Eerlijke mening en ervaringen gevraagd: wel of geen kinderopvang

Misschien handig voor de context: hoe vaak gaat de jongste naar kdv? Als het 1 dag in de week is kan ik me voorstellen dat ze met 5 keer nog niet helemaal gewend is. Ik zou het iets meer tijd geven in dat geval. Mijn dochter had er in het begin moeite mee want ze had last van verlatingsangst maar ze geniet zo enorm van het contact met andere kindjes. Maar….Mijn dochter was wel al 6 maanden toen ze ging, en ze was ook al gewend om naar haar oma te gaan in het weekend.

Ze gaat twee keer per week. Ze heeft geen last van verlatingsangst. We laten haar lachend, uitgerust en met een volle buik achter. En toch is ze elke keer vreselijk overstuur, slaapt ze er amper en komt ze helemaal als een zombie terug. En ik laat haar zelfs maar halve dagen gaan omdat ik het niet aan kan zien.

Als pm'er kies ik er zelf bewust voor om mijn kinderen pas vanaf de peuterleeftijd (hier was dat met 2,5 jaar naar de peuterspeelzaal) weg te brengen. Dan zijn ze een stuk zelfredzamer en vinden ze het heel leuk om met kindjes te spelen. Maar? In hoeverre hebben jullie de opvang ook nodig? Want als het niet nodig is, zou ik er gewoon lekker mee wachten tot ze naar de psz kan :-)

Onze zoon kreeg het na een tijdje wat lastiger en was dus al wat ouder. Voor hem was het even een periode waar hij doorheen moest. Maar zoveel verschillende gezichten en veel laten huilen zou ik niet fijn vinden. Lijkt me dat er iets ‘mis’ is want ik geloof echt dat er momenten zijn dat ze haar even moeten laten huilen, maar als dit structureel is zou ik wel het gesprek aangaan en kijken of er nog wat te veranderen valt. Vooral dat ze zoveel ander gedrag thuis laat zien. Wisselende gezichten helpt ook voor de pm’ ers niet mee die zijn onvoldoende op elkaar ingespeeld en kennen ook niet de kids zodat het voor hen ook aangenamer is.

Waarom kies je daar bewust voor als ik vragen mag? Ik heb nu twee keer gevoed op de groep en ben echt een beetje geschrokken van het enorme lopende band werk, de drukte, het huilen. Ik mag nu ook niet meer voeden op de groep voor de rust op de groep en dat snap ik, maar het voelt ook een beetje alsof ik geen dingen mag zien die ze liever niet willen tonen.

Is het een gemengde groep omdat je spreekt over drukte? Dus baby’s en dreumes en peuters en van alles door elkaar? Als ik een keer binnenloop om iets te brengen valt het me op dat het altijd zo rustig is op de babygroep. Het is 1 leidster per 3 baby’s bij ons, plus de oudere kindjes zijn gescheiden van de jongere kindjes.

Als je meer een vast gezicht wilt zou ik op zoek gaan naar een gastouder. Dan is er één iemand en die mag altijd maar maximaal 5 kinderen onder de 4 hebben. Zelf erg tevreden met onze gastouder. Ze zijn met het mooie weer bijna de hele dag buiten en hebben het heerlijk naar hun zin daar, vanaf baby al aan.

Allereerst, zelf doe ik mijn uiterste best om zo goed mogelijk voor alle kindjes te zorgen. En dat geldt als het goed is voor alle pm'ers. Mijn hart ligt bij het opvoeden en verzorgen van kinderen. Maar ik kan aandacht van de moeder/vader niet vervangen. Ik vind het vaak druk en veel geluid/prikkels, weinig quality time. Als het heel druk is moeten baby's wachten (huilen) en ik wilde dat gewoon echt niet voor mijn eigen kids. Misschien hadden ze het prima gedaan, het waren verder makkelijke slapers, maar ik kon het niet over mijn hart verkrijgen. En voor mezelf ook nog eens gek om mijn baby weg te brengen, terwijl ik voor andermans kindjes zou gaan zorgen. Ik denk dat de meeste baby's het eerste jaar zoveel mogelijk bij een fijne ouder/grootouder/opvoeder horen te zijn. Daarom vind ik het zo jammer dat het verlof zo kort is. Want na het eerste jaar is het vaak al zoveel makkelijker voor die kleintjes.

Hier ex pm'er! En bewust gestopt met werken voor onze kindjes. De werk druk (is over het algemeen) erg hoog, veel verschillende gezichten onze peuter ging daar dus echt niet goed op en bij komst van 2e gestopt. Mijn kijk na kinderopvang is heel erg omgedraaid, groepen te druk, te veel kinderen per leidster (wat officeel mag) maar ga zelf ja 3 baby's in je eentje of 5 1 jarige of zelfs 8 2 jarige hoe dan?!

