Baby voor het eerst bij papa of oppas

Bij papa, opvang en opa en oma na 10 weken (ik moest weer werken en de1e 2 weken fulltime opleiding)

In je verlof is het logisch dat jij altijd met je baby bent maar toen ik mij goed genoeg voelde en de papa thuis was, sprak ik ook wel weer eens met vriendinnen af zonder de baby. Papa's vinden het vaak ook super om eens alleen met de kleine te zijn. Daar staat vind ik geen tijd voor. Logeren heeft hij onlangs pas gedaan bij bijna 6 maanden. Hij sliep nog wat onrustig en Wil de dat hij eersr goed thuis sliep voor hij naar opa's en oma's ging. Daarvoor al wel eens een paar uurtjes overdag bij ze geweest

Wij gaan naar een concert van Nick Cave 4 weken na mijn uitgerekende datum. Nog geen idee hoe ☺️

Na 2 weken een uurtje alleen gelaten met oma toen ik voor nacontrole naar het ziekenhuis ging. Bij 4 weken ong uurtje met opa. Ik moest echt even tijd voor mezelf en ben naar de schoonheidsspecialiste gegaan. Wel altijd in ons huis, dat vond ik toch wel erg prettig voelen. Na 10 weken ben ik weer gaan werken en bijna direct 3 dagen op zakenreis geweest (naar DL) en die dagen had papa vrij genomen zodat ik met een gerust hart kon gaan.

Ik vind de vraag ‘wanneer lieten jullie de baby alleen bij papa’ een hele rare. De dag dat je op de been bent al. Hij is de vader, namelijk! Geen uren natuurlijk, maar steeds meer. Af en toe een luchtje scheppen is broodnodig, hoor. Of slapen terwijl hij de volle verantwoordelijkheid even opneemt. Onbetaalbaar. Doen. Opeisen. Afdwingen!

Helemaal mee eens! Jullie zijn allebei de verzorgers van jullie kindje. Ik heb me nooit afgevraagd of mijn man wel alleen kon zijn met onze dochter vanaf dag 1 dit was natuurlijk voor mij.

Precies dit. Dat is het fijne als je geen alleenstaande moeder bent maar een stel. Waarom zou er een termijn zijn om ‘achter te laten’ bij papa? Gewoon lekker de zorg delen en af en toen een momentje voor jezelf hebben. Wij hebben na 11 weken het kinderdagverblijf gepland omdat ik dan ook weer ga werken. Of ‘mini’ voor die tijd al bij een oppas/oma komt, geen idee, dat zien we nog wel

Ik snap het ook wel, hoor, maar je moet goed beseffen dat het een hormonale vraag is 😉 Je kunt je bij je eerste (soms) niet goed voorstellen om je kindje te ‘delen’. Maar neem het van mij aan, je schiet jezelf gigantisch in de voet als je dat niet vanaf dag 1 probeert los te laten. Delen die zorg!

Bij papa? Nou vanaf dag 1...even gelijkwaardig toch

Bij mijn man ‘achtergelaten’: in de kraamweek nog, toen ging ik even een kopje thee drinken in een koffietentje in de buurt (toe aan tijd voor mezelf 😊) Bij de oppas: mijn schoonouders kwamen oppassen toen mijn man en ik naar een theatervoorstelling gingen. Onze zoon was toen 3 weken. En bij het KDV toen hij bijna 3 maanden was 👍🏻 Heb gelukkig nooit moeite gehad met hem achterlaten én ik heb het geluk dat het een makkelijk kind is, hij is inmiddels 3 en logeert graag bij z’n opa’s en oma’s en vriendjes 😍

Zó mee eens!!!

In de kraamweek, bij alle 3 gedaan... Heerlijk ff eruit/kindjes van school halen

Bij papa gelijk vanaf dag 1. Het is net zo goed zijn kindje en geen oppas. Plus hoe lekker is het dat jij gewoon even een dutje kan doen!

Ik vind het helemaal geen rare vraag... bij sommigen gaat het allemaal vanzelf en is de papa heel handig met babytjes en kan je idd van in het begin soms zelf je ding doen als alles perfect in orde is met je kindje. In andere gevallen zijn de papa's misschien wat onhandiger en vergeetachtig. Zij voelen namelijk ook niet aan wat een baby nodig heeft zoals de mama dat voelt. Kan ook zijn dat je kindje mss last heeft van bepaalde zaken, ziek is, het wat moeilijker heeft en dan is het helemaal niet zo ongewoon dat je je kindje niet kan of wil afgeven, zélfs bij de papa. Ik denk dat dat voor iedereen heel persoonlijk is wnr je je zelf goed voelt om je kindje bij iemand anders te laten. Laat je nooit pushen door mensen die je proberen wijs te maken dat je je kindje moet rondgeven of alleen laten omdat dat "beter" is voor je kind. Volg hierin je eigen gevoel.

