Dreumes eet niet

Zitten er niet toevallig nieuwe tandjes aan te komen? Mijn dochtertje kreeg er laatst 4 tegelijk en deed vlak daarvoor ook opeens moeilijk over dingen die ze normaal heel graag eet. Tandjes zijn nu door en ze eet zelfs beter dan ze eerst deed.

Dat dacht ik eerst wel, want er kwamen wel een aantal kiezen tegelijk door. Maar nu zijn we een maand verder en is het nog steeds drama… Hoe lang duurde dit bij jouw dochter?

Ja hoor, doen we al sinds hij eet. Kind is 3,5 en eet soms als een bouwvakker, soms niets. Het kan te maken hebben met vanalles, tandjes, niet lekker, geen zin of het is gedrag. En als t het laatste is weiger ik daarin mee te gaan bij mijn peuter. Wij volgen redelijk de tips van solid starts, je zou dat eens kunnen bekijken. Dan snap je ook waarom je het kan overwegen en wat je wel en niet kan doen om eten leuk te houden.

Ik denk ook wel ruim een maand voordat het weer normaal was. Was een soort domino-effect aan tanden. Was de ene net doorgebroken, kwam de volgende al weer aanzetten. Kiezen heeft ze nog niet, maar die schijnen ook wel echt flink zeer te doen. Bij ons is het ook nog steeds niet helemaal over. Wel qua eten, maar nog steeds elke dag hysterie met tandenpoetsen 😅

Ja, zo doen we het al vanaf het begin. Het heeft geen zin om er een strijd van te maken want je kunt het er toch niet in proppen. Daarnaast is eten ook nooit een straf/beloning/troost. De ene dag eet ie z'n avondeten wel en de andere dag niet. Wel proberen we dan bij z'n lunch ook wat groente te geven.

Dit hebben wij ook gehad, voornamelijk bij kiezen. Tandjes niet echt, kwamen kiezen en hoektanden tegelijk. Was dramaaa. Hij at en dronk heel weinig. Dat was prima. Bij elke slok was ik blij. Als hij zin heeft eet hij toch.

Krijgt je kind daarnaast nog flesjes? Of (opvolg)melk uit een beker? Dan komt er daarmee toch in ieder geval nog calorieën (en vocht ntl) binnen, dus het is niet alsof je hem helemaal uithongert. Wij hebben ook van die fases gehad. Dwingen hebben we sowieso niet gedaan, ik ben ervan overtuigd dat dat het alleen maar erger maakt. Ik stel me dan voor dat ik zelf écht niet wil eten, omdat ik misselijk ben, kiespijn heb, whatever, en dat iemand me onder dwang lepels puree naar binnen gaat lopen schuiven: lijkt me een nachtmerrie. Wat we wel blijven doen is op vaste momenten samen aan tafel om te eten, met een eigen bordje voor kind. Wordt er gegeten: fantastisch! Wordt er niet gegeten of alleen meet eten gespeeld: suuuper irritant en natuurlijk maak ik me dan zorgen maar ik doe m’n best om tegenover m’n kind te doen alsof het me allemaal niks uitmaakt en dat er bij het volgende eetmoment weer een kans is.

Bij ons begon het met 1.5jaar ongeveer. Daarvoor at hij alles.. Wij geven hem een bordje met ons eten en paar dingen die hij lekker vindt (tomaat, komkommer) en bakje yoghurt. Zo heeft hij eten wat hij sws lekker vind en eten waarvan hij soms proeft, vaak laat staan. Buiten dit bordje krijgt hij niks extra's en ook niet extra veel yoghurt ofzo. Nu met ruim 2.5 is hij weer vaker dingen aan het proeven/eten.

Zo blijft het gezellig aan tafel, heeft hij toch wat gegeten maar leert hij ook dat bij zeuren hij niet wat anders (lekkers) krijgt.

