Elk uur aan de borst (nacht) > 1 jaar

Hoi, waar merk je aan dat hij steeds een slokje wil? Als je wel naast hem ligt?? Gaat hij echt huilen, of wordt hij maar half wakker?

Herkenbaar! Ik voed mijn dochter ook in slaap en ze heeft een slaapassociatie met de borst. Wij hebben bureau van slaap ingeschakeld. Liefdevol je kindje leren slapen zonder de deur achter je dicht te trekken en laten huilen. Het gaat hier zeker beter. We hebben een knuffeltje geïntroduceerd en het zelf in slaap vallen gaat steeds beter. Ze wordt nog wel wakker ‘s nachts hoor maar een stuk minder vaak. Dochter word over 3 weken 1!

Hoi! Wij hadden dit ook. Begrijpt hij al wat taal? Ik heb op een gegeven moment duidelijk tegen hem gezegd dat hij moest gaan liggen en dat mama hem zou aaien. Eerste twee keer hem gepakt en neergelegd maar daarna snapte hij het idee. En vervolgens kon mijn man dat dus ook doen en het werkte!

Het is alsof ik mezelf hoor. Mijn dreumes is nu bijna 14 maanden. Ik wil ook geen slaaptraining doen. Wel zijn we via kinderarts doorgewezen naar een psycholoog. Daar heb ik ook niet veel aan gehad, zij stelde ook voor dat we hem moesten laten huilen als wij het als ouders niet trokken. Mijn dreumes was ook vaak 4-5x wakker, soms elk uur ja. Vloerbed aangeschaft om te overleven. Ik deed de nacht tot 6.00 en daarna nam mijn man het over en sliep ik nog een paar uur. Mijn zoontje heeft een paar keer bij mijn moeder gelogeerd, daar werd hij dan 2x wakker, en na een paar keer sliep hij daar door. In die periode begon hij ook met fles weigeren dus kreeg hij s nachts geen melk meer. De nacht erop thuis was het weer als van ouds, minimaal 5 keer wakker. Sinds 1,5 maand hebben mijn man en ik geruild, ik deed vanaf toen nog een avondvoeding en ochtendvoeding. De eerste week was het moeilijk voor mijn man. Ik was het natuurlijk gewend, zo vaak wakker. Hij niet (meer). Als het snachts echt niet lukte, legde ik hem toch gewoon aan. We merken nu dat het beter gaat. Mijn dreumes heeft 1x doorgeslapen met 4 maanden. De afgelopen twee weken 3x. Maar ook weer de klassieke slechte nachten. Het is echt een mix nu. We merken ook dat ons zoontje zelf in slaap kan vallen als hij wakker wordt s nachts. Dan hoor je het wat mekkeren, maar dan draait hij zich om en slaapt hij toch door. Dat deed hij 2 maanden terug echt niet. Een mekker ging altijd over in huilen.

Slaap training als in laten huilen alleen etc nee geen voorstander van en zou ik ook niet over me hart verkrijgen. Hier zijn we nu 7 maanden onderweg en besef dat we van mazzel mogen spreken van 1 keer per nacht, tenzij sprong dan is het 4 a 5 keer soms. (Bv) Maar ondanks dat ik nog geen kindje heb van de leeftijd van jou kleine weet ik wel dan het gewoonte is anders dan nodig. Vermoedelijk zal hij wel als hij daarheen gaat op het kdv zonder jou in slaap vallen en als hij een flesje krijgt… je man dit in de nacht laten geven. Dan is het minder interessant dan lekker even tutten bij mama. 3 tot 5 nachten en jullie zijn er vermoedelijk doorheen. Vriendin van mij heeft er eentje van 2 en daar is dit nog steeds zo, ze slaapt tot half 12 in haar eigen bedje en de rest van de nacht bijna elk uur even bij mama. Ze is doodop, maar - en dat begrijp ik ook heeft geen energie meer om 5 nachten haar man haar te laten pakken. Tuurlijk 2 voedingen kan dan nog maar rest is in slaap sussen met een wandeltje. Ik zou zeggen probeer het, ga het aan. Uiteindelijk met een beetje omdenken heeft je kindje daar ook meer aan - uitgeruste ouders en zelf een diepere nachtrust.

