19 Reacties

2 jaar geleden

Misschien verborgen reflux?

2 jaar geleden

Dit hebben wij ook gehad, echt vreselijk zwaar was die periode. Bleek reflux te zijn. Ze krijgt nu al een paar maanden maagzuurremmers en dat helpt gelukkig.

2 jaar geleden

Misschien verborgen reflux, oorpijn, koemelkallergie… met andere woorden: neem contact op met huisarts of cb!

2 jaar geleden

Heel normaal hoor. Die van ons is nu 12 weken en het wordt steeds beter. Vanaf een week of 9 geoefend met slapen in de wandelwagen (ochtend slaapje). Nu slaapt ze 3 a 4 slaapjes in de wandelwagen, daarvoor alleen op ons. Het is zwaar, maar het wordt beter!

2 jaar geleden

Had onze dochter ook. Uiteindelijk bleek ze door een pittige geboorte spanning in haar nek te hebben en een overprikkeld evenwichtsorgaan. Elke keer als we haar neerlegden voelde het voor haar alsof ze door de grond zakte. Een in baby's gespecialiseerde chiropractor heeft wonderen verricht!!!

2 jaar geleden

Dit hebben wij ook enorm gehad! Ik had het idee dat hij heel veel geborgenheid nodig had vanwege de krampen. Soms liep mijn vriend verspreid over de dag wel 6 uur met hem buiten rond, soms ook in de nacht op een slechte dag. Hij wilde niet in de box (nu nog niet mega boeiend), niet in de wagen, niet in bed echt helemaal niks. Hij sliep soms ook 7 uur achter elkaar niet en huilde (huilt) veel. Huilen was en is het soms niet te noemen, en krijsen tot hoesten en zweten aan toe. Ik dacht ook dat hij verborgen reflux had, maar dit lijkt nu soms toch ook wat beter te gaan. Toen mijn vriend ging werken moest in een alternatief gaan bedenken voor die draagzak, wat wegens mijn beval herstel kan ik dat niet en ik werd er soms ook wat kriegelig van. Ondanks dat de slaapsignalen bij ons kindje moelijk te zien waren ben ik daar heel goed op gaan letten en hem structureel op bed gaan leggen in een puckababy met white noise. Ik ben hiermee begonnen toen hij ongeveer 6weken oud was. De eerste week, twee weken, vond ik het een uitputtingsslag omdat hij het heel moeilijk vond om te gaan slapen. Heel langzaam zag ik wel dat hij de link ging leggen tussen puckababy en gaan slapen. Toen ging het steeds ietsje beter. Nu doen we dit nog. Het slapen gaat nog moeizaam, maar hij lijkt het nu wel te snappen en doet zijn slaapjes in zijn bed. Soms gaan we nu voor ons plezier wandelen in de draagzak. Wat ook hielp was hem in de maxi cosi zetten op het onderstel van de wagen. Dat lukte toen hij ongeveer 9 weken oud was. Hij sliep eerst maar 20 minuten, maar nu soms zelf een hele cyclus. Eerder wilde hij echt helemaal niks van de wagen weten en was het alleen maar huilen. Het gaat hier nog steeds met ups en downs. Hij is nu 11 weken en heeft nog steeds aardig veel last van krampen, maar het is niet meet zoals toen hij echt heel klein was en hij uren in paniek kon schreeuwen ervan. Nu kan hij er soms zelfs doorheen slapen of jammert hij. Als hij moe is raakt hij er nog wel erg van overstuur. Lang verhaal kort, hele herkenbare situatie en hier heel voorzichtige positieve stappen vooruit. En ik dacht echt dat die nooit zouden gaan komen, en vind het soms nog moeilijk om te geloven dat er een moment komt dat het makkelijker zal gaan. Succes!! Nog een kleine gedachtenspinsel. Doordat de eerste periode zo zwaar was/is kon ik er echt heel weinig van genieten en is dat nu soms nog moelijk. Ik heb mezelf geleerd heel bewust stil te staan bij de momenten waarop het wel goed gaat en hij een grote lach laat zien of wanneer ik wel kan genieten. Dit hielp al bij mijn gevoel van wanhoop en soms ook verdriet

2 jaar geleden

Reactie op Charlotte1010

Dit hebben wij ook enorm gehad! Ik had het idee dat hij heel veel geborgenh ...
Bedankt voor je reactie! Dit schetst inderdaad precies onze situatie. Wij zijn nu ook begonnen met structureel proberen hem in ieder geval een “ochtendslaapje” te laten doen, meermaals zonder succes maar +-2 keer gelukt, hij sliep dan 45 minuten en hierna helaas absoluut niet meer ondanks volhouden, hierna ook weer huilen tot aan zn voeding dus weer in de draagzak.. maar we moeten blijven volhouden en hopen op beter.. maar inderdaad genieten vind ik lastig, tuurlijk als hij lacht kan ik daar wel van genieten maar een roze wolk is het zeker niet..

