Baby kan niet zo goed alleen spelen.

Enigzins vergelijkbare situatie hier... Hier gaat het thuis alleen prima maar op de opvang kan hij zich maar 15 min vermaken en hij huilt de hele dag daar.. echt heel zielig. Thuis kan hij zich prima zelf vermaken voor 30-60 minuten. In jouw geval zou ik dus thuis haar wat vaker gewoon alleen laten spelen en niet meer zo snel oppakken. Wellicht ook oefenen met familie die komt oppassen en haar dan langer alleen laten spelen. Verder hebben ze volgens mij rond de 9-10 maken door dat er afstand tussen voorwerpen is en ontstaat verlatingsangst, wellicht kan dit meespelen? Hoop dat anderen nog tips hebben voor op de opvang want vanaf april gaat mijn zoontje 3 dagen.. maar 3 dagen veel huilen daar wil ik echt niet.

9-10 maanden*

Hoi mapano, Ik heb helaas niet het verlossende antwoord voor je, naast wat je zelf al zegt te doen. Maar als je het vervelend vind dat de leidsters het steeds zeggen, wat ik best begrijp, dan kun je ze denk ik best vertellen dat je het weet, en graag de dingen zou willen horen die wel goed gaan of anders zijn dan anders. Het heeft zo weinig zin om steeds hetzelfde te horen, en zeker als je er niks aan kunt doen en je het al weet. Het is denk ik ook een beetje het makkelijkste om te benoemen maar het zou de kunst zijn van de leidsters om juist de bijzondere momenten te noemen. 😊

Ach joh, onze kleine meid is ook ruim 8,5 maand en zij kan zich soms ook wat moeilijker vermaken. Zal wel met de ontwikkeling te maken hebben. Sommige baby’s zijn knuffelkonten, onze dochter ook. Ze vindt het heerlijk om bij ons te zitten dus als we haar dat in de box leggen oid wil ze nog wel eens gaan protesteren. Maar ze test je ook uit. Komt vast en zeker goed en ik zou me vooral niet druk maken 🥰

Hoi! Wat vervelend zeg. Ik weet hoe het voelt als ze dat zeggen. Ik heb maar 1 kind, en ik kan alleen daarmee vergelijken. Onze zoon is 7 maanden en kan zich op zijn buik zich een half uur vermaken. Wil ook graag vastgehouden worden. Maar als ik op het kdv kom, hebben ze hem altijd vast terwijl de rest zelf speelt, dus hij loopt wel achter op de rest wat dit betreft. Ik kan hem ook niet laten huilen...

Wat flauw van het kdv zeg! Het ene kind is nu eenmaal het andere niet. En gelukkig maar 😊 Mijn dochter van 6 maanden kan beter alleen spelen dan mijn zoon van 7, die vindt er niks aan. Tja, wat doe je eraan hè.. Ik zou aan het kdv zeggen dat je weet dat het zo is, maar het niet elke week hoeft te horen, zoals je al aangaf.

O en ik leg hem nu op zijn buik en lig ernaast als hij ontevreden is. Dat vindt hij prima. Toch een stap naar zelfstandig spelen. Lijkt me heerlijk om soms even snel te kunnen opruimen oid als hij speelt.

Je doet niks verkeerd en werkt ook niks in de hand. Dat kan met 9 maanden nog niet, te veel aandacht geven. Misschien is ze vroeg met verlatingsangst, misschien is ze gewoon een sociaal kindje! Moeilijk om achter de reden te komen maar zeker heel normaal gedrag. Vergelijk niet te veel met andere kindjes. Mijn dochter is ook een ondernemend type en ik was wel eens jaloers op de mama's van wie de kindjes rustig om zich heen lagen te kijken. Ze is nu bijna 2 en het is totaal omgeslagen, ze kan zichzelf erg goed vermaken urenlang.

Hoi! Hier een pedagogisch medewerkster. Ik weet zelf hoe het werkt. Uiteraard, het ene kindje speelt meer zelf, het andere minder. Maar je moet je realiseren dat er gewoonweg geen handen genoeg zijn om kindjes de hele dag te tillen. En ik denk dat het voor alle partijen vervelend is. Voor je dochtertje, voor jou en zeker ook voor de leidsters en de groep. Ik zou je toch adviseren om wel echt te trainen met zelf spelen. Soms even laten mopperen dan maar. Wat ook helpen kan, ipv elke keer optillen er wel bij gaan zitten op de grond, maar haar niet bij je nemen. Als ze bij je op schoot klimt elke keer naast je zetten. Dan ben je er voor haar, dicht bij maar wel aan het trainen zelf te spelen. En dan langzaamaan steeds minder erbij zitten en haar meer laten gaan. Pak lekker iets erbij waar ze fijn mee speelt. En soms lukt het niet...maar denk wel dat je zeker de moeite erin kan proberen te stoppen. Uiteindelijk wil je niet dat ze de hele dag verdrietig is daar.. Als het echt niet verbeterd daar, zou je ook nog kunnen denken aan bijvoorbeeld gastouderopvang. Dat zijn veel kleiner groepjes en zou beter kunnen werken. Ik zeg weleens..je hebt gewoon kindjes die gewoon niet op hun plekje zijn op een kdv. Sommige kinderen kunnen de drukte niet aan, hebben echt behoefte aan rust. Dat ligt ook aan het karakter en de manier van opvoeden. Maar 9 van de 10 keer komt het gewoon goed hoor! Ze nadert ook de leeftijd dat het vaak steeds wat makkelijker wordt (over een poos met lopen etc.)

