ALLES is nee -fase

Keuzes aanbieden! Dus niet “doe je je jas aan?” Maar “we gaan zo weg, wil je je paarse of blauwe jas aan?”

Dit werkt hier ook heel erg goed (20 maanden). - ga je zelf meelopen of ga je in de wagen? - ga je zelf de trap op of zal mama je dragen - ga je zelf liggen of zal mama je neerleggen Binnen no time doet ze wat we vragen haha. En geloof me, wij hebben ook een behoorlijk zelfstandige dame, die alles beter weet en zelf kan haha.

Wij hebben ook een dochter van 20 maanden en ook een boef die vooral nee wil zeggen. Tot nu toe hadden we het erg makkelijk maar dat begint dus te veranderen. Keuzes helpen wel alleen mijn dochter snapt vaak het begrip "of" niet. Dat is dan weer ingewikkeld 😵‍💫

Hoe lang dit duurt? Tot een jaar of 4, minstens :')

😳🤷🏼‍♀️🫣

Jaa, dit doen we idd! Maar dan loopt ze gewoon weg en zegt nee. Ze wil beide keuzes niet 🤣🤭

Haha hier dus ook. Of ja en dan nog geen van beide willen

Ik ben 3 en wil het nog steeds nie 😜

Blijven oefenen en consequent zijn: niet zelf doen = mama doen😅 Ik probeer vaak de actie te benoemen en niet de uitkomst - 'naar boven lopen' is ingewikkeld - 'de trap op' snapt ze wel. Soms vul ik de vraag aan met een beloning: '... we gaan zo tandenpoetsen, je pyjama aantrekken én een boekje lezen. Loop je zelf de trap op? Of zal mama je de trap op dragen?' En soms duurt het een minuut of 2 voordat ze daadwerkelijk richting de trap loopt. Geef het even de tijd haha. Misschien dat je dit weer een beetje verder helpt 😁 Het is altijd even zoeken.

Hier hetzelfde. Dus nu even geen vragen/keuzes, maar opdrachten. Niet 'doe je je schoenen aan?', maar 'we gaan nu je schoenen aandoen'. Wordt nog steeds nee op gezegd maar dat is geen passend antwoord 😅 Inderdaad, choose your battlefields, en soms even een krijsend kind omdat iets gewoon moet. We kunnen niet altijd een half uur wachten en spelletjes doen totdat de schoenen aan zijn.. Dit even consequent volgehouden en gaat al veel beter. Veel minder nee en wegrennen en het krijsen is nu vaak maar 10 sec en dan werkt hij mee.

Ahh ja, fijne tips. Dank je! 👐🏻

Haha dit ook vooral, geen vraag stellen als je geen nee wilt horen, dan is het gewoon een vaststelling van iets wat gaat gebeuren ;-)

Wat hier al gezegd is. Opties geven om uit te kiezen, niet vragen maar mededelen en als je niet kiest of mee werkt, doen wij het. En ja soms (in het begin vaak) heb je een krijsend kind. Jammer dan 🤷‍♀️ als je consequent blijft wordt het uiteindelijk minder.

Hier is het dan als jij niet kiest kiest mama, inmiddels snapt hij dat heel goed. Als ik dat zeg kiest ie zelf wel 🙂

Volgens mij trekken ze het door totdat ze het huis uit zijn😅😅 jeetje.. soms zoo irritant

Hier is het een stuk beter sinds ze (bijna 2j) plotseling uitleg veel beter is gaan begrijpen. Even op ooghoogte gaan, zorgen dat ze me aankijkt (en dus luistert), en dan uitleggen wat de bedoeling is. Vooral ook erbij zeggen wat zij eraan heeft. ('je gaat nu in de kinderwagen, dan zijn we sneller in de speeltuin. Als je in de kinderwagen gaat, kan je dus méér spelen')

Oh jongens, bedankt voor de tips!! Het maakt echt al een wereld van verschil sinds we niet meer alles in vragende vorm zeggen. Dit bleken we echt perongeluk heel veel te doen 🫣 Af en toe nog ff verdrietig, maar ook veel sneller weer voorbij nu. Top!