Ja wakker worden, mij zoeken en als ik geen slokje geef dan piepen wat over gaat in huilen

Thanks! Hmm hij begrijpt al zeker wel bepaalde dingetjes. Maar ik denk dat midden in de nacht hij dat niet begrijpt zonder compleet overstuur te worden.

Oja heel herkenbaar. Ook de constructie zo. Ik pak 3x per week ook nog even 2 uurtjes in de ochtend als m’n man thuis werkt. Interessant dat je kindje bij de moeder wel doorslaapt! Hier is hij nog nooit uit logeren geweest, durf ik gewoon nog niet omdat ik bang ben dat hij zo verdrietig wordt. Wat deed de psycholoog precies ? Ik wil ook wel een keer met m’n man ruilen, maar hij werkt veel meer en we moeten echt even een goed moment vinden dat hij wat meer thuis kan werken. Overigens wil hij 100% dit ook van me over nemen hoor, maar wel even goed plannen dus

M’n kindje gaat dus niet naar het kdv. M’n mama past 2 dagen op. Dan lukt het soms om hem in bed te krijgen, maar de eerste 11 maanden heeft ze elk slaapje in de kinderwagen gedaan (de bikkel, deze vrouw wandelde dan gewoon 20.000 stappen♥️). Soms lukt op bedje overdag dus wel. Laatst was ik een avond weg en moest m’n man t wel doen, maar dit was een uur zo hard huilen. En m’n man bleef bij hem hoor, wiegen, knuffelen, zingen etc.

Ik snap heel goed dat je je kindje niet wil.laten huilen. Maar echter ben je zelf ook een mens natuurlijk. Een kindje van 13 maanden heeft echt niet perse de nachtvoeding nodig. Misschien eerder de nabijheid. Wat je ook aangeeft als je zelf weg bent is het meteen drama. Dit lijkt mij voor hem alleen maar pittig. Ooit zul je toch eens wat moeten kunnen. Volgens mij help je je kindje er alleen maar mee door zelfstandig in slaap te laten vallen. In mijn ogen doe je daar voor zowel jezelf als je kind echt geen kwaad mee. Ik denk als je er überhaupt niks aan veranderd dat dit nog heel lang zo kan blijven en dat hij misschien helemaal niet meer alleen wil slapen. Dit lijkt mij toch erg pittig voor jullie beiden. Ik zou toch een ander soort strak ritueel bedenken voor het slapen. En zodra hij dingen goed begrijpt kan je ook aangeven dat hij bijv. Mama roept als hij jou nodig heeft maar dat hij bijv. Zelf eerst in slaap gaat komen. Hier heeft trouwens een knuffeltje veel goed gedaan. En een goed lang avond ritueel bad fles muziekje. Tandjes poetsen even zingen en dan slapen. Als ze dan wakker word dan proberen we haar eerst in haar slaapkamer in een stoel te troosten rustig te krijgen. En dan weer in haar bedje. Is het echt een drama slaapt ze bij ons. Maar 9/10 werkt het wel om even met haar te zitten. Los van het naast haar liggen want dan komen we echt niet meer weg😆

Hier ook ervaring met mijn tweede dochter. Bij haar hebben we uiteindelijk met bijna 1,5 besloten de nachtvoedingen te stoppen. We hebben het ledikant naast ons bed gezet (ik ben ook niet voor alleen laten huilen) en hebben haar zoveel als mogelijk proberen te troosten. Eerste nacht was drama, 2 uur huilen, vaak zat bijna aan toe gegeven, gelukkig hielp mijn man 🙈 Tweede nacht een kwartiertje gehuild. Derde nacht 5 minuten en daarna was het over. Sindsdien sliep ze zooooveel beter, ik kwam weer helemaal bij! Achteraf gezien had ik het wel iets eerder willen doen, maar ik vond het zo moeilijk.

Qua voeding heeft hij het echt niet meer nodig. Dan heeft hij behoefte aan troost of hulp om in slaap te vallen. Goed plan om je man te laten troosten, dan is de verleiding van de borst er ook niet. Zo hebben wij het ook gedaan. Binnen de 6 uren geen borst, maar anders troosten. Na een weekje was dit gewend en met 15 maand sliep ze eindelijk door (soort van).

