Dramaqueen

O dit is zooo herkenbaar. Onze dochter is inmiddels 4 maar nog steeds een dramaqueen 🙈 Er zijn soms een paar weken dat het wat beter gaat, maar meestal is dit de realiteit. We merken wel dat als ze heel goed slaapt, ze wat milder is, maar ze houdt niet van slapen 😅 Minder prikkels helpt ook wel wat, dan komt ze een beetje tot rust. Hopelijk heeft iemand nog goede tips 😓

Hier is zoontje ook drama de hele dag en hij is al bijna 2 haha succes en hou vol!

Die van mij is ook zo, maar is ook even oud. Ik dacht ook dat het vast wel over ging.😅

Ja hoor! Komt helemaal goed. Ze zal zicht steeds iets meer zelf kunnen vermaken. Op deze leeftijd (en dat duurt nog wel even) weten ze echt nog niet hoe ze met al die grote en kleine emoties moeten omgaan. En alleen naar de wc, hahaha, dat duurt ook nog wel even (sorry!)

Uh hier 1 van 2,5 en gaat hier precies zo, en ook ik heb het er geduld niet voor. Sommige dagen vind ik echt hel 🙈 ik wil je niet ontmoedigen, maar dat soort dagen blijven nog wel even ben ik bang 🙈

Laat je je kindje toevallig ook veel tv kijken? Ik heb er helemaal niets tegen hoor.. en iedereen moet doen waar hij/zij zich goed bij voelt, maar als zoontje veel tv kijkt en te weinig slaapt is hij echt veel minder leuk dan wanneer we naar buiten gaan, even samen spelen en hem laten helpen met afstoffen bijvoorbeeld. En duidelijke grenzen stellen. Maar daarnaast zijn er idd ook fases.. en veel emoties.. maar je kids spiegelen jou ook, dus als je minder goed in je fel zit zijn zij ook meteen slechter te pas.. succes!

Ze kijkt juf roos na het avondeten dan is ze echt een mega dramaqueen en dan kunnen wij nog rustig afruimen. Buiten huis is ook best een te vrede kind maar met slecht weer gaan wij niet altijd weg en het huishouden moet ook gedaan worden😅

Ik lees veel speelgoed. Kinderen hebben niet veel nodig en zorg vooral dat je het tussendoor opruimt. Niet teveel tegelijk aanbieden. Omgeving rustig houden. Iedere dag voldoende naar buiten, veel bewegen, bijvoorbeeld zwemmen. Lekker voorlezen en echt gerichte aandacht geven. Tv beperken. Mijn dochter doet het daar beter op.

Het was hier een fase. Vanaf net na eerste verjaardag tot ongeveer 18 maanden. Daarna nog wel af en toe fases maar die waren niet zo lang en vervelend als die fase 😅 Houd nog even vol!

Kindjes hebben vooral zorg, liefde en nabijheid nodig. Ben je op de hoogte van de ontwikkelingen die je kindje doormaakt rond deze leeftijd? Er komt echt mega veel op ze af. De verwachting dat je rustig naar de wc kan, zij zelfstandig gaat spelen, haar gedrag zelf aanpast wanneer je dit negeert is echt teveel gevraagd. Ik ben er ook van overtuigd dat de reacties die zulke kleine kindjes laten zien echt geen 'dramaqueen' gedrag is. Dit zijn voor je kindje oprechte emoties en dat is ook voor haar enorm moeilijk. Dat wanneer jullie op bezoek zijn haar gedrag anders is is compleet normaal. Thuis is haar veilige haven en kan ze in alle vrijheid (gelukkig!) 'los' gaan en zich uiten.

Dat begrijp ik😆 laat ik het zo zeggen ze heeft genoeg speelgoed om zich te vermaken (niet veel gewoon normaal, best weinig zelfs vergeleken met andere ouders) en die worden niet tegelijkertijd aangeboden. Dus hier kan ze niet overprikkeld van raken😊

Mijn dochter heeft dit ook een beetje hoor. Gaat dus gewoon gezellig mee naar de wc. Ik probeer geen strijd aan te gaan. En haar veel betrekken, dus helpen bij de was doen… helpen de vaatwasser in/uit ruimen. Dat vindt ze heerlijk en is ze een stuk vrolijker. Verder veel tegen haar praten en haar voorbereiden op wat er komen gaat.

