8 Reacties

3 jaar geleden

Probeer zijn gedrag niet persoonlijk op te vatten. Je kind is 7 maanden en doet dit niet expres.

3 jaar geleden

Je kleine leert met 7 maanden dat zijn reacties acties oproepen bij anderen, dus zijn gedrag naar anderen is goed en normaal. Ook gaat hij rond 7 maanden jouw gemoedstoestand imiteren.

3 jaar geleden

Reactie op Jan En Suzanne

Je kleine leert met 7 maanden dat zijn reacties acties oproepen bij anderen ...
Je bedoelt emoties ?

3 jaar geleden

Reactie op Papi

Je bedoelt emoties ?
Ja precies, het zou kunnen dat als jij heel vrolijk bent, je kindje dat nadoet en als je bijvoorbeeld boos of verdrietig, moe of teleurgesteld bent je kindje ook dat spiegelt/laat zien

3 jaar geleden

Ik denk dat jij vertrouwd bent en hij zich dus kan laten gaan, omdat jij er toch wel altijd bent.

3 jaar geleden

Het 'tekort' naar jou toont volgens mij juist veilige hechting. Sociaal wenselijk gedrag lijkt hij me veel te jong voor. Dat begon ik pas na 2 jaar te herkennen bij mijn dochter.

3 jaar geleden

Hier ook een oversociaal kind, hij is ondertussen 16 maand, maar ik heb nooit vervreemdingsangst gemerkt bij hem. Nu nog zou ik hem met een wildvreemde kunnen meegeven, en hij zou gewoon lachen en meelopen 馃槀 Die uitingen van liefde naar jou toe komen wel eens hij wat bewuster wordt van zijn eigen gevoelens. Je mag er net vanuit gaan dat jouw aanwezigheid ervoor zorgt dat hij zich veilig voelt om de rest van de wereld te ontdekken.

3 jaar geleden

Hier ook een kind dat super sociaal en lief en netjes en noem maar op bij anderen is. Al vanaf heel jong (weet niet precies hoeveel maanden) thuis wordt ik letterlijk afgewezen. Hij wil vaak niet eens samen spelen. Gespecialiseerde hulp ingeschakeld en die gaven aan dat als ze bij anderen zo netjes en goed gedragen jij het als ouder zeker wel goed doet. Je kind voelt zich bij jou zo op z'n gemak dat ie volledig alles kan loslaten en zichzelf kan zijn, want jij bent er toch wel of hij nu boos is of lief. Ik vindt 't ook vaak heel moeilijk hoor. Hij is nu 2.5jaar en peuterpuberteit komt er ook nog eens bij. Het helpt voor mij om te ventileren bij onze hulpverlening even te horen dat het niet aan mij ligt en ik niks verkeerd doe. Succes, ik weet hoe pijnlijk het soms kan zijn het gevoel te hebben afgewezen te worden door je eigen kind.