Nog ter aanvulling; ik snap wel goed dat het elke keer horen niet leuk is. Dat zou ik zelf ook nooit zo zeggen, want op een gegeven moment weet je dat wel en is dat niet nodig elke keer weer te benoemen. Dat is wel erg negatief. Daar valt wat te leren voor de leidsters daar denk ik!

Ik herken je verhaal in mijn zoontje: kreeg rond die leeftijd ook regelmatig te horen dat hij niet makkelijk alleen kon spelen, en vaak opgepakt wilde worden. Is alleen echt iets dat hoort bij die leeftijd bij sommige kindjes, en is niet per se iets dat je aan of af kunt leren op die leeftijd. Ik kan mijn zoon ook niet laten huilen, en mijn ervaring is dat dat ook helemaal niet hoeft. Verwennen kan sowieso nog niet, en manipuleren of uittesten kunnen kinderen pas na de lweftijd van 3 jaar (door dan pas ontwikkelen van hersendelen die daarvoor nodig zijn). Mijn zoontje ging rond de 12 maanden steeds beter en langer zelf spelen, en kan zich nu met 21 maanden prima langdurig zelf vermaken. Is ook een heel tevreden en vrolijk kind. Dus ik zeg: je doet het super en maak je niet ongerust dat je kindje misschien wat meer aandacht vraagt nu. Komt vanzelf goed en waarschijnlijk heb je gewoon een kindje met veel sociale aanleg!

Het ene kindje is het andere niet, jullie doen het echt niet verkeerd! ❤️ Hier ook een hele sociale dochter, ze is inmiddels bijna 2,5 en kan zichzelf nog steeds slecht vermaken. Inderdaad gewoon een karaktertrek, ze betrekt iedereen graag bij haar spel. In bv de speeltuin roept ze ook naar iedere vreemde die langsloopt: “meneer/mevrouw, kijk eens! Ik ga van de glijbaan!” (op z’n peuters) en duikt ze op ieder kindje dat ook de speeltuin in komt 😂. Wat ik hierboven al las: een gastouder was (en is nog steeds) bij ons de ultieme oplossing. Heel kleinschalig en de ruimte om echt aandacht te geven, maar ze leert nu ook goed op haar beurt te wachten en dat andere kindjes soms eerst iets nodig hebben. Dat komt vanzelf naarmate ze ouder worden. Ik zou je dochtertje gewoon geven waar ze om vraagt als ze het daar goed op doet. Ze manipuleert echt niet, maar heeft je gewoon nodig. In je verhaal lees ik dat jullie met volle teugen genieten, voor jullie werkt dit dus prima!

Oh haha alsof ik over mijn dochter lees! Hier ook 10 maanden en dolgraag met mensen om dr heen. Zolang er maar anderen om haar heen spelen kan ze echt een tijd lief spelen maar alleen in de box dan is het snel gillen en zeuren. En ja wanneer ik uit de woonkamer loop en ze ziet me niet dan begint ze te mopperen. Vaak praat ik dan terug van uit de keuken en kletsen we wat. Maar ze blijft sowieso wel in de box en met het praten houden we contact. Soms is ze geconcentreerd aan het spelen en soms ook niet.. Ach weetje; waarschijnlijk loopt ze qua ontwikkeling op sociaal gebied heel goed! Vandaar dat ze er op los kletst! Enne ik hou zelf ook niet van alleen zijn. Het liefst de hele dag gezellig kletsen met iedereen.. lekker van genieten hoor en uitzonderlijk is het zeker niet! De tijd dat ze alleen moet spelen kan je soms na verloop van tijd wat verlengen zodat ze het toch leert. En verder gezellig alles samen doen! Heerlijk!❤

Ik herken het niet, maar denk vooral dat het karaktertrekken zijn. Onze zoon heeft volgens mij veel vrijheid nodig (wil niet meer lang op schoot zitten, want moet bewegen). Je doet daarom niks verkeerd! Het is natuurlijk goed te realiseren, wat je volgens mij doet, dat er op een opvang niet altijd een paar handen voor haar beschikbaar is. Je kan thuis ook wachten ook wel als ze echt moppert of huilt (aan het huiltje hoor je het misschien wel) . Als ze even haar behoefte moet uitstellen is het ook niet heel erg, huilen is nou eenmaal de enige manier om wat duidelijk te maken. Onze zoon voelt zich heeeeel ellendig als ie even in de box moet (de vrijheid weer), maar soms is het zo en moet ik echt even wat anders doen. Hij voelt zich dan even ellendig, totdat hij een interessant speelgoedje heeft gevonden :)