Ik negeer mijn kind niet hoor! Wat ik hier in het bericht zeg over negeren heeft te maken met het moment dat niks meer goed is en ze nergens meer op reageert en boos blijft dan negeer ik haar even. Iets wat ik ook geleerd heb bij mijn opleiding om gedrag te negeren en te wachten tot ze weer tot rust is gekomen anders komt informatie niet aan bij kinderen die op dat moment gefrustreerd zijn. Want liefde krijgt ze hier heeel veel dat mensen er zelfs commentaar op hebben. Dat kinderen dit nodig hebben en nog niet zelfstandig kunnen spelen ben ik ook zeker van op de hoogte en kies ervoor om een positieve opvoeding te geven door veel naar het kind te kijken en duidelijk te communiceren. Maar dit lijkt voor haar weinig te doen. Dit gedrag als zin willen krijgen anders wordt ze mega boos en noem maar op begint al vanaf dat ze wakker wordt tot ze naar bed gaat. Dat zelfs mijn moeder er soms van staat te kijken hoe erg ze kan drammen en ze heeft zelf 3 kinderen… Ook vriendinnen met kinderen in de zelfde leeftijd hebben soms zoiets van ‘daar ga je later nog wat mee krijgen zeg!’ Het is dan ook heel vermoeiend aangezien mijn partner fulltime werkt en ik er alleen voor sta met het huishouden en de boodschappen doen dat ik zelfs tegenop kijk om met haar naar de winkel te gaan.

Klinkt als mijn leven 😂 ik heb precies zo'n kind en partner. Hij is nu 2,5 en kan zeggen dat het met de tijd beter wordt! Maar voor nu is echt heel vermoeiend voor je 🥴

Lastige fase! Wel heel herkenbaar hoor! Mijn dochter was ook zo op die leeftijd. En nog merk ik dat ze zichzelf gewoon minder makkelijk kan entertainen dan mijn zoontje bijvoorbeeld. Hier zit het dus echt in het karakter. Ze had er ook driftbuien bij. Ik ging er gewoon mee winkelen hoor..driftbui of niet. Ik bleef wel altijd consequent en gaf haar niet haar zin met dat gedram! Hoe gaat dat bij jou? Wat doe je als ze blijft doordrammen om haar zin te krijgen? Ik zou proberen om lekker met haar naar buiten te gaan, even een stukje wandelen.. buitenlucht doet soms goed (ook voor.jou). En op die leeftijd kunnen ze echt nog niet veel zelfstandig spelen hoor..! Blijft een pittige leeftijd.. Succes!

Ze krijgt haar zin niet, ligt dan aan de situatie. Als ze nog een boterham wilt dan mag ze die gewoon, is het iets in de winkel wat ze niet kan of mag hebben dan gaat dat niet. Ze kan dan heel lang in haar emoties blijven hangen..

Frustratie bij kleintjes zorgt voor dramaqueen. Opvoeden is soms hard, maar ik ga niet mee in het gedrag

Hallo, mijn zoontje stelde dit gedrag ook enorm, hij had voor het minste een driftbui. Intussen is hij vijf jaar en gaat het steeds beter. Ik merk dat het benoemen van zijn emoties en hierin meeleven helpt. Als hij bijvoorbeeld iets niet mag in de winkel en ik voel zijn woede opborrelen, zeg ik iets in de trant van: 'Ik weet dat je graag de (*stuk speelgoed) mee naar huis had genomen. Dit gaat niet, mama heeft niet genoeg centjes om elke keer een ander speelgoedje te kopen. Ik zie dat dit moeilijk is voor jou, helpt het als ik een knuffel geef?' En meestal zegt hij hierop ja en kunnen we gewoon verder met winkelen. Deze aanpak werkt meestal, hoe rustiger ik zelf ben, hoe beter het gaat. Natuurlijk schiet ik nog wel eens uit mijn slof als het de zoveelste bui is op één dag. Alleen blijft hij dan langer hangen dan wanneer ik probeer begrip te tonen. Negeren werkt hier totaal niet, dan gaat hij helemaal door het lint. Er is dus hoop, ik was bang dat mijn jongen voor altijd zo zou jammeren/ schreeuwen/planken etc. Maar het gaat echt beter als ze ouder zijn. Houd vol. Als je merkt dat het jou teveel belast, kan je best afwisselen met iemand uit jouw netwerk zodat je zelf ook tot rust kan komen.

Vanaf 1 tot 1,5 had mijn dochter ook mega driftbuien. Had te maken met enorme ontwikkeling met lopen en praten. Met 1,5 had ik weer mijn vrolijke meisje terug. Vervolgens met 2 tot 2,5 weer een fase 😂😭

Dit is echt precies hetzelfde met onze dochter, het is ZO zwaar 😓 ze wilt ook de hele tijd opgepakt worden maar dat trek ik niet de hele dag hoor. Maarja, ze is ook al heel lang niet fit en dan weer ziek en dan weer nettt iets fitter en weer ziek. Ze eet en drinkt ook amper. Het is echt heel erg pittig, ze heeft ook een temperament maar dat heeft ze al vanaf het begin. Het lijkt wel alleen maar erger te worden. Zelfs bij haar vlakbij op de grond zitten met een boek ofzo werkt niet, ze moppert en huilt gewoon de heeele tijd.