op zijn eigen kamer! En toen ineens wilde hij zelf weer op zijn eigen kamer liggen. Dus bed weer terug gezet en nu valt hij weer gewoon zelf in slaap en slaapt weer lekker door 🙌 Hier was het dus vooral aan overgeven en volgen.

We hebben 4 nachten gehad dat hij steeds wakker werd en keihard ging huilen, maaaar we mochten dus niet meer weglopen. Heel naar voor iedereen, dus hij heeft denk 3 nachten tussen ons in geslapen, zodat we allemaal weer rust hadden. We hebben 1 nacht als kers op de taart een kind tussen ons in gehad die letterlijk van 23:30-02:30 wakker bleef en begon te spelen. Nou we wisten niet wat we meemaakten.. en dan overdag natuurlijk niet te nassen en super saggerijnig en wij ook😅 en opeens was het voorbij! Duurde dus een week echt extreem en daarvoor 2 weken ook op en af wakker. En na deze fase ineens kunnen rennen en veel meer woordjes!