Wat misschien ook goed is om te realiseren is dat je kindje nu helemaal van jou afhankelijk is om in slaap te vallen. Dat is voor jou heel belastend, je hebt je rust nodig om er de volgende dag weer voor hem te zijn. Voor je kindje is zelfstandig in slaap vallen een hele waardevolle vaardigheid. Een mooie tussenstap is wel dat iemand anders je kindje troost, papa of oma, lekker vertrouwd. Zal toch ook moeten als je een avondje weg gaat. Heb vertrouwen in hen en in je kindje, dat hij dit nu kan leren. Hij wordt getroost, hij leert wat nieuws, hij protesteert en dat hoort er bij. Hij mag zijn emoties uiten, huilen is niet perse iets negatiefs. Dat je hem er niet alleen mee wilt laten is al heel fijn, beetje ruimte kan ook geen kwaad.

Hier bij alle drie precies hetzelfde. Na een jaar ben ik gestopt met bv en ging mijn man de nachten doen. Ook troost, ook knuffelen,en een flesje, maar geen mama (tenzij ziek ofzo he). Dat ging echt héél snel beter. Natuurlijk in het begin even verdriet, maar denk dat het echt maar 1 nacht lastig was, en daarna ging ie steeds beter slapen en na een maand a 2 maanden sliep ie vaak door tussen 11 en 6. Succes!!

Dit exact. Huilen is niet altijd iets negatiefs. Mijn zoon is bijvoorbeeld soms boos tijdens het eten koken, maarja ik kan hem geen rauwe aardappel geven omdat hij huilt. Ik leg hem dat uit en laat het hem zien. Als je erbij blijft kan je misschien de slaapassociatie wel oplossen. En betere diepere slaap maakt jullie beide overdag energieker. Je hebt het knap volgehouden als levende speen🙌.

Herkenbaar.. hier heb ik dit met 15 maanden gestopt omdat ik niet meer kon... jouw grenzen mogen er ook zijn! Ik ben dus gestopt met s nachts de borst geven. Natuurlijk was dit heel hard huilen (want verandering). Maar door dit vol te blijven houden en natuurlijk te troosten, zingen etc. Is dit goedgekomen! Wel een paar pittige nachten gehad. Bij mijn tweede heb ik dit op dezelfde manier aangepakt.. mijn duidelijke grens was nodig, want uit henzelf zouden ze nog lang door zijn gegaan denk ik😅

Hier ook een vergelijkbaar verhaal. Maanden lang elk uur wakker en aan de borst willen. Ik was ka-pot! Zoontje was door niemand anders te troosten. Wij besloten om na 11 maanden mijn man de nachten te laten doen. Geen slaaptraining of alleen laten huilen, maar troost en nabijheid bieden door mijn man als ie overstuur was. En dat troosten duurde de eerste 2 nachten lang, dus dat was even door de zure appel heen bijten. Maar daarna hadden we ineens een heel ander kind wat betreft slapen en laten troosten. We zijn er achter gekomen dat ie voorlopig nu nog wel echt 1 voeding nodig heeft, maar slaapt voor de rest gewoon door en is nu zo makkelijk gerust te stellen zonder borst.

Ja precies. Het voelt ook niet alsof hij de voeding nodig heeft, maar echt het hulpje voor in slaap vallen. Gaf jij van de een op de andere dag geen nachtvoeding meer of ben je de eerste nachten nog 2 keer gaan voeden?

En dank je wel voor deze toevoeging. Ook al vind ik het 99 dagen niet erg om het alleen de kunnen doen, soms is er ook echt die ene dag dat ik wel wat wil doen in de avond. En dat doe ik dan ook hoor, maar dan kom ik thuis in een slagveld voor m’n gevoel. Daarom dat we nu ook gaan kijken naar een andere manier. Overigens, war je zegt over huilen is niet negatief zet me aan het denken. Wij proberen hen zo snel mogelijk te sussen (want laten huilen is slecht zeggen ze), maar het is ook een emotie. Vooral als hij wel wordt opgevangen door mij, m’n man, m’n moeder etc. Dit is heel anders dan alleen laten huilen in een kamer, wat we NOOIT zouden doen

Dank je wel. En na de wen periode, deed jij dan nog wel ook af en toe de nacht? Of was er dan weer direct associatie met de borst?