Bijna 2, maar niet praten

Wauw het is alsof je mijn zoontje omschrijft haha! Ik zal je er echt geen zorgen om maken. De één is snel met lopen en de ander met praten. Hier zit geen vaste tijdsbestek aan :) Veel rust en regelmaat helpt bij mijn zoontje en verder laat ik hem lekker zelf ontdekken en ontwikkelen op zijn eigen tempo!

Alsof je het over mijn zoon hebt! Hij is nu precies 2,5 en er komt echt schot in. Soms zelfs 3 woorden achter elkaar maar vaker 2. Hij probeert het wel maar heeft het geduld er niet voor en wil liever ontdekken en kimmen(klimmen) zoals hij dat zegt. Ik maak me niet echt zorgen eigenlijk omdat het goed voelt omdat ik denk dat hij zn energie voor iets anders gebruikt dan praten. Hij klimt al met gemak op klimrekken van 4 jaar en ouder. Als je je zorgen maakt ergens aan de bel trekken en anders nog even afwachten zou ik zeggen

Als je je zorgen maakt is er niets mis mee om dit bij cb of huisarts aan te kaarten. Hoe eerder je handvatten krijgt om er mee om te gaan moxht het zo zijn hoe fijner. Persoonlijk zou ik me niet direct zorgen maken qua achterstand ontwikkeling. Mijn zoontje is 2 jaar en 3 maanden en praat ook nog niet. Wel opa, oma, mama, eten, auto en kar maar voor de rest klanken die ik wel herken en zijn directe familie. Voor de rest niets. Hij communiceert wel, veel ook maar niets qua zinnen of babbelen. Ik maak me hier niet druk om, hij is gelukkig en niey gefrustreerd dat we hem niet begrijpen. Hij is ook een ontzettend ondernemend kereltje en zit nooit stil en rent altijd. Zojuist serieus gekeken voor zo'n tuigje. Hij is immers nog te klein om gevaar te zien, snapt de uitleg ook nog niet maar is wel razend snel. Einde van de zomer heeft hij vast al veel geleerd.

Alsof ik hier mijn eigen verhaal lees. Zowel qua spraak als qua karakter. Hij wordt 14 juni 2 en als er 5 a 10 woorden verstaanbaar uitkomen zijn we er wel. Ik kom ook op het punt dat de zorgen beginnen te komen. Ook het stimuleren zou ik niet meer weten wat we nog meer kunnen doen.. ik probeer het nog even los te laten en aan te kijken tot na de zomer, anders ga ik ook richting het CB. Het is vooral heel frustrerend voor hen zelf. Ik probeer ook, zoals jullie al doen, niet gelijk te pakken als hij zegt ‘die’ (aangezien wij ook 9 van de 10 x al snappen wat hij wil), maar hem even te laten ‘spartelen’

Hier hetzelfde hoor. Hij is inmiddels 2 jaar en 9 maanden en nu begint hij echt los te gaan. Laatst een zin van 6 woorden. Hij spreekt het nog nie helemaal goed uit naar ik spreek inmiddels heel goed kyaans (hij heet kyan) Hij liep bijv. Wel weer met 11 maanden dus is met het een snel en het ander wat minder maar het komt vanzelf wel hoor!

Ik adviseer je om het te bespreken met huisarts of cb. Waarschijnlijk wordt je verwezen naar logopedie. Als logopedie niet het gewenste resultaat heeft binnen half jaar tot een jaar kunnen ze onderzoek laten doen naar een TOS. Hiervoor bestaan behandelgroepen. Ik werk bij zo'n behandelgroep (gericht op kind, ouder en opvang/voorschool) Voor alle duidelijkheid alle kinderen ontwikkelen zich verschillend, er hoeft echt geen sprake te zijn van een TOS. Maar de behandeling is het meest effectief kort na de drie jaar. En het traject ernaartoe kan erg lang duren.

Dit wordt vergoed door de verzekering

Kaart het aan als je je zorgen maakt, is de enige nuttige tip die ik kan geven. Wellicht is het ook een goed idee zijn oren een keer te laten controleren.

Ik vind je zoontje nog best jong eerlijk gezegd! Je hebt vlotte praters maar er zijn er genoeg die echt pas later gaan praten. Het is goed dat je er alert op bent maar zou proberen er ontspannen mee om te gaan en er ook bij je kindje niet teveel druk op te leggen. Dat voelt hij dan mss ook wel.

