Broertje/ zusje ontmoeten

Ik weet niet hoe lang je in het ziekenhuis moet blijven, maar wij mochten de volgende ochtend (hij is om 22u geboren) naar huis. Vanuit de auto hebben wij mijn ouders, waar dochter was, gebeld. Zij zijn naar ons huis gekomen en hebben beneden gewacht eerst. Man is met dochter naar onze slaapkamer gekomen, waar ik in bed lag. Zoontje expres even in de co-sleeper zodat ik eerst met mijn dochter kon knuffelen. Daarna haar broertje erbij gehaald en ze was meteen verliefd op hem 🥰 opa en oma mochten daarna ook boven komen. Daarna zijn mijn ouders naar huis gegaan en is mijn dochter gewoon bij ons gebleven.

Hier thuis bevallen, dus oudste zag de jongste gewoon de volgende dag toen hij wakker werd. Wat dat betreft geen tips. Wat betreft de tijd er na: we hebben van de kraamzorg de tip gekregen om af en toe eens tegen de baby te zeggen (die dan gewoon in de box ligt te slapen of een klein beetje pruttelt: nu eventjes wachten, ik ben nu even met je grote broer bezig, of een variant daarop. Zodat de oudste niet alleen maar op de jongste moet wachten, maar ook andersom. En heel veel laten helpen waar hij maar wilde, en dat vond hij geweldig. Ook bijv met voeden, hield hij een handje op de billetjes alsof hij hielp “vasthouden”.

Bij de middelste en oudste is de oudste destijds met opa en oma en mee naar het ziekenhuis gekomen. Mooi moment maar heftig toen ze weer mee moest met hun.. Bij nummer 3 had ik een ks ook in coronatijd dus ze mochten dan 30 min komen. Dit hebben we toen niet gedaan. Ze zijn gewoon 3 dagen bij opa en oma gebleven. Niets gezegd tegen ze om onrust te voorkomen. Toen we net thuis waren even aarden. Ze kwamen meteen naar huis gereden en toen hebben ze in de auto verteld dat hun broer is geboren en dat ze hem gingen zien. Lekker in bed boven met onze 3 kinderen wat een prachtig moment. Oma ondertussen filmen en foto's maken een geweldig moment. En daarna konden ze lekker bij ons blijven en waren we meteen compleet.

Dit laatste klinkt wel heel goed! Het lijkt me zo sneu als ons kindje weer weg moet als de baby geboren is. Dat wil ik voorkomen 🤍

Ik ben in het ziekenhuis bevallen met KS dus ook niet mobiel om mn dochtertje van 1,5 op te tillen. We hebben haar vrolijk verwelkomd en lekker bij mij op bed gezet, ging allemaal heel goed en relaxed. Ze kwam met opa en oma mee naar het ziekenhuis en ging na 2u weer vrolijk met ze mee terug naar huis. Ligt denk ook een beetje hoe je het zelf inkleed en hoe relaxed je kind is. Wij hadden een hele fijne en leuke ervaring 🥰

Bevallen met een keizersnede, zoontje in de couveuse. Gelukkig mochten wij hem wel vasthouden (met hulp van verpleging om hem bij ons te leggen). Grote zus zat op school toen ik bevallen ben. Oppas (oma) is haar gaan oppikken na school en heeft haar afgezet aan het ziekenhuis. Wij wouden dit moment echt voor ons gezin dus oppas is naar huis gegaan. Grote zus is dan een uurtje bij ons geweest, broer even uit zijn couveuse en samen voorzichtig knuffelen, dan samen met papa naar huis. De dag erna mocht grote zus haar broertje zelfs vasthouden van de verpleging! Allemaal momenten die in het wazige gebeuren wel heel waardevol waren ❤️ Mijn belangrijkste tip: benoem ook de 'negatieve' kanten. Iedereen bejubeld alles maar en het is lief en leuk en zacht en... onze dochter durfde niet anders dan positief zijn en dit vrat aan haar. Dus dan ben ik ook de negatieve zaken gaan benoemen. 'Ik vind het jammer dat ik broer nu eten moet geven want daardoor kan ik niet met jou spelen.' Of 'iedereen zegt altijd maar dat die schattig is maar als die hard brult is die helemaal niet schattig he?' Veel mensen willen ook verantwoordelijkheid bij de grote broer of zus leggen. Je gaat dan toch helpen met de pampers? En een tutje geven? En mama helpen met de flesjes? Dit blok ik altijd af,broer of zus is een speelkameraadje, geen ouder. Dus dat zeg ik ook tegen de mensen 'dat is haar verantwoordelijkheid niet, zij mag lekker spelen en knuffelen met haar broer' Mensen geven me altijd gelijk.

