Ervaring kleintjes methode en angst voor stikken

Ja! En dat had ik van tevoren echt niet verwacht. Ben logopedist in de ouderenzorg en werk ontzettend veel met mensen die moeite hebben met eten en drinken en daar voel ik echt geen enkele angst, terwijl ik toch regelmatig getuige ben als iemand zich behoorlijk verslikt. Je eigen kindje is dan toch anders. (: Maar on topic; mijn dochter liep 2 weken geleden donkerrood aan bij een stukje peer en 2 dagen daarna kokhalsde ze bij brood zo hard dat ze moest spugen. Mijn hart zat ook in mijn keel. Wat ik nu als richtlijn aanhoud is dat de stukjes ongeveer zo klein zijn als erwtjes. Dat is kleiner dan de luchtpijp dus dan zou het de luchtpijp niet af kunnen sluiten. De stukjes zijn zo zacht dat ik ze tussen duim en wijsvinger kan pletten. Aangezien mijn dochter alles nog fijnknijpt geef ik haar iets in haar handje en zelf stop ik telkens een stukje in haar wangzak. Inmiddels durf ik het ook aan om iets grotere stukjes brood te geven en haar zelf weer wat meer te laten doen. Ik merk hierin heel erg dat zij het ook steeds beter kan en snapt. Ze haalt het uit haar wang, kauwt er wat op en beweegt het door de mond. En het kokhalsreflex verdwijnt wat naar achteren. Maar de lichte spanning blijft nog bij mij!

Wij zijn nog niet begonnen, maar willen dat wel binnenkort en ik ben het boek aan het lezen. Stiekem vind ik het ook best wel heel erg spannend, dus ik lees even mee!!

Ik moet zeggen dat ik er altijd heel relax onder ben gebleven. Onze zoon eet nu al dik 4 maanden stukjes. In het begin kokhalsde hij vaak, maar ik besefte steeds erg goed dat hij het op dat moment net prima aan het oplossen was. Hij at ook telkens verder alsof er niks was gebeurd. Nu is hij 11 maanden en kokhalst hij nog amper, enkel wanneer hij te gulzig is. Ik denk dat je er echt op moet kunnen vertrouwen dat je baby instinctief weet wat hij doet en moet doen. Glibberige dingen depte ik soms eerst wat droog met keukenrol zodat het makkelijker te pakken was, en als het moeilijk bleef qua eten (mango was hier altijd de culprit), gaf ik het pas later terug. Er kan natuurlijk altijd iets gebeuren, zowel met papjes als met stukjes, maar dan is het altijd handig om te weten wat te doen. Wij hebben bv. een EHBO cursus voor baby’s gevolgd.

Jaa stom is dat he! Doe echt m'n best op hem te vertrouwen en dat ie echt wel weet wat ie moet doen. Laat het hem ook niet merken verder. We eten altijd samen en dan vertel ik gewoon over de dag of wat we gaan doen o.i.d. oefening baart kunst denk ik dan maar. 😅

Ja helemaal waar! Ik ga m'n best doen. En EHBO cursus stond gepland, maar toen kwam de lockdown dus is het allemaal niet door gegaan. Heb wel wat filmpjes bekeken op YouTube. Maja, hopelijk is dat niet nodig natuurlijk.

Hier ook ervaring met de methode en wat ik heb gedaan is ENKEL aanbieden wanneer ik me daar ‘dapper’ genoeg voor voelde en alleen met eten wat ik aandurfde. Het is immers niet alleen een leerproces voor je kindje, maar ook voor jou! En hij/zij hoeft echt niet direct alles te eten wat er te vinden is. Het vertrouwen komt vanzelf :)

Wat een mooie reactie, ja dat is ook helemaal waar. Kleine stapjes maken samen 🥰

He happybelly, Nee ik herken je angst niet, mijn zoon is nu bijna twee maanden volgens de kleintjes methode aan het eten en het gaat echt heel erg goed. Hij heeft, vooral in het begin regelmatig gekokhalst, maar wanneer hij het te grote stukje er dan uit gewerkt heeft, begint hij trots te grijnzen. Wij prijzen hem hier dan ook voor. Ik ben zelf juist verbaasd over hoe makkelijk het er ondertussen uit ziet. Ik denk echt dat er heel veel afhangt van hoeveel vertrouwen je als ouder hebt in het proces. Probeer misschien dat vertrouwen op te bouwen door dingen te geven waar je niet zo bang voor bent en laat je overtuigen door je kind dat het goedkomt. Verder nog een tip voor gladde stukjes; ik rasp van bv rode biet de kantjes af zodat het wat ruwer is. Dit doe ik omdat hij anders moeite heeft met het oppakken.

Wat fijn dat je die angst niet herkent en dat het eten zo goed gaat! Ik weet niet hoe het bij andere baby's gaat maar onze zoon propt graag alles tegelijk in z'n mond, zelfs als ie al helemaal vol zit stauwt die er het liefst nog wat bij. Ook z'n handjes proberen het eten dan tegen te houden, terwijl ie helemaal niet meer fatsoenlijk kan kauwen. (Doen alle baby's dit?)😅 Denk dat ik het daarom ook eng vind. Sperziebonen vind ik dan weer niet eng, of broccoli.

Haha nee zo doet mijn zoontje dat niet, hij spuugt zijn hapje, wanneer het nog te groot is om door te slikken, eerst uit voor hij een nieuwe neemt. Ik kan me voorstellen dat het wel spannend is als hij het er maar bij blijft proppen. Maar hij zal het moeten leren door het te doen! Succes!

Ik heb een vraag mbt deze methode! Mijn zoontje is ruim 6,5 maand en we zijn nu een aantal weken bezig met hapjes. Dit gaat allemaal goed. Af en toe geef ik heb ook een wat groter stuk groente of fruit zodat hij zelf kan sabbelen en eten. Echter bijt hij altijd hele grote stukken af die hij natuurlijk niet weg krijgt. Is het normaal dat ze van die grote stukken afhappen? Ik geef bijvoorbeeld een stuk peer of banaan.. iemand tips?

Het is zeker normaal! Al doende leren ze ook dat het slimmer én makkelijker is om kleinere stukken af te bijten. Dat was een evolutie die we bij onze zoon goed zagen: in het begin best grote happen waar hij meteen van moest kokhalzen, maar hij leerde dan kleinere happen te nemen. Ook één van de redenen om altijd bij de maaltijd te zijn, opdat je het in de gaten kan houden. :)