Angst voor bloedprikken

Vraag of ze je liggend willen prikken. Kijk vooral niet naar de buisjes de naald of het bloed. Probeer met de meneer of mevrouw te praten over het weer ofzo dat helpt echt. Met hoop angst en veel bloed moeten prikken in begin van je zwangerschap heb je anders kans dat je flauw valt.

Hier ook een ontzettende angsthaas voor bloedprikken 🙋‍♀️ ik geef het altijd even aan bij de balie. Dan zorgen ze dat ik mag liggen ipv zitten, wordt er wat extra tijd voor je vrijgemaakt en word ik geprikt door iemand die ervaring heeft met angstige patienten/ over algemeen veel ervaring heeft met prikken. Vaak is dat een overdreven aardige/grappige vrouw/man op leeftijd. Dat helpt hier verrassend goed 😆

Als ze je dus zittend prikken... Dus vraag altijd om liggend geprikt te worden

Hier precies hetzelfde verhaal. Ik heb hier ook enorme angst voor. Ik ben een aantal weken terug geweest voor het bloedprikken. Partner mocht inderdaad niet mee. Ik heb dit ook aangegeven bij diegene die me prikte. Dit was wel fijn want hij gaf me aan de anderen kant op te kijken en stelde me allerlei vragen over de zwangerschap. Voor ik het wist, was ik al klaar.

Niet kijken, goed blijven ademen en van te voren zeggen wat je nodig hebt. Ik voelde voor het prikken al aan dat ik onwel ging worden. Heb ik gewoon gezegd en van te voren gevraagd om een bakje. Ik vind het ook fijn om te weten wanneer ze begint en het exacte moment waarop de naald mijn lichaam verlaat. Laat het gewoon over je heen komen ook al moet je overgeven of flauwvallen. Ze hebben echt wel ervaring dat bloedprikken zo'n reactie kan oproepen. Heel normaal.

Wat naar dat je angst hebt. Ik weet niet waar je bang voor bent maar hier wat tips! Ik heb onzichtbare aderen en ben als heel klein meisje lekgeprikt door diverse artsen... soort trauma dus wat tussen mijn oren zit. Veel drinken vooraf maakt dat je bloed beter doorstroomt, warm houden dan zijn je aderen beter zichtbaar, vragen of ze een vlindernaald gebruiken(bij dunne aderen), zorg dat je een comfortabele stoel krijgt/kan liggen en vooral.. geef het aan bij degene die je prikt. Het is ook een beetje geluk hebben. In het ziekenhuis ben ik lekgeprikt voor de nipt test... kwam al huilend de kamer binnen van de stress en werd op een lullig krukje gezet. De dame deed haar best maar op 3 plekken geprikt voordat het uiteindelijk lukte. Mijn vriend was mee maar die viel bijna flauw omdat het niet lukte en hij me zo zag lijden. Voor de 27 weken prik (rhesus factor)alleen naar de huisartsenpost geweest en dat was echt een topervaring. Maar op 1 plek geprikt en al snel de buisjes vol. Het kan dus echt! Neem dextro en cola mee voor het geval dat je toch licht in je hoofd wordt. Succes!

Ik kan je goed begrijpen, ik ben ook echt een held met bloedprikken. Het ligt er ook aan wie je prikt. Laat je vriend gewoon meegaan en in de auto wachten. Mocht je niet goed worden of iets is hij toch in de buurt. Zo doe ik het, waarschijnlijk moet ik donderdag bloedprikken en neem hem dan mee en laat hem in de auto wachten. Ik zelf ben drie keer niet goed geworden omdat er dus mensen gingen prikken die het nog niet zolang deden en de laatste keer met 8 weken ging het wel goed omdat iemand het deed die heel veel ervaring heeft. Je moet heel goed opletten dat je blijft ademen dat schijnt ook een punt te zijn dat je niet goed wordt. Doet in en lang uit ademen. Let daarop en geef aan dat je het eng vind dan gaan ze je meestal wel afleiden. Ga gewoon een gesprek met haar aan helpt ook nog weleens

