Baby in combi met katten

Wij hebben onze kat ook buitengesloten van de slaapkamer. We zijn gaan oefenen ongeveer maand voor de uitgerekende datum. Maar achteraf gezien is ze ook nooit in de box of ledikant/wieg gaan liggen wanneer de deuren open stonden. Nu met de 2de op komst overwegen we de kat zelfs toe te laten omdat we nu niet verwachten dat ze ooit op de baby gaat liggen.... Ik denk dat je even moet uittesten hoe ze reageren op het wiegje enzo?

Nagels knippen van kat is niet zielig! Als je het goed doet met een speciale kattennagelschaar merken ze er niks van. Even wennen dat je aan het pootje zit maar als je dat op tijd gaat oefenen kun je gewoon wekelijks bijknippen, geen probleem

Wij hebben 2 enorm lieve katten. Ze zijn bijna altijd binnen, maar hebben wel nooit bij ons op de kamer geslapen. Altijd beneden in de living. Maar verder een gelijkaardige situatie als bij jullie. Toen onze kinderen geboren waren, is er aan hun gedrag niks veranderd. De ene kat is heel aanhankelijk en de oudste mag hem gerust aaien (de jongste is nog maar 6 maand), maar liefst niet teveel. De andere kat vermijdt de kinderen liefst en we houden hen dan ook weg van haar. We letten wel erg op: de kinderen moeten de katten respecteren. Niet slaan, aan de staart trekken en ze met rust laten wanneer ze zich apart leggen of slapen. Maar hier is nog nooit iets gebeurt. Dus het kan zeker en vast werken. Maak je niet teveel zorgen. Maar bewaak de grenzen van je katten. Een kind kan dat niet inschatten, dat is aan jou.

Hier sliepen ze ook op bed. De eerste tijd was het wel lastig met slapen zaten af en toe lang voor de deur te miauwen. Wij zijn begonnen met apart slapen toen ik een maand of 7 zwanger was. 1 van de katten begon vlak voor de bevalling te sproeien. Iedere keer met een urine of spray gereinigd en gelukkig. Is dat snel gestopt. Vooral de latten betrekken als de baby er is. Laten ruiken, aaien met de baby in de hand etc etc.

Mijn kat sliep ook altijd op mij, op bed. Ik heb hier niks aan gedaan. Hij was super bang voor de baby, zodra ze ging huilen zat hij op zolder. In het wiegje naast ons bed heeft hij ook echt nooit gelegen, sliep nog steeds gewoon op mn voeten. Nu bij mn 2e kindje zijn de katten inmiddels wel minder bang voor de baby. Maar ze slapen nog altijd niet in haar bedje ofzo en ze komen eigenlijk ook uit zichzelf bijna nooit op de kinderkamers. De kat die eerst altijd op mn voeten sliep slaapt nu beneden, maar de andere kat ligt nu tussen mij en mn man in, wel ter hoogte van onze knieholtes. Ook als de baby af en toe tussen ons in lag was dat geen probleem, ze is er echt nooit op gaan liggen ofzo. Ik ben daar ook nooit bang voor geweest dus vandaar dat ik niet van tevoren ben gaan oefenen of buitensluiten ofzo. Het enige is dat ze soms snachts wel eens in de box willen gaan liggen en dat die dan onder de haren zit, maar dat lossen we op door er een oude handdoek in te leggen als we naar bed gaan.

Onze binnenkant slaapt ook altijd bij ons op bed. Het is een lapjeskat met een behoorlijk temperament, dus ik hield mijn hart vast. We hebben haar nergens de toegang tot ontzegd. Ze is 2x in de box gaan liggen toen ik nog zwanger was. Dit hebben we toegelaten omdat we wisten dat ze er toch niet meer in zou gaan liggen als de baby er eenmaal was. De eerste nacht kwam ze al direct op bed bij ons. Onze zoon slaapt naast ons bed en we vonden het wel even spannend. Ze was wel nieuwsgierig, maar zocht niet echt toenadering. Wij geven onze kat echt heel veel aandacht. Ook als we onze zoon aandacht geven en zien dat de kat kijkt. We proberen haar er echt bij te betrekken. Ze stond altijd in het middelpunt hier in huis, dus ik kan me goed voorstellen dat ze misschien jaloers zou kunnen worden. Tot nu toe gaat het echt heel goed! Ze kwam vanochtend zelfs een kopje geven tegen onze zoons hoofd toen mijn vriend hem de fles gaf 🥰. Ook komt onze kat gewoon op de babykamer, tenzij de baby er slaapt. Mijn tip: probeer je katten nog steeds aandacht te geven en geef ze alle tijd en ruimte die ze nodig hebben. Je kan niks forceren.

