Baby is te licht.. wat nu?

Zelf geen ervaring maar een vriendin van mij heeft een dochtertje van bijna 3 die erg achterloopt in groei en gewicht terwijl ze verder wel helemaal normaal ontwikkelt. Die zijn nu aan het testen op coeliakie, allergieën, en genetische afwijkingen. Ze maken zich ook niet echt zorgen omdat ze verder dus volledig normaal lijkt te ontwikkelen, maar ze willen het wel graag weten. Is er bij jullie zoontje al ergens op getest?

Hoi, Hier ook altijd zo'n fijn gebouwd mannetje gehad. Hij is dan toevallig wel prematuur geboren maar hebben wel altijd gekeken naar gecorrigeerde leeftijd. Hij was altijd te licht en zat net onder de grens. Onze zoon paste met anderhalf nog maat 68 en het is allemaal goed gekomen. Hij is nu bijna 3,5 jaar en groeit sinds hij 2,5 is echt heel hard ineens. Wij moesten ons zoontje vooral veel volle producten geven. Dus denk aan roomboter op brood, chocopasta op brood of pindakaas, slagroom door de volle kwark of volle kookroom door de pastasaus. Ik noem maar wat dingen op. Wij hebben ook 2 keer de prelogopedist over de vloer gehad. Misschien zou je die in kunnen schakelen? Onze zoon eet nog steeds niet heel erg veel dus soms laten we het gaan en denken we; als hij maar eet.... als je meer wil weten of voor vragen mag je mij toevoegen dan kletsen we daar verder 😊 Succes, komt echt goed!

Voor zijn leeftijd is hij misschien licht, maar voor zijn lengte valt het wel mee toch? Als ik de curve lengte naar gewicht bekijk zit hij rond de -1 lijn, wat prima is. Mijn dochter was met 11 maanden 7,4 kg, maar wel 75 cm dus een stuk langer. Lengte naar gewicht was bij haar echt onder de -2 lijn. Ze is gewoon tenger, ontwikkelt zich prima dus niets aan de hand! Moet overigens wel zeggen dat zij dus juist wel echt eet als een bootwerker, maar het blijft gewoon niet ‘plakken’. Zijn jullie zelf lang of juist niet? Want als jullie zelf wat kleiner zijn is het ook logischer dat hij wat kleiner is.

Onze oudste is 3 en zit momenteel op de -3 lijn van zowel lengte als gewicht. Hij was met 11 maanden 8 kg en 70 cm. Overigens wel onverwachts dysmatuur geboren. Qua ontwikkeling liep hij altijd voor. Dus daar in geen zorgen Wij hebben extra controles gehad op het consultatiebureau vanaf 15 maanden. En met 2,5 jaar is er doorverwezen naar de kinderarts in ziekenhuis omdat hij van de -3 lijn leek af te gaan. Daar hebben we allerlei onderzoeken gehad en is in ieder geval duidelijk geworden dat hij medisch niets mankeert (bloed e.d. was allemaal in orde) maar dat zijn bot leeftijd is wel 9 maanden jonger is. Voor nu houdt hij zijn -3 lijn vast. En dat is dan helemaal prima. We blijven zowel bij de kinderarts 2x per jaar onder controle en ook bij het CB.

Ik ben geen arts maar zou kijken naar - algemene ontwikkeling - elke dag poep en plas luiers / eten en drinken - slaapt hij goed - Heeft hij genoeg energie - is hij een tevreden kind - niet ziekelijk of veel huilen Als die dingen goed zitten dan is het waarschijnlijk gewoon een mager ventje, geen probleem lijkt me.