De mijne trof ik de eerste keer aan met wallen tot aan zijn knieen, een slapend kind op de borst, het aanrecht vol melkpoeder, melk en halve flessen en hij was zelf niet aangekleed 🤣 Maar hij was trots op zichzelf, want hij weigerde zijn moeder om hulp te vragen 🙊

Alsof moederen aangeboren is?!? Sorry, maar deze mening deel ik niet. Ik heb mijn baby de eerste 24u tot 35graden laten onderkoelen en bedacht me pas na 14 uur dat hij wel eens een luierwissel nodig kon hebben. Mijn man was van de kaart, maar ik evenzeer. Jij bent natuurlijk de moeder, maar hij is ook ouder, hoor. Door te denken dat je het allemaal beter weet, sluit je hem/haar uit en dat lijkt in het begin niet zo, maar op termijn kan het je je relatie kosten. Dat mag je heus even aannemen van iemand die al 10 jaar moeder is. Ik heb het om me heen gezien en ik heb het zelf gevoeld. Allemaal maar jammeren over onze onhandige partners, maar hun geen leergeld gunnen én bovendien zelf zo met jouw heilige manier bezig zijn dat je niet toelaat dat het ook anders kan. Alsof je wederhelft de baby zomaar van de commode laat flikkeren of de fles in zijn oor probeert te duwen. Je hebt een kind gemaakt met iemand die je hopelijk heel erg leuk vindt. Laat die dan ook op zijn/haar eigen, leuke manier bijdragen aan de zorg en later opvoeding van jullie kind.

Gewoon afwachten wanneer jij het fijn vind of noodzakelijk is. En oppas of papa het fijn vind. Tuurlijk liet ik mijn partner ook wel alleen even, maar dit was kort aan begin. Mijn partner vond ook niet fijn om alleen lang te zijn omdat ik borstvoeding gaf. Plus dit had ik zelf ook. Ik wilde niet dat ze honger kreeg. Liet dus partner en oppas langer alleen met kind toen ze niet meer zoveel voeding nodig had. Maar alsnog doe ik het erg weinig. Ben dol op elke minuut die ik bij haar ben😍 Plus ben huismoeder dus dan hoef ik ook weinig zonder haar te doen.

Goed zo!! De baby was duidelijk prioriteit geweest. Wat wil je nog meer? 😉😇

Ik denk niet dat ik ergens heb gezegd dat een moedergevoel aangeboren is. Komende van iemand die zelf een moeder heeft gehad die geld en mannen boven haar kinderen koos, kan ik je verzekeren dat ik zelf heel goed weet dat papa's soms zelfs nóg beter voor kinderen kunnen zorgen. Ik heb denk ik ook nergens gezegd dat de mama het allemaal beter weet, ik zei dat dit persoonlijk is en dat je best gewoon je eigen gevoel volgt. Het is zeker niet de bedoeling dat een baby je je relatie kost, ik denk dat er dan beter kan worden gecommuniceerd tussen de ouders om samen tot oplossingen te komen en interne gevoelens juist over te brengen zodat beide ouders weten hoe de ander denkt en voelt én waarom. Mijn moeder heeft zo'n 18j de kans gekregen om moeder te zijn en had na al die tijd nog steeds niet door hoe het moest. Die 10j ervaring overtuigen mij dus helaas niet van een bepaalde mening. Ik heb ook niet gezegd dat ik jammer over mijn partner en ook niet dat anderen jammeren over hun partners. Ik heb enkel vermeld dat sommigen dit beter aanvoelen dan anderen. Dit kan uiteraard ook zo zijn bij moeders. De ene zal al sneller door hebben wat ze moet doen dan de andere. Laten we dus allemaal lekker doen waar we zelf zin in hebben en ons goed bij voelen en ons niet persoonlijk aangevallen voelen 🥰

Mijn man stond er het eerste uur sowieso 'alleen' voor ivm medische toestanden met mij. Ook daarom moest hij eerste week heel veel alleen doen. Daarom ook nooit een sec. Moeite gehad hem met ónze dochter alleen te laten. (Eerste héle dag alleen laten vond ik natuurlijk wel lastig, niet om hem maar omdat ik de kleine dan zo lang niet zou zien. ) week 3 even alleen gelaten met mijn vader ivm tandarts, week 4 even bij schoonouders zodat mijn man en ik konden lunchen. Tuurlijk wel eerste keren geregeld even app contact gehad 😅