@anneez; Hij krijgt al een half jaar geen flessen meer. Bedankt voor je reactie! Ik geef hem nu dus steeds brood als hij niks anders wil. Daar zou ik dus mee moeten stoppen?

Vooropgesteld moet je altijd doen wat goed voeld voor jezelf! Ik denk dat elk kind wel fases doorgaat dat ze minder goed eten en ieder gaat er op zijn eigen manier mee om. Mijn zoontje is nu 2, en de ene dag eet hij heel veel en de andere dag amper. Als ik merk dat hij in de ochtend al niet echt wil eten en lunchen ook niet, geef ik gedurende de dag gewoon wat meer fruit in een bakje of iets anders. Dit wordt dan ergens neer gezet, en als hij het wil eten pakt hij het wel, en anders dan niet. Met avond eten ben ik inderdaad ook wel van, als je niet wil eten, dan eet je niet. Als hij het wel proeft, en hij vind het echt niet lekker, dan kan ik nog wel eens omslaan en hem wat anders geven maar eigenlijk doe ik dit liever niet. Gisteravond wilde hij geen hap eten, dat vind ik helemaal prima, dan eet je niet. Hij krijgt wel altijd nog volle kwark na het avond eten, ook als hij geen hap heeft dus met een lege maag gaat hij niet naar bed. Mijn man vind dit ook wel lastig hoor en daarom als hij het proeft en hij vind het echt heel vies dan krijgt hij soms wat anders. Ten slotte maak ik ook alleen eten wat ik zelf lekker vind (ookal is dat bij een kind natuurlijk wel iets anders, maar daarom moet je echt doen waar jij je goed bij voeld)

Heel herkenbaar, ik vind dit ook zo lastig. Ik ben groot voorstander van 'dan eet je maar niks'. Maar onze dochter is al te licht... Nu krijgt ze tenminste nog een fles opvolgmelk voor het slapen, maar dat willen we ook wel gaan afbouwen nu ze 1 jaar is.

Hier ging het eten er op een gegeven moment ook echt niet meer goed in. Was rond de leeftijd van 1.5 jaar inderdaad. Vond het echt vervelend en merkte dat ik het avondeten ging aanpassen aan wat zij wel at. Maar dat betekende dus ook dat wij of iets anders aten of heel saai (gebakken aardappeltjes, gestoomde wortels). Ik verloor het plezier in koken en het was echt niet leuk aan tafel. Want moest met zoveel dingen rekening houden! Toen heb ik besloten dat ik gewoon op tafel zette wat ik wilde eten. Wij eten in principe volgens de schijf van 5 dus dreumes kan prima mee eten. Eet ze niet? Jammer. Ze krijgt wel altijd een (klein) toetje maar dat is altijd halfvolle yoghurt met fruit. Sinds ik de druk er vanaf gehaald heb is het in ieder geval gezelliger aan tafel. Soms eet ze niks. Of heel weinig. Soms alleen de aardappeltjes. Andere avond kan ze zo een heel bord sperziebonen eten. Hier ook wel tijdens het tv kijken een bakje rauwkost, gaat er soms wel en soms niet in. Ook een tijdje gehad dat ze geen brood meer wilde. En ze wil nu vooral appelstroop op brood. Het is even niet anders. Het gezonde beleg komt wel weer. Ik geloof heel erg in het goede voorbeeld geven en geen druk leggen. Met alles eigenlijk. Tanden poetsen, eten, bewegen. Uiteindelijk doet een kind niet wat je zegt, maar doet het je na.

Ja, dat zou ik persoonlijk niet meer doen inderdaad. Alle kinderdietisten die ik volg op insta zeggen eigenlijk dat je daarmee picky eating in de hand werkt, omdat je kind leert: het is een soort ritueel waarbij er eten op tafel komt, ik drama maak, en daarna brood krijg. Niet omdat je kind berekenend of kwaadaardig is ofzo, maar omdat dat nou eenmaal is zoals het altijd gaat. Ik doe het idd zoals do95 zegt: altijd iets op tafel wat ze sowieso lusten (in ons geval toevallig ook komkommer en tomaat, maar zou in jouw geval een kale boterham kunnen zijn ofzo) en verder met de pot mee. En altijd yoghurt toe, ongeacht of er goed of slecht gegeten is. Dan weet ik dat er sowieso iets in zit. (En wij deden trouwens flessen tot 2 jaar, maar als je die al hebt afgebouwd zou ik daar idd niet opnieuw mee beginnen.)