Ik ga duimen hiervoor! Bieden jullie ook bewust bepaalde voeding aan, of eet hij gewoon met de pot mee? En was het bij jullie ook zo dat er gewoon niet meer in ging, ondanks dat je genoeg aanbood? Onze kleine man zit dus ook op -2,5 qua lengte en iets onder -3 qua gewicht op dit moment. In verhouding is het wel oké (tussen de P3 en P15). Hij is alleen wéér afgebogen. Dat zou prima zo kunnen zijn omdat hij nu geen seconde meer stil ligt/zit en dus meer verbrandt… Maar goed, ik zou het mezelf niet kunnen vergeven als er iets blijkt te zijn wat we kunnen oplossen maar er (te) laat achter komen. Hij heeft nooit buikkrampen gehad of uitslag en lust alles dus ik vermoed geen allergie oid. Ik weet het gewoon niet… Ik ben wel wat klein maar zeker niet extreem, mijn man is ‘gewoon’ gemiddeld.

Mijn dochter is 15 maanden en die weegt 8,6 kg. Bij ons maken ze zich geen zorgen omdat ze ook gewoon in eigen tempo ontwikkeld en niet vaak ziek is etc?

Wij boden alles aan, dus ook wel bewust volle producten aan. Maar hij is sowieso geen dikke eter. Enige wat we op advies van de kinderarts zijn blijven doen is altijd een potje aan blijven bieden. Zo kreeg hij toch altijd voldoende van alles binnen. En dat wilde hij altijd wel goed eten. Fruit is nooit een probleem geweest. En brood heel wisselvallig. Hier dus ook geen allergieën of buikkrampen. (Behalve de eerste 8 weken). De kinderarts gaf aan dat in het geval van afbuigende groei hier de eerste afbuiging rond 9 maanden het bijvoorbeeld gluten intolerant zou kunnen zijn. Dat kan bij kinderen uiten in afbuigende groei zonder verdere klachten. Wij zijn beiden niet groot 159 en 175. Dus maakte me niet zo heel zorgen (heb mij eigen groei boekje ook nog). Maar wilde het wel graag duidelijk hebben. Hij is nu 3 en zit in maat 86 🙈 Onze jongste dochter is 6 maanden en in haar geboorteclub zitten al babys die naar maat 86 gaan 😅

Links mijn zoontje, deze 2 schelen elkaar net 11 maanden. Ons zoontje was hier net geen 3 en de rechter bijna 4.

Je zou een verwijzing naar Een kinderdiëtist kunnen vragen. Mogelijk heeft zij nog tips om je zoon aan te laten komen.

Mijn zoontje is ook heel klein en licht voor zijn leeftijd. Verhouding -1,5 lengte en -2,5 gewicht ongeveer. We zijn vanaf 6 maanden elk half jaar bij de kinderarts geweest, maar hoeven nu (1,5 jaar) niet meer terug te komen. Het is gewoon een klein ventje, maar verder niks mee aan de hand. We geven volle boter op brood en hij drinkt volle melk. Zijn gewicht boog vanaf 6 maanden tot 1 jaar echt af van -1 naar -2.5, maar sinds 1 jaar is het stabiel gebleven. Hij kan vanaf 13 maanden al lopen, dus fysiek zijn er ook geen grote veranderingen meer geweest.

Btw ter vergelijking; zijn neefje van 4 heeft exact dezelfde bouw (slank en klein), terwijl zijn neefje van 10 maanden juist groter is dan gemiddeld. Neefje van 10 maanden weegt momenteel al een ruime kg meer dan mijn zoon van 1,5 en weegt maar 3kg minder dan zijn broer van 4.

Onze dochter is ook vrij licht en slank in vergelijking met leeftijdsgenoten. Zij is bijna 11 maanden en heeft maat 74 aan en weegt 8 kilo. Volgens de curve op het CB te licht/klein maar gelukkig een hele nuchtere jeugdverpleegkundige die aangaf zolang ze goed eet/drinkt/plast/poept niet al te druk maken. Mits de ontwikkeling verder ook goed is natuurlijk. Onze jeugdverpleegkundige gaf aan zich geen enkele zorgen te maken bij onze dochter.