Hier 3 katten. Vanaf 7 maanden zwanger mochten ze niet meer in de nacht bij ons slapen. Ze gaan niet op hem liggen, maar vinden het wel gezellig om bij hem in zijn box te liggen. Tot hij te druk gaat spartelen of gaat huilen dan zijn ze snel weg.

Hier twee katten, grote katers. Ze sliepen ook altijd op bed, maar ze vonden de nieuwe baby een beetje behoorlijk spannend en luidruchtig, dus in plaats van op bed, kozen ze er zelf voor om te slapen in het mandje van een krabmeubel naast het bed en de ander sliep dan in de grote (zachte) schommelstoel die in de slaapkamer stond. We hebben ze nooit buitengesloten en juist altijd betrokken bij alles. De nagels heb ik nooit geknipt. Het wordt afgeraden om kattennagels te knippen, omdat de nagels uit allemaal laagjes bestaan en het kan de verkeerde kant op splijten (als je het eerste minipuntje doet is dat risico minder, maar dan moet je elke paar dagen knippen). Ook kan een kat met geknipte nagels niet meer (goed) in bomen klimmen om bijvoorbeeld te ontsnappen aan een hond, maar ook met binnenshuis klimmen kunnen ze problemen krijgen. Ook weten katten vaak dat het om een baby gaat en ze zullen dan hun nagels ingetrokken houden mochten ze gaan slaan. Voordat ze slaan moet een kindje eerst iets doen wat ze eng vinden of wat pijn doet, daarvoor moet het kindje al wat groter zijn. De eerste maanden kan een baby nog niets ergs doen bij je kat, dan kunnen ze nog niet eens zelf voortbewegen. Hier is ons kindje bijna twee en het is nooit mis gegaan met de katten. En het zijn katten met rugzakjes die erg fel kunnen zijn (dierenartsen zijn bang van ze omdat ze wel eens doorbijten met bloed enzo, ik schaam me altijd kapot), maar bij onze dochter is het altijd goed gegaan en onze dochter heeft ook nooit aan een staart getrokken o.i.d., want we hebben van jongs af aan geleerd dat alleen zachtjes aaien en kusjes geven mag en dat is heel goed gelukt gelukkig. Lang verhaal kort: ik zou niets veranderen. Ohja, toen de box net stond hadden ze wel even interesse, 1x ging een kat erin, toen zei ik van een afstandje 'nee, "naam kat", niet doen, dat is niet voor jou' en toen ging die er gelijk uit en hij is er nooit meer in gegaan (misschien stiekem, maar dat maakt me niet uit). Maar dat kan zijn omdat ze goed luisteren (ze kunnen ook op commando zitten en ze komen als je ze roept). Moet ook wel met deze twee, beetje in het gareel houden 😅 verder zijn ze lief, hoor, alleen een gebruiksaanwijzing. Hoe fel ze hier ook kunnen zijn, ze zijn altijd lief geweest naar de baby. En die van jou zien er heel lief uit, dus dat komt echt wel goed. Die van jou kunnen zelfs samen op een stoel liggen, hier tolereren ze elkaar, maar eigenlijk hebben ze een enorme hekel aan elkaar 🙈 erg gezellig allemaal 😂

Bij ons gingen onze twee lieve katten vanzelf op afstand. Ze zijn een beetje bang voor de baby, haha *nu 8 maanden. Ze gaan ook niet in de box of in de wieg. Het zal even wennen zijn voor de katties, maar denk wel dat t zichzelf een beetje oplost. En in de avond als de baby slaapt komen de katjes gezellig bij ons zitten. Hoop dat het bij jullie ook lukt!

Klinkt echt als mijn kat! Blij te horen dat het nog steeds goed gaat. Dat geeft me hoop voor als onze zoon wat ouder is ☺️.

Begrijp ik goed dat je de baby bij jullie in bed wilt laten slapen. Wij hebben 1 kat een ex kater. Hij wijkt liever uit dan dat die bij ons is. Hij kiest nu andere momenten voor aandacht. Sowieso slaapt de kat bij ons nooit vindt ik niet zo hygiënisch.