Helemaal mee eens! Zelf ook een zoontje die niet tot praten kwam. Ik had ook al vrij vroeg (rond zijn 2e verjaardag) in de gaten dat het niet klopte. Mijn gevoel zei gewoon dat het niet ging zoals het moest. Ik ben toen via het CB doorgestuurd naar de logopedie en daarna naar Auris. Hij heeft op z'n 3e al de diagnose TOS gehad. Hij is inmiddels 14 en heeft uiteindelijk vorig jaar alsnog de diagnose ASS gekregen. Vaak zie je hierin wel wat samenhang maar dat hoeft natuurlijk niet. Ik snap je gevoel hierover goed! Houd het in de gaten en als je moedergevoel zegt dat het niet klopt zou ik op tijd aan de bel trekken. Over onze zoon kregen we pas nog een compliment dat hij zoveel geleerd heeft. Het is heel bijzonder hoe hij zijn taalachterstand weg heeft weten te werken. Dit komt ook echt doordat hij al heel vroeg hulp heeft gekregen en daardoor ook op een SBO school heeft gezeten.

Wij zijn tijdens de 2-jarige consult doorverwezen bij CB naar de logopedist en ook werden we op de wachtlijst gezet bij Pento Audiologisch centrum en taalontwikkeling. Ik raad het vooral om het aan te geven bij CB. Het kan zijn dat hij nog loskomt, maar het is wel fijn als anderen met je mee kijken. Beter vroeg beginnen en dat het uiteindelijk toch nog gewoon vanzelf goed komt, dan te laat en je steeds achter de feiten aan blijft lopen. We konden bijvoorbeeld pas na 8 maand terecht bij Pento voor de eerste onderzoeken. Bij logopedisten is er vaak ook nog een wachtlijst. Mijn zoon is dan weer niet onrustig in zijn doen en laten, maar het kan ook niks met elkaar te maken hebben. Ik zou er iets mee doen. Mijn zoon sprak rond 2 jaar 25 woorden en dat vonden ze al aanleiding genoeg om actie te ondernemen. We hebben net resultaten van het onderzoek binnengekregen en ook al heeft hij ontwikkeling laten zien en praat hij nu heel veel woorden en nu ook veel 2/3 woord zinnen toch wijst onderzoek uit dat hij onder gemiddeld presteert en niet zelfredzaam is met de taal. Gelukkig is met zijn taalbegrip en iq niks aan de hand. We zijn nu 9 maand verder dus er gaat gewoon heel veel tijd overheen. Zonde dus als je pas begint na 3 of 4 jaar.

Mijn zoontje is precies zo, nu 3,5 jaar. Hij begon ook laat met praten, kan nergens stilzitten. Op de psz loopt hij vaak uit de kring etc, maar is bijvoorbeeld wel super super sociaal. Ineens kan het snel gaan is mijn ervaring. Van niet praten naar steeds meer losse woorden, naar ineens toch korte zinnetjes en dan ineens nóg meer woordjes en nóg meer zinnetjes en voor je t weet heb je een gesprek 😋.. je zou het kunnen checken, maar ik lees niks geks eigenlijk. De een is wat later. Mijn zoontje kroop met 6mnd en liep met 11 maanden. Kon al vrij snel springen, ballen vangen en gericht voetballen.. spraak stond bij hem op een lager pitje.

Er is al veel goeds gezegd, maar toch ook vanuit mijn ervaring in het werk vanuit de jeugdzorg en bij kinderen met TOS nog even een bijdrage. Als moeder begrijp ik goed dat mensen denken 'ach het komt wel', maar vanuit het werk vind ik dat vaak wel zonde.. En dat lijkt vooral in de taalontwikkeling nog vaak te gebeuren (terwijl TOS vaker voorkomt dan autisme of ADHD). Wie weet is er niets aan de hand, maar zoals hierboven al mooi aangegeven: het lijkt mij alleen maar goed als je vroeg hulp (bijv. in de vorm van een specialistische behandeling) kunt krijgen. Natuurlijk heb je de kans dat het niet nodig had geweest, maar wie zegt dat dat zo is? Het lijkt mij flink balen als je er later toch achter komt dat je wel eerder hulp had kunnen gebruiken.