Geen ervaring, zit er altijd met me neus bovenop 😂 Maar misschien telefoon meenemen met oordopjes? Even een liedje/filmpje opzetten, FaceTimen/videobellen met je partner ter afleiding En idd, zeker even aangeven!! Begin lekker over je beebje te kletsen, vertellen hoe het met je gaat, wanneer je de echo had, hoe de kamer eruit komt te zien, welke kinderwagen je op het oog hebt.. iets waar je dus uuuuuren over kan praten 😍 dan is het hopelijk en vast zo gebeurd 😁

Ik heb dat ook, bij mij helpt het als ik het zeg aan de dokter, en als ik wegkijk en heel erg op mijn ademhaling focus. In.... Uit.... Niks anders denken, ademen tot het voorbij is... Succes!

Verschrikkelijk bloedprikken. Ik vind het al doodeng om het ziekenhuis binnen te lopen, laat staan dat ik geprikt wordt. Ik heb nu een lage bloeddruk dus nog sneller een kans om flauw te vallen. Bloedprikken met een lege maag, wordt dus een hele opgave. Wat bij mij helpt is vlak voor het prikken een aantal squats te doen en dan gelijk prikken. Door de squats versnelt mijn ademhaling, waardoor ik minder snel flauw val. En inderdaad liggen en niet zitten. Beetje frisse lucht is vaak ook prettig. Ik heb met mezelf afgesproken om aankomende woensdag te gaan prikken. Even doorzetten dus 🙁

Ik zet een muziekje op oortjes in 🙊 en ze nijpt zachtjes in mijn arm zodat ik weet dat ze gaat prikken 🙊 ben eens verschoten dat ik mijn arm wegtrok 🙊 zij was geschrokken en ik nog meer 😂 gewoon aan iets anders denken 💭 niet kijken wat ze allemaal beet neemt 😉 ik ben al voor de 5 de maal zwanger en toch blijf ik er zenuwachtig voor 🙈 en daarna denk ik pff Kim was dat nu weer nodig ... zo erg was het niet ( achteraf hè )

Alles zo laten verlopen zodat jij je er prettig bij voelt. Ik leg altijd het kussentje onder mijn arm, geef heel duidelijk aan dat ze moeten doen wat ze moeten doen zonder iets te zeggen.... En dat werkt bij mij. Infuus is en blijft een drama😢

Ik heb emla creme gesmeerd voordat ik moest bloedprikken. Dit verdoofd je huid waardoor je die prik niet voelt. Even naar je huisarts bellen zodat die een recept kan uitschrijven. Emla creme +pleisters zodat je kleren er niet onder komen. Sterkte🤗

Was er erg zenuwachtig voor en achteraf viel het gelukkig allemaal mee. Mijn advies. Praat lekker over je zwangerschap, het is dan voorbij voordat je er erg in hebt. Je gedachten liggen dan bij een leuke en positieve gedachten.

Zoooo, bedankt voor het posten! Ik moet over 2 weken weer (ijzer en vit d check) en had er nog helemaal niet bij stilgestaan dat niemand mee mag! Ik kan me nu mentaal beter voorbereiden, wat nodig is met mijn angststoornis :( Ik weet wel dat als ik opgeroepen wordt door de vrouw van de laatste keer, dan draai ik me om en ren ik weg. "Oh, ik heb nog nooit klachten gehad na 40 jaar prikken!" ... Gruwelijk pijnlijke prik en volgende dag bont en blauw...

Heb afgelopen vrijdag toevallig 2 keer bloed moeten prikken, ik geef van te voren aan dat ik bang ben voor naalden en dit dus echt niet wil zien. Hier hebben ze er echt rekening mee gehouden. Dus mijn tip is het gewoon aangeven.