2 jaar geleden

Reactie op Romy03088

Bedankt voor je reactie! Dit schetst inderdaad precies onze situatie. Wij z ...
Nee de roze wolk was er bij ons vanaf week 2 al niet meer helaas. Daarom dus mezelf echt gaan pushen om zo bewust te zijn van de leuke momenten en proberen niet steeds vast te blijven houden aan het beeld dat ik had van deze periode. Ik bleef daardoor hangen in 'hoe leuk was het geweest als ik dit of dat met hem zou kunnen doen' maar dat is echt een kwelling. Ik maak ook van alle leuke momenten bewust een foto. Het middag slaapje lukte bij ons op de een of andere manier beter dan de ochtend. Maar ik ben het meteen bij alle slaapjes gaan doen, dat lukte niet altijd maar het hielp wel om de link te leggen. Nu zijn we bij de derde sprong en doet hij alleen maar 45 minuten of kortere slaapjes, terwijl hij eerder ineens weleens 2 uur sliep tussen de middag. En die 2 uur was echt na een paar weken doorzetten met die puckababy! Maar hij blijft wel de link onthouden tussen puckababy en slapen dus daar kan ik straks vast op gaan uitbouwen! Hier zetten we de draagzak ook nog in hoor als het echt helemaal bal is. Maar soms kunnen we die dus ook gebruiken voor een uitje als we het op een handige manier aanpakken haha zo komen we ook nog eens ergens

2 jaar geleden

Iemand had vantevoren tegen mij gezegd dat week zeven de heftigste week zou zijn. Idk why maar wij hadden idd precies hetzelfde. Ik kon haar geen moment neerleggen, iets langer dan een week. Daarna werd het langzaam iets beter… keep it up!!!

2 jaar geleden

Klinkt als (verborgen) reflux

2 jaar geleden

Ik lees de reacties en ik hoop dat alle mama's die vinden dat hun kind alleen in een bedje moet kunnen slapen zich willen verdiepen in slaap van jonge kindjes bij liefde van een moeder of gentle kids. Ik hoop ook dat alles onderzocht is bij veel huilen, reflux, koemelkallergie,verschoven wervel, trauma door bevalling. Ik snap dat een kindje bij je houden veel van je vraagt maar een kindje alleen in een bedje leggen op deze jonge leeftijd is hartstikke onnatuurlijk nog meer als er ook nog medisch iets aan de hand is

2 jaar geleden

Reactie op Wao

Ik lees de reacties en ik hoop dat alle mama's die vinden dat hun kind alle ...
Hier heb ik mij zeker in verdiept! En in een bedje slapen is zeker niet altijd alleen slapen he 😊 ons bedje is de co sleeper in onze slaapkamer. Overdag slaap ik meestal met hem mee of een van ons zit bij hem tot hij slaapt. We hebben altijd de babyfoon aan en gaan naar boven zodra hij wakker is of lijkt te worden. In de nacht slaapt hij op mijn matras is zodat hij een half uur flink rechtop kan liggen en ligt daarna naast mij. Geloof me ik heb alles geprobeerd om hem bij mij of beneden in slaap te laten vallen omdat ik die geborgenheid heel belangrijk vind, maar hij doet het gewoon niet. Het resultaat was een baby die minder dan 10 uur per dag sliep en totaal oververmoeid was, dus is het enige dat werkt voor hem. In een bedje slapen is dus niet per definitie alleen of zonder geborgenheid, maar soms ook iets dat werkt en een vorm van herkenning kan worden. Al zou ik heel graag willen dat hij lekker beneden in onze armen in slaap valt 🙃

2 jaar geleden

Ik zou zeker ook medisch onderzoek laten doen of langs een osteopaat, maar ook inbakeren met de pacco heeft hier erg geholpen. Ze was zo vermoeid geraakt dat slapen ook niet meer ging en we in een vicieuze cirkel terecht kwamen. De eerste keer dat we haar inbakerden vergeet ik nooit meer en sliep ze 3 uur achter elkaar, overdag. Maar bij haar was niets medisch en ook geen buitensporig huilen. Jullie verhaal vind ik wel heftig klinken, vandaar dat ik zeker onderzoek zou laten doen! Veel sterkte!

