Baby niet los kunnen laten

Ik denk dat zoiets moederinstinct heet en dat er weinig mis mee is. Gewoon je gevoel volgen en dan komt dat loslaten vanzelf, als het daar de tijd voor is.

Ik denk dat het er inderdaad bij hoort in het begin dat je je kindje het liefst zo veel mogelijk bij je hebt en je het heel goed wil doen en bezorgd bent als moeder. Je wordt een leeuwin die haar welpje beschermt tegen alles en iedereen 😉 Ik had dat de eerste 2 maanden ook zeker. Maar merk dat vanaf het moment dat ik weer ging werken en ik meer mijn eigen gang ging het minder werd. Goed dat je wat uit handen aan het geven bent. Je gaat je er vast met verloop van tijd comfortabeler bij voelen dat ook anderen voor hem zorgen. Misschien kun je straks zelfs even genieten van tijd voor jezelf. Het komt echt goed!

Ik herken het verder niet ,maar wij zijn met Novan ook aan het heen en weer rijden naar het zkh. Verschrikkelijk! Hij had ook enorm last van krampjes! Zo zielig. Nu kwam de tip, DE VERLOSSENDE TIP! Op zn zij voeden. Op een stoel of bank zitten, krukje onder je voeten. Kussen op je benen en je kindje op zn zij neerleggen. Billetjes tegen je buik en hoofdje op je knieën. En zo voeden nou wij hebben een compleet ander kind! Weinig tot geen krampjes meer en veel minder boeren en kokhalzen van verslikking . Echt t proberen waard! Waanzinnige tip voor ons mannetje♡

Kijk zo geven wij nu de fles. Naar mijn gevoel echt wat afstandelijker. Maar zoo veel fijner voor hem. Echt t proberen waard als je kindje slecht drinkt. Of moeizaam drinkt. Of tijdens fles snel in slaap valt. Of veel krampen heeft. Altans voor ons werkte het. Maar t proberen waard toch♡♡

Door jezelf de tijd te geven en je niets aan te trekken van wat andere vinden. Natuurlijk moet je een keer die kleine loslaten want hij moet ook dingen leren doen zonder jou maar hij is pas 8 weken oud. Dan hebben ze ook gewoon hun ouders en veel geborgenheid nodig en als moeder kan je dan zo reageren. Persoonlijk vind ik ook dat verplicht door iedereen laten vasthouden de grootste bullshit. Dat doen mensen namelijk altijd voor zichzelf en niet voor de baby. Dus doen waar jij je goed bij voelt. Als jij als een malloot door huis rent om jezelf af te leiden van je baby bij een ander, dan moet je hem misschien gewoon nog even zelf op schoot houden. En dat vind ik met waar jullie nu al doorheen zijn gegaan echt niet meer dan logisch. Zo klein en zo kwetsbaar. Geef jezelf tijd, het komt vanzelf als jullie eraan toe zijn. Ik kon het in het begin ook niet en soms vind ik het nog steeds lastig. Wij hebben ook een lastige start gehad en dat maakte het niet makkelijker. Il heb hem en mezelf gewoon de tijd gegeven en gekeken wat goed ging. Voorbeeldje Bij stiefschoonmoeder kruipt hij bijna in me dus ik geef hem dan niet aan haar. Hij is wel heel nieuwsgierig naar mn schoonzusje. Zij respecteerde zijn grenzen en ineens, na een paar keer gezien te hebben, leunde hij helemaal naar haar toe uit nieuwsgierigheid, dus bij haar zit hij wel. En dat gaat zonder huilen en jengelen en moeilijk doen. Mijn moeder idem dito, respecteerde zijn grenzen en gaf hem de tijd en nu is hij helemaal gek op haar. En zo wordt het voor jezelf ook steeds makkelijker

Krijgt ie het zo wel weg? Lijkt me super lastig drinken! Wel een goede tip dan, zal het zeker gaan toepassen

Waarom zou je? Voel je niet schuldig en maak je niet druk! Ook hier houden alleen ik en mijn partner haar vast. Corona is on dit geval een geluk bij een ongeluk. We doen nog geen visite maar de mensen echt dichtbij ons die haar hebben gezien hebben dit met afstand terwijl wij haar vast hebben gehouden . Nu vind ik het ook echt niet prettig met Corona dus voor mij voelt dit fijn en veilig. Over een tijdje geven we wel een kraamfeest.

In het ziekenhuis hebben ze ons deze methode ook aangeraden. Door op die manier te voeden loopt de melk eerst in de wang en kan de baby het van daaruit veel rustiger wegslikken. Dit voorkomt lucht in het buikje en dus minder boertjes en krampjes.

Klinkt aannemelijk, kan het altijd even proberen 😁

Zo voeden wij ook ivm verborgen reflux. Echt DE tip! Werkt super goed! Daarnaast bedje hoofdeinde omhoog iets. Na voeding kwartier rechtop zitten. Regelmatig boeren en voeding indikken met johannesbroodpitmeel. Ook even kijken of je de juiste speen hebt.

Zo herkenbaar, heb precies hetzelfde. Ik vind het helemaal prima! Je houd zoveel van je kindje, al die moeder gevoelens enzo. Wat lief dat je vriend er zo over denkt ook. Het komt allemaal vanzelf wel hoor, dat loslaten, mocht je daar aan toe zijn en de tijd er rijp voor is.

Ik heb geen tips, maar herken het wel een beetje van in het begin. Maar sinds ik weer ben gaan werken, is het echt veel beter geworden! Nu mag iedereen van de familie/vriebden hem gewoon oppakken.

Zo herkenbaar! Wij hebben dan geen moeilijke start gehad met ons kindje, maar ik vind het enorm lastig om hem uit handen te geven. Mijn schoonmoeder wilt hem enorm graag vasthouden en kan hier ook aardig opdringerig in zijn. Dit bespreekbaar proberen te maken met mijn vriend en hij begrijpt het gelukkig. Al meerdere subtiele signalen afgegeven maar het wordt niet begrepen. Ik voel mezelf hierdoor enorm schuldig omdat het als een verplichting voelt je kind uit handen te geven. Maar mijn vriend en ik zitten gelukkig op 1 lijn en houden voet bij stuk. Wij vinden het belangrijker dat ons kindje aan ons kan wennen dan aan anderen.

Ik heb kraambezoek tot 6 weken niet laten vasthouden. Mijn ouders wel vanaf de 2e week. In die zin herken ik het wel. Ik herken niet de moeite met partner. Maar kan ook zijn dat ik pas na 2 weken weer echt goed kon staan en toen moest vragen aan mijn man of ik de luier zo wel goed om had gedaan enzo 🤷🏻‍♀️ Mijn man heeft de eerste tijd bijna al verzorging gedaan. Hulde aan hem.

Hoe gaat het nu?