De baby komt in een cosleeper te slapen

Ik heb er in het begin ook wel over gedacht wat nou verstandig zou zijn. Uiteindelijk eigenlijk gewoon niks gedaan en alles loste zich vanzelf op. De katten vonden de baby maar spannend dus kozen er zelf voor op een ander plekje te slapen. 1 kat is een allemansvriendje maar negeert onze dochter alsof ze lucht is, de andere kat heeft een behoorlijke gebruiksaanwijzing en kan best eens uithalen naar anderen maar is juist bijzonder tolerant en zoekt haar regelmatig zelf op. Ze komen nu vaker ‘s avonds lekker bij ons liggen en zijn overdag wat meer op zichzelf

Oké dat is inderdaad veiliger maar denk niet dat de kat zomaar op jr baby gaat liggen. Maar je krijgt wel dat de rangorde even moet herschikken. Ik zou wel inderdaad gewoon de katten uitbannen in de slaapkamer ze gaab lastig doen maar uiteindelijk wennen ze eraan.

Onze kat mocht gewoon op de kamer blijven, en haar nagels hebben we nooit geknipt. We hebben de co-sleeper maanden op voorhand al klaargezet zodat ze eraan kon wennen en wij eventueel konden afleren om erin te springen. Maar dat deed ze vrijwel niet. Ze had er eigenlijk weinig interesse in. Van zodra er een baby in lag nog veel minder. Een kat gaat trouwens niet zomaar op een baby liggen. Alertheid en voorzichtigheid zijn uiteraard altijd geboden. Mijn lief was vooral heel bang dat ze op hem zou gaan liggen en had geruststelling van zowel onze gynaecologe als dierenarts nodig , maar ze bleef uit zijn buurt. De eerste nacht was wat spannend, maar ze deed helemaal niks. Ze kwam zoals altijd gewoon tussen ons liggen om te kneden en verhuisde dan naar haar eigen bedje naast ons bed (ze slaapt in een Ikea poppenbedje 🤓). Intussen ligt hij soms tussen ons, en dan gaat ze zelfs kneden aan zijn voeten. Het is vooral belangrijk om je katten de ruimte te geven om te wennen, en dat begint ook al tijdens de zwangerschap door mondjesmaat meer spullen in huis te introduceren bijvoorbeeld. Of meerdere verstopplekjes voorzien en eventuele nodige verhuizingen van meubels (bv. krabpaal) al te doen. Eens de baby er is: niet forceren en gewoon laten doen. Interesse belonen en angstig gedrag negeren. En echt proberen om tussendoor tijd te nemen voor hen. Indien een optie: laat het bezoek ook eerst wat aandacht aan hen geven.

Hebben jullie toevallig iemand in jullie naasten omgeving met een baby? Dan kun je kijken hoe jullie katten reageren. 🙂 Mijn neefje is nu 9 maanden en de kat is vanaf het begin helemaal gek op hem. Overal waar m'n neefje ligt wil de kat er het liefst bij liggen 😅. Denk dat katten ook vanzelf gaan wennen aan een baby. 😊

Ik heb 2 katten. 1 was zelfs bij de bevalling zo zorgzaam dat ze is. Daarna waakte ze over mijn dochter, maar kwam en komt niet in de buurt. Als ze huilt komt ze kijken of ons roepen. De ander boeit het allemaal niet zo veel en begint nu wat contact met haar te maken. Dochter is nu 17 maanden en altijd goed gegaan. Katten zijn niet jaloers, want ze krijgen gewoon hun aandacht. Ze mogen gewoon op onze kamer, de een slaapt tegen mijn hoofd de ander op een tonnetje.

Wij hebben ook een kat die het liefst ook bovenop ons slaapt en heel aanhankelijk is. We hebben al op tijd de box, cosleeper / ledikant opgezet. Ze taalt hier totaal niet naar. Snuffelt heel af en toe even aan onze dochter maar verder struint ze een beetje om ons heen. Sinds een tijdje vindt ze het opeens wel lekker om in het ledikant te gaan liggen, dat vind ik dan weer niet zo hygiënisch. Dat valt prima op te lossen door de slaapkamerdeur gewoon dicht te houden.

Bedankt voor alle reacties! Dat stelt mij gerust :)

Je vindt het niet erg dat de katten bij jullie op bed slapen maar als ze in de ledikant willen liggen vindt je het onhygiënisch. Voor mijn gevoel is dit gewoon super tegenstrijdig