Baby bij ouders op de kamer of apart

De eerste 2 maanden zowidozo naast mij op m’n kamer , daarna sliepen ze iets langer en heb ik ze naar hun eigen kamertje gebracht, met als enigste reden dat we wakker werden van elkaar anders had ik het zeker langer gedaan niets mis mee denk ik🥰

Mijn plan was minimaal 6 maanden naast ons. Maar met drie weken is ze naar haar eigen kamer gegaan. Zij werd wakker van mijn gesnurk, mijn man (en ik soms) wakker van haar slaap geluiden (dierentuin is er niks bij...) Daarom, met een gebroken hart, haar met drie weken verhuist. En sindsdien slapen we allemaal veel beter.

Gewoon je gevoel volgen als het eenmaal zover is. Ons zoontje heeft 8 weken bij ons op de kamer geslapen. Na een vakantie kwamen we laat thuis en besloten we het eens in zijn eigen bed te proberen ipv de cosleeper in elkaar te zetten. Het ging prima, sinds die nacht slaapt hij op zijn eigen kamer in zijn eigen bed

Omdat ik niet tegen de geluiden kan die ons zoontje produceert 🤣. Hij slaapt al lang op zijn eigen kamer en ik vind het heerlijk. Ik slaap nu veel beter en hij denk ik ook.

Ik slaap het beste met mijn kleine man van 16mnd lekker tegen mij aan. Slaap juist zelf onrustig als hij ergens anders ligt. Zijn zus van 3 slaapt wel op eigen kamer

Onze zoon slaapt vanwege bepaalde redenen al zes maanden bij ons op de kamer. Eerst in een wieg naast mij en nu in zijn ledikant. De slaapkamer is d.m.v. een roomdivider verdeeld in twee delen. Wij slapen aan de ene kant en hij aan de andere kant.

Eerste 3 maanden bij ons voor het gemak in de nacht. Daarna lekker op de eigen kamer. Voor ieders rust veel beter. Ik werd van elk kraakje wakker. En wij kunnen weer ongestoord neuken in bed zonder rekening te hoeven met de kleine. Ook een belangrijk argument imo

Wij hebben vanaf nacht 1 op de eigen kamer gelaten. Wij voelden ons er zelf niet prettig bij. Doen waar jij je goed bij voelt.

Wij leggen de kleine snachts bij ons op de kamer in der wiegje. Dit gewoon omdat we er dan sneller bij zijn. En de slaapjes overdag gewoon in haar eigen kamertje of in de box ofzo.

Ons dochtertje heeft de eerste zes maanden bij ons geslapen. Ik vond het fijn om haar naast me te hebben, lekker dicht bij me en het was ook makkelijk met voeden. Na zes maanden hebben we haar op haar eigen kamertje gelegd omdat ze heel slecht sliep en mijn man en ik op deze manier ook bijna geen nachtrust meer hadden. Ze sliep toen van de een op de andere nacht door (dat wil zeggen; nog maar één nachtvoeding tussen vier en vijf uur, terwijl ze daarvoor iedere 2 à 3 uur kwam) 😅

Gewoon praktisch als je er vaak uit moet. Ik heb de eerste week na de bevalling op een andere kamer gelegen dan m’n kindje in het ziekenhuis. Hij couveuse, ik kraamkamer ivm complicaties. Dus we waren gewend apart te slapen en hebben dat thuis maar gelijk doorgezet.

Snachts slaapt ze (2,5 maand) in een wiegje naast ons bed; praktisch met voeden en troosten maar het wordt ook geadviseerd door het WHO. Jouw ademhaling stimuleert je kindje om ook adem te halen en jouw aanwezigheid werkt kalmerend waardoor de kans op wiegendood kleiner is. Na een paar maanden zal ze wel naar haar eigen kamer gaan als de voedingen snachts ook beter gaan. Geluidjes in de slaap houden soms wel wakker. Overdag slaapt ze nu nog veel in de box, steeds meer op haar eigen kamertje. Zo leert ze dit aan en hebben wij wat meer vrijheid beneden tijdens de slaapjes. Verschonen, omkleden en verzorging gebeurd ook standaard op haar kamertje.

Ons plan was meteen eigen kamer...tot bleek dat ons meisje vaak kokhalste en teruggaf .ze was misselijk van de bevalling...dus kinderwagen naast ons bed gezet en daar sliep ze in...vandaag 5 daagjes oud.Proberen eigen kamer,manlief heeft vandaag goede babyfoon met camera gekocht ...dus we durven het aan .

Gewoon je gevoel volgen. Hier met 2.5 maanden opgebouwd om naar haar eigen kamer te gaan (eerst 1 slaapje, enz.) Nu slaapt ze op haar eigen kamer en wij merken dat we allemaal beter slapen. :)

Beide kinderen in eerste instantie in een wiegje op onze kamer. Maar ik kan er niet tegen. Ik word van elk zuchtje wakker. Beide kinderen zijn binnen 2 weken naar hun eigen kamer gegaan. Kon iedereen heerlijk slapen👍

Ons zoontje is met 3 maanden naar z'n eigen kamertje gegaan. Eigenlijk per toeval (we wilden hem 6 maanden bij ons op de kamer). We maakten hem altijd wakker voor een droomvoeding en legde hem daarna in z'n cosleeper. Hij lag zo lekker te slapen, dus we wilden hem niet wekken. Bleek dat ie veel beter sliep op z'n eigen kamer, dus hebben we het maar zo gelaten. M'n man en ik zijn beide onrustige slapers, dus ik denk dat hij meer last had van ons dan wij van hem.

Ik ervaarde echt wel rust toen onze zoon op zijn eigen kamer lag. Kon eindelijk zelf weer goed slapen en omdraaien. Ik lag meestal de hele nacht in één houding en werd overal wakker van. Een vriendin van mij heeft haar dochter lang op de kamer gehad en hun moesten het echt opbouwen om op eigen kamer te gaan slapen, dat hebben wij gelukkig nooit gehad. Hij slaapt graag op zijn kamertje en ervaart het als een fijne plek.

Ons plan: overdag slaapjes in dr ledikant op dr eigen kamer, snachts de eerste weken bij ons op de kamer in n co-sleeper, totdat ze wat minder vaak wakker wordt. Tenzij we gewoon wakker liggen van de geluiden die ze misschien maakt, bij mij moet t echt stil zijn anders slaap ik niet, mn man lukt dat wel. Legt mn man zich maar op n matras bij haar op de kamer 😆. Wel n fijn idee dat je dr snel bij bent als dr iets is.

Hier werd na 1 maand het wiegje op onze kamer 'te klein'. Ze ging steeds meer bewegen en schopte en sloeg tegen de zijkanten aan waardoor ze wakker werd. Toen op eigen kamer in ledikant laten slapen en iedereen sliep beter

Mijn dochter heeft 4 maanden naast mij in de wieg gelegen. Uiteindelijk begon ze zich wakker te slaan en ik mocht van mijn vriend haar ledikant niet naast mijn bed zetten!😅😂 (was ook niet heel veel plek voor) maar dat was het moment dat ze naar haar eigen kamertje ging tot groot verdriet van mama!!