Alleengeboren tweeling

Zelf heb ik hier geen ervaring mee. Collega van mij heeft halverwege haar zwangerschap 1 van de 2 verloren. In het begin heeft haar dochter ook onwijs veel gehuild en wilde nooit alleen zijn. Toen ze iets groter werd hebben ze haar een grote beer gegeven en gezegd dat dit haar broertje is (iets anders uitgelegd hoor maar met dit idee). Vervolgens is ze altijd met de beer blijven slapen en vond ze ook bij die beer rust.

Au m’n hart 🥺

Ik snap dat je eraan moet denken, en ik wil ook zeker niet zeggen dat dit niet een ding is. Ik wilde wel even zeggen dat ik dit gedrag wel ook gewoon herken van mijn eerste, en ook als gewoon baby gedrag zie, het niet alleen willen zijn, dicht bij mama enzo!

Mijn schoonmama is een alleen geboren tweeling om zo te zeggen. Het heeft wel degelijk invloed op haar zonder dat ze dit wist. Het was haar vroeger nl. nooit gezegd dat ze normaal een tweelingbroer had. Ze heeft daar eens een boek over gelezen en kon wel veel herkennen van zichzelf er in. Ook dat ze telkens iets miste en dat zou dus die broer zijn. Zal ik eens navragen welk boek dit was? Ik wil niks opdringen

Mijn zoon 1 is van een tweeling onze dochter is met 28 weken zwangerschap overleden. Wij hebben nooit iets aan onze zoon gemerkt hij huilde nooit en was een heel makkelijke slaper.

Hier een alleen geboren tweeling, zijn broertje overleed bij 30 weken. Ook lid van een tweeling pagina met tweeling engeltjes. En hier word het wel degelijk genoemd, ook door ouders met oudere kinderen, dat deze wel degelijk iets missen en dit inmiddels ook aangeven. Het kan dus zeker, maar heb zijn gedrag er nu nog nooit aan toe gewezen. Hij huilde zeker heel veel, maar had zelf ook een drama start.

Zelf geen ervaring, maar een vriendin van mij wel. Ze heeft een dochter gekregen en wist überhaupt niet dat ze ooit als tweeling begonnen was. Dat kwam pas toen ze ten einde raad bij iemand terecht kwam die dat zei. Bizarre was dat de dochter (toen 1,5 jaar) begon te huilen toen die persoon vroeg of ze een tweeling was. Toen vervolgens de persoon vroeg of ze haar mocht helpen, ging ze klappen in haar handjes.. bleek dat haar tweelinghelft continue bij haar was. Die avond bleef het meisje maar staren in haar bed, alsof ze wachtte totdat ze kwam. Sindsdien slaapt ze wel veel beter, al is het nog niet weg.

Hier ook een alleen geboren tweeling, zijn broertje is met 22 weken zwangerschap overleden. Onze zoon is nu 6 maanden en af en toe flink onrustig en slaapt ook niet altijd even goed, maar of dit met het verlies van zijn broertje maken heeft weet ik niet. Het klinkt ook wel als echt normaal baby gedrag. Zoals hieronder ook wordt aangegeven, denk ik wel dat kinderen wel degelijk iets kunnen missen. Ik kan me best goed voorstellen dat mijn zoontje zijn broertje gaat missen als hij wat ouder is en beseft dat hij een broertje zou hebben die er precies zoals hem uit zou zien.

Bedankt! Maar ik denk dat ik wel weet welk boek het is. Dat gaat volgens mij alleen meer over volwassenen, ik zoek wat meer informatie over wat het met baby’s kan doen.

Hier 2x vanishing twin syndroom, bij mn zoontje nooit wat van gemerkt. En ben nu nog zwanger met de 2e keer vanishing twin, dus kan ik niets van zeggen. 🤷🏼‍♀️

Het gaat inderdaad over volwassenen maar ze las ook dingen die ze zelf ervaarde tijdens het opgroeien. Daarmee dat het misschien toch een handig boek is. Het zal wellicht weinig zeggen over de babyfase dus op dat vlak zal het misschien inderdaad niet zijn wat je zoekt