Heel herkenbaar! Volgens mij kun je niet meer dan dan dat je al doet, thuis oefenen met zelfstandig spelen... je dochter laat dit gedrag ook niet voor haar plezier zien. Ze heeft volgens mij gewoon nog iets meer/langer geborgenheid nodig, ze vindt het fijn om je dichtbij zich te hebben. Vervelend dat opmerkingen van het kdv je onzeker maken/vervelend laten voelen. Ons kdv was juist heel begripvol, natuurlijk is het ook voor de leidsters lastig, maar ze hebben nooit een vervelende opmerking gemaakt. Sterker nog, hier zei 1 van de leidsters dat ze zo goed mogelijk op onze dochter in probeerden te spelen en haar positieve aandacht gaven. Ze zei dat een verdrietig/lastig kindje ook onderdeel van haar werk is en positieve aandacht verdiend. Op een basisschool kan een leerkracht ook niet zeggen, ik vind het gedrag van jouw kind lastig het is beter om je kindje niet meer te sturen aangezien ik al handen te kort heb. Ik vond deze opmerking erg respectvol, ondanks dat mijn dochter ongetwijfeld veel aandacht vroeg en “lastig” is op een groep bleef ze wel positief naar haar kijken en haar positieve aandacht geven. Ze speelden ook vaak even 1 op 1 met haar. Ik ben blij met deze opmerking, ik zou de opmerking van de pedagogisch medewerker in dit bericht minder waarderen. Mijn dochter gaat pas vanaf 9 maanden een halve dag per week naar het kdv, maar dit gedrag had voor haar niet met wennen te maken. Ze was thuis net zoals jij je dochter beschrijft, ondanks dat we echt consequent hebben geoefend met het spelen. Ze is nu net 1 en sinds enkele weken gaat het spelen ineens veel beter en dat laat ze ook zien op het kdv, ze vindt het alleen nog eng als kindjes te dichtbij haar komen en vervelend als 1 van de leidsters uit het zicht loopt. Ik vond het ook regelmatig vervelend dat mijn dochter zoveel moeite had met het zelfstandig spelen, we zijn juist stimulerend in haar ontwikkeling en proberen haar relaxt en vrij op te voeden. Ik kan dan ook niet ontkennen dat ik blij ben dat ze in het spelen ook eindelijk stappen maakt ;-) Blijvrn oefenen, heb geduld en blijf positief, je dochter kan er ook niets aan doen dat ze zich zo voelt!

Tja ja ik denk dat je intuïtief al veel doet en goed kijkt naar wat ze nodig heeft. Misschien helpt het voor jezelf als je de onderliggende basis weet, want je weet het echt wel. Zelfstandig spelen lukt als de kleine zich veilig voelt. De veiligheid is bij papa en mama en die moeten ervoor zorgen dat die omgeving veilig voelt, maar ook innerlijk zelfvertrouwen krijgt. Dus optillen en knuffelen is heel natuurlijk. Maar ook op dezelfde hoogte zitten als ze huilt, met een aai over de bol. Na het vallen zelf laten opstaan en naar je toe lopen terwijl je op je hurken met gespreide armen zit. Visueel in de buurt blijven is ook logisch. Hoe korter de afstand, hoe veiliger het gevoel. Kiekeboe of verstoppertje spelen helpt. En daarna aankondigen dat je even wat pakt uit de keuken. Op die manier vergroot je de omgeving. Achter de gordijnen staan en geluid maken, vergroot je de omgeving op geluidsafstand. En alles bijelkaar vergroot je het vertrouwen dat je altijd terugkomt. Mijn peutertje loopt nu uit zichzelf naar me toe, buigt naar voren maakt oogcontact en zegt: “ik kom zo terug” 😆

Dat laatste was zo schattig 🥰

Bedankt voor alle reacties, tips, adviezen en herkennen. Doet me heel goed en ik neem het zeker mee. Fijn om hier een beetje te lezen dat het niet iets is wat heel anders of gek is. We knuffelen lekker verder en proberen haar ondertussen op een positieve, rustige manier te leren wat meer zelf te spelen. Jullie zijn top!

Wat ontzettend herkenbaar.. Bij ons zei het toenmalige kdv het op de eerste dag.. Hij was 14 weken🙊 toen hij voor het eerst ging Uiteindelijk zijn wij door meerdere omstandigheden overgestapt van opvang. Dat heeft een wereld van verschil gemaakt voor ons zoontje. Vervelend gevoel krijg je daar van hé.. Maar het komt goed zeker op die leeftijd komt het dus echt vaker voor. Zodra hun wereld groter wordt zal je ook verandering merken