Ik sluit me hier helemaal bij aan. Wij hebben ook een gastouder vanaf 4 maanden en mijn zoontje komt er nu nog steeds, nu bijna 4. Daar is vanaf 2,5 jaar wel 2 ochtenden psz bijgekomen, waar hij toen ook echt aan toe was qua ontwikkeling. Maar de gastouder is een superfijne en veilige plek, idd met een klein groepje en altijd lekker naar buiten enz. mijn 2e zoontje is nu bij dezelfde gastouder gestart en staat op de wachtlijst voor de psz vanaf 2 jaar. Ik vond de babygroepen ook veel te intens voor een baby. Deze opbouw vind ik superfijn!

Wij hebben bewust gekozen (en hadden de luxe) onze dochter pas na 12 maanden naar de opvang te doen. Daarvoor altijd bij mama, papa of oma's. We hebben ook gekozen voor een kleinschalige opvang met twee vaste gezichten. Onze dochter moest wennen, maar gaat nu met veel plezier heen. Voor ons is een baby naar de opvang geen optie (tenzij noodzakelijk) omdat een kindje nog zo kwetsbaar is en er veel hechting gebeurd. Misschien is een gastouder passender? Of een opvang met meer vaste gezichten en kleinere groepen? Als de mogelijkheid er is tot geen opvang zou ik dat zeker doen...

Nee een groep tot 1,5, maar best veel gehuil en moeten wachten. Ik denk doordat de pm'ers ook niet zo goed op elkaar zijn ingespeeld.

Hier ook een ex pm-er. Door de manier van werken in de opvang, de werkdruk en het beleid waar ik niet meer achter kon staan, omdat ik ook moeder was, zorgde ervoor dat ik stopte met werken in de kinderopvang. Nu is niet elke opvang slecht. Waar ik op mijn werk niet tevreden was voor mezelf maar ook voor mijn zoontje, was een ander kdv wel een fijne plek. Ik haalde altijd mijn kind blij op. En ook onze 2e gaat daar straks naar toe. Uiteindelijk volg je gevoel, als je zelf geen fijn gevoel ergens hebt, stop ermee en zoek alternatieven.

Wij hebben een (kleinschalige) opvang waar zowel peuter als baby in totaal twee vaste gezichten heeft. Ze gaan twee dagen en dus op beide dagen hebben ze dezelfde twee juffen. Alleen in vakanties/ziekte is er wel eens een invaller, en dat merk je direct aan hoe ze terug komen van de opvang. We hebben zelf goed contact met deze vaste juffen en we weten dat ze heel liefdevol met onze dochters om gaan. Dat merken we echt aan alles. Natuurlijk moet de baby wel eens wachten (en dus overstuur huilen) maar dat is maar heel af en toe. Dochters mogen ook elke dag even bij elkaar langs om te knuffelen, en dat vinden ze allebei echt heerlijk. Op deze manier voelen we ons er heel erg goed bij! Hoe jij het beschrijft zou ik me ook heel naar voelen en een andere optie overwegen.

Aah ik herken me zo erg in wat je schrijft. Misschien was dit even wat ik moest horen. We kunnen het wel anders regelen denk ik. Het is er zo veranderd! Hoe oud zijn jouw kindjes nu? Ben je blij met je keuze?

3,5 en de derde is onderweg. Ja we gaan het weer hetzelfde doen met ons derde kindje. Als ik werk zorgt mijn man voor ze en als hij werkt ben ik thuis. We hebben het zo kunnen oplossen, want dat wilde ik heel graag. Bevalt goed! Met de peuterleeftijd merkte ik wel dat ze toe waren aan lekker spelen met andere kinderen zonder mama en dat vullen we in het een peuterspeelzaal.

En daarbij ben ik best een "moederkloekje" en vind ik het gewoon ook heerlijk om met mijn kindjes samen te zijn. Daar geniet ik het meeste van en maakt mij persoonlijk ook gelukkig. Dus dat speelt ook mee in deze keuze.

En wennen ze daar dan nog makkelijk op de psz? Mijn gedachte was altijd dat mijn jongste zo fijn, sociaal en makkelijk is omdat ze al vanaf jongs af aan naar d opvang is gegaan. Ik ben bang dat ik deze te beschermd opvoed en ze straks dan lastig ergens anders kan wennen.

Haha, ik merk dat ook en het zet mijn wereld even op zijn kop. Altijd fulltime gewerkt, en ambitieus ook op dat vlak. Dus ik vind dat best wel even zoeken, maar mijn man werkt veel 's avonds dus we kunnen best iets regelen. KDV kost ook wat dus iets minder werken is ook een optie voor ons.

Hier ook een pm-er en mama van 2 kindjes ( oudste bijna 4, jongste nu 11 maanden ). Wij konden het zo oplossen dat de oudste niet naar t kdv hoefde. Ondanks ik er zelf werk en alles geef wat ik in me heb, heb je nooit de aandacht , tijd en liefde voor alle kinderen tegelijkertijd en zeker het eerste jaar vond ik dat erg belangrijk voor een baby. Zodra ze in een zelfde ritme zitten, en zelf kunnen aangeven ( praten ) vind ik het wel weer iets heel moois hebben. Wij hebben daarom wel gekozen om vanaf 2 jaar , 2 ochtendjes naar de PSZ te gaan. Wel t sociale , mee gaan in een groep. En even andere personen te hebben dan ouders en groot ouders !