Ik snap dat je je zorgen maakt. Vervelend wel dat de leidsters meerdere keren hebben gezegd dat je meer moet oefenen met praten, alsof het aan jou ligt. Je doet het prima! Ik vermoed dat er een kans is dat er wel iets aan de hand is waardoor dingen bij hem een beetje anders gaan dan bij de meeste kindjes. Halfverwege je verhaal dacht ik al aan autisme en daarna benoem je dat je man dit ook heeft. Ik zou het zeker aankaarten bij het cb en misschien kunnen ze je doorverwijzen voor een onderzoek. Mocht het zo zijn, dan weet je het maar. Scheelt een hoop frustratie voor jullie en voor hem als iedereen weet hoe ermee om te gaan, mocht dit het geval zijn natuurlijk. Je doet het in elk geval goed door opa's en oma's uit te leggen hem niet te dwingen tot fysiek contact. Onbegrip uit omgeving is ook zo'n dingetje, maar als er iets uit een onderzoek komt nemen mensen je vaak sneller serieus in je advies wat wel en niet werkt. En dan is het niet van wat een flauwe opvoeding of het ligt aan hem, nee dan kan hij er niks aan doen en kan iedereen er rekening mee houden. Ook op de opvang. Dus ik zou het bespreken op het cb.

Hier ook een zoontje van nu bijna 19 maanden maar zegt nog niks. Ook geen papa of mama. Het wordt nu vooral vanaf buitenaf dat mensen commentaar hebben dat “hij nog steeds niks zegt” Wij zelf hebben er nog geen zorgen bij maar door die opmerkingen ga je toch wel meer mee bezig zijn. Het valt mij op dat in de reacties het allemaal om jongens gaat. Is dit wellicht ook een verband?

Ik zie trouwens in onderstaande reacties dat iedereen op de taalachterstand ingaat, maar niemand het over autisme heeft, terwijl je wel meer gedrag benoemt dan alleen zijn taalontwikkeling. Niet dat ik alles weet, maar ik ben redelijk bekend met ass en ook omdat dit vaak genetisch is en je man dit heeft zou ik hier zeker wel ook naar laten kijken.

Taalproblemen komen gemiddeld meer bij jongens voor. Waar dit door weten ze nog niet.

Het kindje is nog erg jong om over ass te spreken. Veel kenmerken van ass kunnen komen door een TOS. Neemt niet weg dat het zeker ASS kan zijn. Maar op deze leeftijd kan hij wel geholpen worden met zijn taal. Voor het kindje zelf kan op deze leeftijd weinig worden gedaan als er sprake is van ass. Helpend kan zijn dat er steeds vaker een fysiotherapeut wordt ingeschakeld bij behandeling van TOS om onderzoek te doen naar de prikkelverwerking van een kind. Uit dergelijk onderzoek komen dan bv tips over wat je kan doen om je kind te helpen de aandacht te richten om beter tot onder anderen taalleren te komen. Ook wordt er dan soms gekozen of fysio en logo behandeling te combineren. Misschien sowieso leuk om het boek praten doe je met z'n tweeën te lezen. Is een heel toegankelijk boek om te lezen en staan fijne tips in. Tot slot of het nou TOS of ASS is of geen van beide. Kinderen ontwikkelen zich verschillend. Ouders zoeken het vaak bij zichzelf. Maar dit is bijna nooit zo bij ouders die zich zo bewust zijn van de ontwikkeling van het kind. Om echt grote achterstanden in taal op te lopen zou je als ouder echt nagenoeg geen taal aan moeten bieden en de omgeving ook niet.

Dit idd. Mijn 2 zoons hebben allebei een TOS. Vanaf 2,5 jaar zijn we gestart met logopedie en hebben ze onderzoeken gehad. Auris is ons ook geadviseerd maar dat hebben we (als eigenwijze ouders) geweigerd. Onze oudste ging opeens heel hard toen hij naar de basisschool ging. En inmiddels is hij 8 en houdt hij zn klep niet meer 😉 De middelste is nu 4 en krijgt nog logopedie. Maar ook die gaat met sprongen vooruit nu. Verschil is misschien wel dat zij als baby gewoon echt bijna geen geluid maakten. Nu bij dr 3de denk ik jeetje wat maakt die veel geluid, zou dit dan 'normaal' zijn...

Maar nog 1 ding. Laat je ook niet gek maken door wat iedereen zegt. Mijn oudste was ook nooit sociaal als klein kind, praatte niet en kon geen deelspellen doen. Nou het ging nooit goed komen met hem op de basisschool en blablabla. Weet ik het wat we allemaal wel niet te horen kregen. Maakte ons super onzeker als nieuwe ouders. Uiteindelijk ons gevoel gevolgd, hem zichzelf laten ontwikkelen in zijn eigen tempo. En zeker hij laat soms nog wat 'ander' gedrag zien maar hij doet het super!