Mijn zoontje is dus nog een kilo lichter en net zo oud. Als hij nu dit lijntje wèl vast gaat houden, zou hij tussen de 14 en 15 maanden 8 kilo wegen (en jongetjes zijn gemiddeld nog zwaarder dan meisjes ook). Ik maak me ook niet echt zorgen: zijn ontwikkeling gaat als een raket. Het doorsturen/overleggen is protocol zoals ik begreep. Het is een geruststelling om hier te lezen dat er meer echte lichtgewichten zijn! Plus dat ik hoop dat mensen herkennen dat hij baby eten dus NIET als prioriteit heeft… En daar wellicht tips voor hebben 🤷‍♀️

Met meisjes is dit inderdaad niet te vergelijken. Meisjes zijn inderdaad meestal kleiner en lichter. Mijn jongste is een meisje en is kleiner dan de oudste met bijna 7 maanden. Maar groeit net onder de middenlijn. Terwijl mijn zoontje toen al richting de -1,5 ging. Hier was de doorverwijzing ook protocol hoor.

Dank voor je antwoord! We gaan het horen van de kinderarts. Een potje eet hij zelden leeg, dus we gaan wel proberen het restje van de dag ervoor als tussendoortje aan te bieden ipv maisvingers oid… Bij gluten hoef je dus niet perse last te hebben? Welke volle producten bieden jullie bijvoorbeeld aan? En zijn er dingen die ‘makkelijker’ naar binnen gaan en veel voedingswaarde hebben waar ik wellicht nog niet aan gedacht heb? Hebben jullie ook een kind dat gewoon z’n mond niet meer open doet en de lepel wegduwt? Deze kleine man zit momenteel op de grens tussen -3 en -3,5 qua gewicht en op de grens tussen -2 en -2,5 qua lengte.

Wij hebben lang moeten zoeken. Maar een aantal maaltijden vond hij echt lekker Maar hij heeft ook weken/maanden gehad dat er geen avondeten inging. We zijn er nu met 3 jaar inmiddels wel achter dat hij, als hij geen zin heeft, ook gewoon echt niet eet. Wat we wel doen. Wij bieden altijd een toetje aan. Dat is hier volle yoghurt met een scheutje limonade met gewoon suiker en geen zoetstoffen. Als hij echt niet wil eten dan weigert hij het toetje ook. Hij heeft heel lang geleefd op kale cracottes 🤷🏼‍♀️🤷🏼‍♀️ Volle producten: volle yoghurt, roomboter. Pap ging er op momenten ook goed in. Op advies van de kinderarts ook nummer 2 voeding gaan geven. En die gaf aan dat dwingen echt geen zin heeft. Volkorenbrood, volkorenpasta, zilvervliesrijst aanbieden. En we bieden ook altijd voldoende fruit aan. Brood moet hier afwisseling inzitten. Dus 1 dag jam, 1 dag hazelnootpasta, 1 dag pindakaas, 1 dag smeerkaas, in weekend keertje aardbeien toch iets van vruchtenhagel/hagelslag.

Hier 19 maanden en eeeeeindelijk een soort van 10 kilo. Hij rent letterlijk kilometer, is niet te stoppen en inderdaad te druk voor eten. Inmiddels eet hij best redelijk, maar die beweeglijkheid is niet tegenop te eten. Het is vooral lastig dat als hij ziek is zijn lengtegroei echt stilvalt omdat hij gewoon niets te verzetten heeft. Maar zijn ontwikkeling zowel cognitief als motorisch loopt hij hartstikke voor. Wij laten het steeds iets meer los.

Onze dochter was met 11 maanden 6,8 kilo en 68 cm. Ze heeft toen een sonde gekregen voor extra voeding in de nacht. Nu gaat ze naar de basisschool en groeit onder de -3 lijn. Ze wordt altijd 2 geschat. Allemaal onderzoeken gehad maar geen verklaring.

Ons nichtje had dit ook en bleek couliakie te hebben. Toen ze op dieet ging groeide ze ineens veel beter omdat haar darmen beter voeding opnamen. Zou kunnen verklaren waarom er heel veel poep uit komt (dus weinig opgenomen voedsel). Ze wou dus ook niet veel eten omdat ze vaak buikpijn bleek te hebben maar daar kwamen we veeel later pas achter, toen ze wat ouder was en t kon vertellen.