Hoi,
Onze dochter (14 maanden), kan soms nogal lang blijven brabbelen in bed. Vaak ook niet, dan is ze echt moe en valt ze direct in slaap, maar vanavond is weer zo'n avond. Ze heeft vrij laat nog een dutje in de auto gedaan, maar ze was net echt niet te genieten, huilerig en veel in haar ogen wrijven.
Dus naar bed gebracht en dan hoor je haar de eerste 10 minuten niet. En dan komen dus de verhalen. Allemaal heel vrolijk en gezellig, volgens mij heeft ze een theekransje met haar knuffels. Het gaat vrijwel nooit over tot huilen, maar ondertussen ligt ze al een dik uur tegen haar knuffels te praten en voel ik me een beetje lui dat ik haar al naar bed heb gebracht. Of is dit juist een manier om de dag een beetje te verwerken (we hebben ook wel een drukke dag gehad ;))?
Mijn dochter is bijna twee en doet dit met fases al het hele jaar (dus sinds ze een jaar is). Ik link het aan taalontwikkeling, steeds als ze met sprongen vooruit gaat met praten moet ze dat savonds ook nog even 'oefenen'.
Onze zoon doet dit ook wel eens (hij is nu 1 jaar). 9 van de 10 keren slaapt hij meteen, de andere keer kletst hij nog wat na met z'n knuffel en klinkt het heel gezellig.. Meestal slaapt hij dan na 25 a 30 minuten. Een keer heb ik z'n knuffel weg gehaald, na een uur sliep ie nog niet haha. Na het weghalen wel ineens binnen 5 min 🤷♀️ Zolang hij tevreden is en niet vermoeid de volgende dag vind ik het prima
Oh ja, dit doet onze zoon ook heel vaak! Terwijl hij echt wel naar bed wil/moet dan. Volgens mij echt verwerken inderdaad. Ik geniet altijd van dat gebrabbel, hij heeft het maar gezellig met z'n knuffel 😂
Mijn dochtertje is bijna 15 mnd en heeft precies hetzelfde. De ene avond meteen in slaap en de andere avond heel lang gebrabbel en gedraai met haar slaap konijntje. Uiteindelijk valt ze lekker in slaap. Ik zie het als verwerking van de dag, stukje excitement maar ook een tevreden kind; Lekker nog ff chillen en dan 😴
Leuk om te horen dat er meer brabbelaars zijn. Ik moet zelf vooral heel erg leren om dan te blijven chillen en niet panisch bij de babyfoon te blijven zitten, ik ben zo bang dat ze weer hele avonden gaat liggen huilen.
Leuk om te horen dat er meer brabbelaars zijn. Ik moet zelf vooral heel erg ...
Ja, dat is even wennen en vertrouwen krijgen dat dit niet doorzet in huilen. Wel herkenbaar hoor, maar het is nu zo gewoon geworden dat je het vanzelf meer loslaat.