2 op 1 kamer

Nog niet maar gaat binnenkort wel gebeuren. Dus ik volg.😊

Ik sliep vroeger totdat ik 9 en mijn zusje 7 was op 1 kamer. Was een grote zolder en aan ene kant mijn bed en aan andere kant haar bed. Goede herinneringen aan.

Hebben wij geprobeerd, gezien het leeftijdsverschil had het in theorie moeten werken maar man wat een drama. Constant gegil, geruzie en gehuil. Kamer is echt groot en ze hebben echt hun eigen hoek, maar het werkt gewoon niet. Helaas.

Wat is het leeftijdsverschil en hoe hebben jullie dat nu opgelost? ☺

❤

Wij hebben helaas een kleine kamer. Ze komt op de kamer bij haar broer van 8

Veel leeftijdsverschil? ☺ Wij hebben 2 slaapkamers, geen mogelijkheid tot uitbouwen, doordat het huur is en met de huidige huizenmarkt voorlopig ook geen mogelijk tot kopen. Ik ben van plan een tweede kindje ook weer redelijke tijd bij ons op de kamer te laten slapen (eerst in de wieg en dan de ledikant)

Ze schelen nog geen 2 jaar. Nu slaapt zoontje bij ons op de kamer weer. Gaan wel binnenkort verhuizen.

We verhuizen binnenkort ook en ondanks dat we genoeg kamers hebben om ze een eigen kamer te geven wil ik wel graag dat ze samen op 1 kamer slapen. Dochter is dan 2 jaar en jaar zusje 8 maanden. We moeten even kijken hoe het in de realiteit gaat, maar vind het wel leuk als ze hierdoor een fijne hechte band met elkaar kunnen hebben.

Hier slapen mijn jongens vanaf 2 en 4 samen als ze bij mij zijn. De eerste week was drama (continu klieren, tot 22u wakker), maar daarna altijd goed gegaan. Ze zijn nu 5 en 7. De jongste slaapt nu nog bij mij, maar als ze 2 is mag ze ook bij haar broers. Die kijken daar nu al naar uit😂

Onze jongens van 3 en bijna 7 jaar liggen samen op een kamer. Dit gaat prima, in het begin was het wat wennen. Maw veel donderjagen en vaak terug leggen, maar nu gaat het super. Het was trouwens wel op verzoek van de oudste om samen te gaan slapen. Hij vond het niet eerlijk dat hij alleen op een kamer sliep en dat pappa en mamma wel samen op een kamer sliepen.

Wat ik heb gemerkt en misschien hebben jullie er wat aan: de jongste zit meestal bomvol energie en de wat oudere kinderen hebben soms even een rust momentje nodig. Als mijn dochter (3j) zich wil terugtrekken kan dit niet omdat haar broertje ook in de kamer zit. Hij wilt heel graag met haar spelen en doen, maar is daarin best drammerig (lees hij is zo enthousiast dat hij het zo uit) waardoor zij overprikkeld raakt. Mochten ze op dezelfde kamer komen, probeer het een beetje af te scheiden zodat ze wel hun rust momenten blijven behouden. Bij ons werkte dat ook niet, maar ze is ook enorm koppig. 🥲😅

Geen ervaring mee met ons kindje, maar zelf vroeger jarenlang samen op de kamer geslapen met eerst mijn zus (5 jaar leeftijdsverschil) en daarna mijn broertje (2,5 jaar leeftijdsverschil). Dit is altijd prima gegaan. Belangrijkste is denk ik om ze beide ook af en toe lekker alleen op de kamer te laten en de ander dan weg te houden (bijv lekker beneden spelen).

Mijn jongens liggen nu een jaar bij elkaar op de kamer. Jongste was toen 2 en oudste werd net 4. Er zit 20 maanden tussen. In het begin was het een beetje onrustig (spannend) maar het gaat prima. Ze worden bijna nooit wakker van elkaar en vallen zelfs in slaap als de ander nog ligt te klieren. Ik heb de kamer opnieuw ingericht, zodat ze er ook kunnen spelen en ze ieder een eigen plekje hebben. Op dat moment was het trouwens niet ruimtegebrek waarom ze bij elkaar zijn gezet. Inmiddels hebben ze wel een zusje erbij en komt het goed uit dat er weer een kamertje is vrijgekomen.

Wij hebben ze (nu 2 en 4) ook samen op 1 kamer. Dit was eigenlijk niet gelijk de bedoeling, maar is zo gelopen. Toen we de kozijnen opnieuw gingen verven, moest de jongste (toen 6 maand) tijdelijk bij de oudste (toen net 2) op de kamer ivm de verflucht. En daarna mocht ze van de oudste niet meer terug naar haar eigen kamer 😅 Dus sindsdien slapen ze samen. Gaat erg goed en ze kunnen ook echt niet meer zonder elkaars gezelschap, ook al gaat de 1 soms wat eerder slapen dan de ander ☺️ Komt nu wel heel goed uit, want zo hebben we fijn een kamertje over voor de baby straks 😊

Onze dochters van 5 en bijna 2 liggen samen. Ons bevalt het helemaal niet. Maar dat komt meer omdat de oudste wellis met vriendinnen op de kamer wilt spelen en dat kan dan niet omdat de jongste slaapt. Nu gaan we van de zomer verbouwen en krijgen ze een eigen kamer. Ook voor later wel fijn dat ze gewoon hun eigen plekje hebben om te spelen.

Hier slapen onze dochters van 5 en 2 op 1 kamer sinds een maand of 3. Hier moest het, want ik was zwanger van de derde en niet meer kamers over. Gaat eigenlijk verassende goed, ze slapen in een stapelbed. Breng ze ook tegelijk naar bed en eigenlijk vanaf het begin al geen problemen gehad :)

Verreweg de meeste gaat het dus prima bij! Wat fijn om te horen! Wij willen graag een tweede kindje, maar gezien de mogelijkheid er voor de komende paar jaar niet zal zijn te verhuizen vroegen wij ons af of ze dan evt met 2 op een kamer zouden kunnen (er past een ledikant bij ons op de kamer, waar wat mij betreft tot zeker een jaar gewoon bij ons geslapen kan worden) dus het zal waarschijnlijk gaan om ongeveer ( mocht ik volgens "planning" zwanger te worden ) een kindje van 2,5 en een van 1 ter zijne tijd. Wist niet zo goed of we ons moesten onthouden van een tweede kindje zolang er geen verhuismogelijkheid was, maar als ik zo lees gaan we ons daar niet door laten tegenhouden❤

Onze meiden liggen samen op 1 kamer. Ze zijn nu 5 en bijna 3. Ze zijn samen gegaan toen ze 3.5 en 1.6 jaar oud waren. Dit ging goed tuurlijk de eerste dagen even wennen maar nu zijn ze ook onafscheidelijk. Toen onze middelste 1.6 jaar was ging ze al naar een peuterbed . Dit ging ook goed.

Kan zeker!! Het enige waar ik op zou letten is dat je het presenteert als iets leuks/gezelligs/gewoons en niet alsof die jongste de kamer van de oudste afpakt. Als je het als iets positiefs brengt dan kan de oudste daar juist heel leuk mee om gaan ("jij bent nu de oudste broer/zus, wat goed van jou" en "wat leuk dat je niet meer alleen in je kamer hoeft te slapen straks")