Wij bieden nooit geen alternatief voor avond eten. Ik zorg altijd wel dat er iets is wat ze lekker vind. Ik heb even een tijdje gedaan. Bijv 2 stukjes groente van het bord. Die moet je op eten dan ben je KLAAR. Moet zeggen nu weet ze inmiddels dat we beide net zolang wachten tot ze op zn minst dat heeft opgegeten en dan ist ook goed. Mega applaus natuurlijk. Maar ze is eigenlijk nu helemaal niet moeilijk meer. Als ik echt denk dit is te weinig. Pak ik weer wat van het bord en dan zeg ik : die eet je even op en dan zijn we klaar. Wij hebben echt wel eens een half uur aantafel gezeten. Ze heeft zeker geen Negatieve associatie met eten. Ik weet namelijk ook dat ze prima na het eten dan alsnog om een koekje kan vragen. Dus vandaar dat ze soms gewoon wat moet eten. Ik weet dat het wel past. Het is gewoon eigenwijsheid 😂. Ook leer ik niet het woord : proeven. Dus dan zeg ik proef maar even dan doen we dat met zn allen natuurlijk en dan is soms toch wel nieuwsgierig vind ze het niet lekker helemaal prima natuurlijk. Maar soms ook juist wel en eet ze zo door.

Leer ik nu*

Ah kijk, toevallig vandaag op insta bij een kinderdiëtist!

!vorige reacties niet gelezen! Mijn ervaringen vanuit de opvang (wat ik terug krijg van ouders en wel eens helpt) is vooral kinderen niet dwingen. Meestal is het een fase of heeft hij gewoon even minder trek in de avond, mijn dreumes van 21 maanden heeft ook een periode gehad dat hij minder at, of hij at heel goed wortels en dag erna moest hij er niks meer van weten.. nu eet hij inmiddels weer normaal. Wat tips: - probeer samen met hem boodschappen te doen en te koken. - laat hem zelf zijn eten opscheppen. (Bij een ouder kind zou ik zeggen wat je opschept eet je op maar voor een dreumes nog lastig) - gewoon een bord eten voor zijn neus en als hij niet eet na een tijdje weghalen, eventueel nog een bakje yoghurt/danoontje geven. - af en toe iets lekkers maken bijv. Poffertjes zodat hij iig 1 keer in de week goed eet. - fruit bij het avond eten geven of na het avond eten zodat hij toch wat binnen heeft. - als tussendoortje al rauwe groente geven bijv. Komkommer, tomaat, paprika zodat hij al iets van groente binnen heeft en het in de avond niet zo erg meer is als hij minder eet Hopelijk heb je er wat aan, mijn ervaring is wel, vooral geen strijd van maken want door wordt niemand gelukkiger van en hij zal er niet beter van gaan eten, daarbij wordt het avond eten dan voor hem echt een “ding” en zal hij juist eerder slechter dan beter gaan eten. Succes! Ik snap je frustratie.

Dank jullie wel. Ik lees veel dat mensen hun kind dan maar geen eten geven ipv een alternatief bieden. Wordt jullie kindje dan niet heel vroeg wakker sochtends?

Nee, grappig eigenlijk, maar dat hebben we idd niet gehad. Nog wel eens een keertje ‘s avonds rond een uur of 10, en dan kreeg ze nog wat melk, maar dat was meer mijn keuze dan dat ze écht honger leek te hebben. Heel soms wel, ging er ineens nog 200ml in. Maar vroeg wakker: nee, oprecht niet.