Ik had m’n dochter van toen bijna 1,5 jaar die avond zelf nog in bed gelegd en toen begonnen de weeën. Na 3 uur waren ze er al, m’n man is die nacht bij me gebleven en is ‘s ochtends voordat ze wakker werd naar haar toe gegaan. Ze heeft dat weekend eerst nog bij m’n vader en z’n vrouw gelogeerd en maandag is ze door hen in het ziekenhuis gebracht. Ik ging toen even een paar uurtjes mee naar huis om haar naar bed te brengen. Ze was redelijk van slag en wist niet zo goed wat ze met de jongetjes aan moest. Toen ze hen voor de tweede keer zag, ging ze er al een stuk ‘beter’ mee om. Ik heb in de drie weken dat de jongens in het ziekenhuis lagen, veel individuele tijd met haar doorgebracht. Bij thuiskomst gewoon alles opgepakt zoals we eerder deden. M’n man doet wat meer in de zorg voor haar en ik ben er meer voor de tweeling. Ik bejegen haar ook positief. Als ze bijvoorbeeld wat onbenullig met haar broertjes omgaat, geef ik aan dat ze dat niet hoeft te doen en geef haar dan een positief alternatief. Dat heeft ze nu feilloos in de gaten. De jongens zijn nu 3,5 maand geweest en het gaat alsmaar beter. Alleen als ze moe is, is ze wat baldadiger dus dan moet ik gewoon wat meer in de buurt blijven.

Ja onze oudste vond het echt niet leuk dat ze toen weer van ons weg moest en de baby mocht erbij blijven. Dus de 2e keer gedaan. Ze zaten in hun bubbel dus lekker gelaten. Neemt niet weg dat ik ze enorm miste hoor.

Ik was elke keer een paar uurtjes na de bevalling gewoon weer thuis. Daar hebben ze hun broertje ontmoet.

Die van my bij opa oma thuis toen uit zieknhuis kwam gelijk hem daar opgehaald em naar huis gegaan

Hier een geplande keizersnede bij de tweede. Grote broer van 6 's morgens vroeg bij opa en oma gebracht, wij door naar het ziekenhuis. Zodra we weer een beertje gesetteld waren op de kamer met de kleine erbij hebben we eerst ge-videobelt. Na ons rustmoment heeft papa hem opgehaald om kennis te maken met zijn zusje 🥰 Er golden toen nog een en ander aan corona regels wat betreft bezoek. Naast partner mocht 1 iemand extra per dag op bezoek komen... In plaats van opa of oma hebben we er, in overleg met de verpleging, voor gekozen om man en zoontje 2x per dag heen en weer te laten komen. Moesten 2 nachtjes blijven, was voor zoontje erg fijn zo.

Ik zou naar zh gaan maar uiteindelijk een onverwachte thuis bevalling, ons zoontje was beneden en mij moeder paste op. Hij was echt super onrustig en had blijkbaar toch in de gaten dat er iets aan de gang was. Toen onze dochter geboren was en de verloskundige alles had gecontroleerd. Zij naar beneden ging om alles op te schrijven, heeft mijn vriend onze zoon meegenomen naar boven en hij vond het zo gek. Hij werd helemaal verlegen van haar maar vind haar wel erg interessant. Hij is nu niet meer weg te slaan bij haar en is echt zo ontzettend lief voor haar

Mooi gezegd dit! Dat ga ik zeker meenemen want daar kan ik me helemaal in vinden 🤍 Vond jullie dochter het niet lastig toen ze weg moest en jullie achter bleven mer de baby? Al was zij dus wel al 4 of ouder toen de baby kwam omdat ze op school was?

Nee snap ik! Ik ga ons kindje ook echt heel erg missen denk ik. Maar vind het belangrijk dat het voor hem ook fijn verloopt en indirect voor mij want als hij huilend afgevoerd moet worden dat trek ik echt niet 😅

Mijn dochter was er 6. Aangezien het geen zorgeloze zwangerscjap was en ik al even opgenomen was, had zij het emotioneel heel moeilijk. Dus papa is wel met haar naar huis gegaan zodat ze toch niet 'alleen' was. Eens je twee kinderen hebt is het opsplitsen... breekt soms je moederhart voor het ene kind, maar vult het voor het andere. Mijn zoontje is nog 2 weken in het ziekenhuis moeten blijven, ik mocht bij hem op de kamer blijven 24 op 24 en overnachten. Maar voor mijn dochter hebben we een hele regeling op poten gezet. Ik ging naar huis als ze van school kwam tot ze ging slapen. Zo hadden we toch 'een normale' avond. Dan reed ik weer op naar het ziekenhuis om bij mijn zoontje te zijn. En zo elke opnieuw. Elke rit wenend in de auto omdat ik een kind moest achterlaten, maar evengoed zooooooo blij als ik mijn ander kind weer in de armen kon sluiten.