2 jaar geleden

Het is zo slopend, bij ons ook allebei de kindjes enorme koala's de eerste maanden. Het komt echt goed, in ieder geval wordt het makkelijker (omdat ze minder gaan slapen, mss wat meer ritme krijgen etc). Probeer te genieten van alle mooie momenten die er wel zijn, de tijd vliegt. De tips die ik je nog mee wil geven: -laat door (huis)arts/cb uitsluiten dat er fysiek niks aan de hand is: kma, verborgen reflux, oorontsteking, 'blokkades' -bezoek chiropractor of osteopaat - ipv een draagzak is een womboo buidelshirt misschien fijn - ongetwijfeld doe je dat al: wissel elkaar af indien mogelijk, probeer (met oordoppen) te slapen als de ander voor de baby zorgt. - lees ook over het 4e trimester. Dit gaat over de fase dat je baby al geboren is maar eigenlijk nog het liefst in je buik zou willen zitten! - laatste tip: laat andere dingen waar nodig los (huishouden etc komt wel, dan maar een keer een makkelijke maaltijd:gevoed is goed, noem maar op...) de baby heeft jullie nodig en probeer toch te genieten van het buidelen. Ik kon me er gelukkig redelijk goed bij neerleggen maar was het ook echt heus wel eens beu. En nu mis ik het 🙃

2 jaar geleden

Ah ik heb deze periode ook gehad en het is enorm zwaar inderdaad. Mijn zoon sliep 's nachts ook bij mij in bed. En overdag alleen maar in mijn armen. Heel heftig. Maar hij had waarschijnlijk echt gewoon die geborgenheid en liefde nodig. Maar geloof mij dat dit echt voorbij gaat. Ieder kindje is anders, maar mijn zoon lukte het plotseling bij 8/9 weken opeens 2 dagen achter elkaar zelfstandig in slaap te vallen in de box. Ik heb toen gelijk doorgepakt en hem 's nachts in zijn eigen bedje gelegd. Eigenlijk sindsdien kan hij altijd zelfstandig in slaap vallen. Het is dus echt van de ene op de andere dag vanzelf zo gegaan. Ik weet wel dat ik hiermee veel geluk heb, ondanks de zware moeilijke start de eerste weken. Blijf het wel proberen en als je veranderingen ziet, ga er in mee! Nu is mijn zoon 4 maanden en als ik hem wil knuffelen is hij alleen maar druk aan het bewegen met zijn benen en proberen om te rollen. Die periode van rustig in je armen liggen en slapen is nu voorbij, en mis ik soms die momenten toch. Dus probeer er ook van te genieten. Alles is een fase wat weer voorbij gaat.

2 jaar geleden

Het komt echt goed maar het kan soms lang duren. Bij ons tot 6 maanden in de draagzak dag en nacht, daarna ging het beter! Wissel af als het kan, vraag hulp aan je omgeving zodat je even wat voor jezelf kan doen en voor de zekerheid en je eigen gemoedsrust kan je zeker ook medische oorzaken uitsluiten. Als dat is uitgesloten dan in gedachte houden dat het echt echt echt ooit beter wordt!! Sterkte!

2 jaar geleden

Hier is eentje van 1 jaar oud . Slaapt nog steeds alleen aan borst en naast mij . Overdag lukt t niet makkelijk om zich te vermaken . En heeft nog heel veel behoefte aan “handjes “ gewenning zal het ook wel zijn. Maar dit is wat hij nu nog nodig heeft . Hij huilt ook nog wel regelmatig . En wilt dan echt bij mama . Hij was ook een huilbaby ik was 24/7 met hem in m’n armen of in de draagzak . Heeel af en toe in de schommelstoel . Het is gewoon een ontevreden mannetje met een hele pittige karakter

2 jaar geleden

Laat zijn oren ook even nakijken! Onze dochter heeft waarschijnlijk lange tijd met oorontsteking gelegen. Ze huilde ook veel en wilde niet weggelegd worden. Bij die kleintjes kan er zoveel aan de hand zijn. Laat de cb of huisarts hem goed nakijken. Aandringen op onderzoek etc. Wij hebben echt bijna 7 maanden met een ontevreden en huilende baby gezeten. Niemand die bedacht om in haar oren te kijken totdat ze niet meer dronk en ik naar de huisartsenpost moest een aantal weken geleden. Nu al flink opgeknapt en een vrolijk meisje geworden.

2 jaar geleden

Ik zou medische dingen gaan laten bekijken/uitsluiten. Vooral de dingen die hier al zijn genoemd. Tuurlijk elk kindje is anders en de ene huilt meer dan de andere maar dit klinkt alsof er mogelijk medisch wat aan de hand is. Een osteopaat bezoeken kan ook geen kwaad, misschien zit er wat vast of heeft je kindje pijn. Sterkte en succes 🍀