Een van mijn tweeling is met 22 weken overleden in mijn buik dmv selectieve foeticide ivm slechte 20 weken echo onze andere dochter reageerde hier heel heftig op in de buik. Met de geboorte was zei ook nog volledige intact mijn andere dochter is gezond geboren. Nu is ze 15 maanden sinds de geboorte wijkt ze niet van onze zijde. Anders is ze oprecht verdrietig als bekende bij haar is dan is goed. Heeft tot 1 jaar bij ons in bed en cosleeper geslapen. Slaapt alleen in een nestje een verzwaringsknuffel geeft haar rust. Op het kinderdagverblijf is ze zelfs gewisseld van dag zodat 1 leidster constant haar kan dragen/ bij haar kan zijn. Ze vertoont exterme verlatingsangst dit is ook vastgesteld binnenkort krijgt ze daar begleiding in. Wij erkennen haar verdriet, lezen kinderboekjes speciaal voor alleen geboren tweeling. Proberen haar hier zo goed mogelijk in te begleiden. Of dit ook al zo hevig kan zijn bij vanishing twin weet ik niet. Wij hebben voor de tweeling ook al kinderen gekregen en zij hebben dit gedrag nooit vertoont.

Ik heb dit 4x meegemaakt (3x tweeling, 1x drieling). Aan 2 dochters (nu 12 en 7 jaar) merk ik weinig. Mijn zoontje is 10 mnd en is ook erg makkelijk. Maar 1 dochter (8) is er één van een drieling en aan haar merken we juist heel veel. Nu heeft ze ook ASS en heeft ze nog wat andere "problemen", maar men vermoed wel dat het verlies van haar broertje/zusje impact heeft op haar.

Ik ben heel vroeg om de zwangerschap een vruchtje verloren met 7 weken ofzo dacht ik een miskraam te hebben, wat dus ook zo was, maar toen bleek er nog een vruchtzakje te zijn met een kloppend hartje. Zij is nu bijna 6 maanden. Ze is ook heel aanhankelijk, wilt constant bij ons zijn, gaat piepen als we haar alleen laten en wilt veel vastgehouden worden. Ik ging er gewoon vanuit dat dit haar karakter is, ik heb deze link nooit gelegd. Ik weet niet of dat ook kan als het al zo vroeg in de zwangerschap was, kan het me eerder voorstellen bij kindjes die samen al wat groter zijn gegroeid in de buik.. Maar wie weet..?

Bij onze tweede heb ik in het prille begin van de zwangerschap een heftige bloeding gehad. Op dat moment wist ik niet dat ik zwanger was en ging ik uit van een flinke menstruatie. Toen we weken later bij de verloskundige waren voor de eerste echo bleek ik 3 weken langer zwanger dan mijn berekening. Er is nooit vastgesteld dat het er twee waren maar de mogelijkheid is er wel. Onze tweede sliep ook veel lastiger dan de eerste en wilde graag dat we bij haar bleven. Nu ze twee is en 's nachts wakker wordt wil ze niet meer dat je weg gaat. Onze oudste vond bijvoorbeeld spiegels heel leuk. Dat vinden alle kinderen maar Onze tweede is nog meer geboeid door haar spiegelbeeld. Ze kan ook uitgebreid minutenlang naar zichzelf kijken in de tv die uit staat. Het kunnen allemaal gewone kindkenmerken zijn maar het is wel eens door mijn hoofd geschoten als ik weer eindeloos bezig was om haar te laten slapen dat het ook hier wel eens aan zou kunnen liggen.

Ik was zelf drieling, ben nu tweeling. Mijn moeder vertelde mij dat ik vroeger heel vaak heb gehuild omdat ik Jaimy mistte. Jaimy is al overleden in de zwangerschap.

Hier ook een vanishing twin... Mijn zoon (nu 11) zei vroeger heel vaak dat hij zo alleen was terwijl hij dat in mijn ogen helemaal niet was. Papa en Mama, opa's en oma's, zusje... En toch bleef hij het maar zeggen. Tot ik op een gegeven moment bedacht of dat daarmee te maken zou kunnen hebben. Ik heb er met hem over gepraat en uitgelegd en het leek alsof voor hem alles op zijn plaats viel. Alleen heb ik niet de onrust ervaren toen hij heel klein was.

Oh wat bijzonder dit. Wij hebben ook een kleintje verloren met 8 weken zwangerschap. Ben nu 25 weken. Ga er wel alert op zijn. Dank je wel voor deze topic.

Hier ook een vanishing twin. 2 dgen voor de nod kreeg ik een bloeding, waardoor ik dacht dat ik gewoon ongesteld geworden was. Maar toen met de 8 wkn echo bleek dat er ook nog een leeg vruchtzakje was, wist ik dat dat de tweede embryo geweest moest zijn. Echter merk ik er bij mijn zoontje van nu 13 maanden niets van. Ik denk dat het ook nog te vroeg in de zwangerschap was.

Bedankt voor je verhaal. Mooi dat jullie haar hier op deze manier in kunnen begeleiden.