Ervaringen eerste periode met tweede kindje erbij

Lees graag mee 🥰

Volg 😊

Volg

Mijn oudste dochter is 2,5 en mijn jongste is nu bijna 3 maanden. Het mooie aan een tweede kindje is dat je al ervaring hebt. Je voelt je niet meer zo onzeker, al is het wel weer even wennen in het begin. Maar veel dingen gaan dan gewoon weer vanzelf. Wel vind mijn oudste het soms lastig dat ze de aandacht van mama en papa moet delen. Ze is wel helemaal weg van haar zusje. En het is mooi dat ze samen mogen gaan opgroeien. De grootste verandering was toen je van 0 naar 1 kindje ging. Nu van 1 naar 2 wordt het gewoon een heel stuk drukker en chaotischer.

Het ging mij erg goed af toen mijn 2e kindje was geboren. Ik stond er ook een beetje net als jou in en vond het ook reuze spannend! Mijn 1e kindje was namelijk niet heel makkelijk, vooral niet met het slapen. Dus ik bereidde mij echt voor op weer een 'zware' periode. Maar mijn 2e kindje was juist het tegenovergestelde van mijn dochter! Een heel relaxed jongetje, tuurlijk waren er momenten dat het even 'zwaar' was. Maar ik kon er heel erg van genieten. Mijn dochter was toen 2 jaar en 9 maand. Alles gaat eigenlijk vanzelf en ik was ook niet meer zo onzeker😊 inmiddels zelfs een derde kindje erbij van 9 maand nu en we genieten weer volop! Komt allemaal goed mama! 🤗

Iemand wellicht nog een ervaring die ze willen delen? 🧸☺️

Onze eerste was ook pittig. Nieuwe moeder, onzeker, dochter veel huilen. Zelf ook idd psychische niet lekker. De 2e was een warm bad. Ik wist waar ik mee bezig was. Ze huilde niet 😅 tevreden baby. Ik was mentaal topfit. Ik ging als een tierelier! Maak je niet druk! Geniet van nog even van die laatste weken met je enig kindje. En van de rust! Dat heb ik ook zo bewust beleefd. Het gaat goed komen. Je bent nu een ervaren mama ;)

Echt interessant om mee te lezen

Hi, sinds een dikke maand moeder van 2 kindjes. De eerste is 2,5 nu dus een vergelijkbare situatie. Ik was er ook zo mee bezig toen ik nog zwanger was! Hoe zou het zijn, kan ik dat wel, wat doe ik de eerste aan, we hadden juist alles in balans, straks is de eerste superjaloers of altijd wakker door het gehuil van de baby etc… nu de baby er eenmaal is, zijn veel van mijn zorgen en schuldgevoel weg gelukkig. De eerste is superlief voor haar zusje en wil alles mee krijgen. Wel merk ik dat ze wat opstandiger is en haar nieuwe plekje/rol zoekt in het gezin. Dat gaat gepaard met wat meer uitdagen en grenzen opzoeken (vooral wanneer ik ‘vastzit’ omdat ik de baby voedt of op me heb slapen bijvoorbeeld) maar t valt me zo mee! Vooral omdat ik zelf relaxter ben, weet wat je ongeveer kan verwachten met een baby en mentaal dus een stuk veerkrachtiger dan bij de eerste! Het komt goed, je kunt dit!

Het was hier een ramp. Onze eerste was heel makkelijk. Dus ik had mij hier totaal niet op voorbereid!! Toen onze 2e geboren werd…. Ik kan het niet mooier maken dat het is. Het was een drama, verschrikkelijk. Ze huilde en krijste alleen maar. Vreselijk. Na een maand of 6 werd het steeds iets beter. En nu na een jaar kan ik zeggen dat ik het eindelijk allemaal weer wat leuker vind te worden. Niet echt een gezellig verhaal dus… Het zal er dus totaal van af hangen hoe je baby is.

Ik heb 2 kindjes onder de 2 en ik vond naar 2 kinderen gaan zoveel makkelijker dan alleen de eerste.. ik was geen onzekere mama dit keer.. en t scheelt.. ik heb 2 makkelijke kinderen. Ik had me erop ingesteld dat het super zwaar zou zijn etc.. en tuurlijk is het soms zwaar en pittig. Maar over het algemeen gaat het hartstikke goed :)

Wat goed om dit te lezen! Vandaag precies 35 weken zwanger van ons tweede wondertje! Ons zoontje zal rond de geboorte ongeveer 2 jaar en 5 mnd zijn. Ik vraag mij ook steeds af hoe het straks zal zijn, kan ik dit allemaal wel, het gaat nu allemaal zo goed en straks misschien wel niet meer etc etc. Mijn vriendin is 4 mnd geleden bevallen van hun tweede kindje.. wat ik van haar hoor is dat het pittig is maar dat je idd een stuk veerkrachtiger bent dan bij de eerste omdat het allemaal niet meer “nieuw” is…

Mijn oudste was net geen 2 (scheelde 2 weken) toen mijn tweede geboren, vond het ondanks de bv toch makkelijker gaan dan verwacht. Ze was ook een makkelijke baby dus het ging er zo bij. Derde was een ander verhaal. Maar ook dat is 9 maanden verder een stuk makkelijker geworden. Wat voor baby het ook is / wordt, je kan het! :) Geniet van je laatste loodjes! Hoop voor jou dat het nog even iets minder warm wordt 😅 En het komt allemaal goed (ook al duurt het 9 maanden) 💪🏼.

Mijn oudste is 19 maanden oud, nu 4 sinds 4 weken heeft ze er een zusje bij. Vind het best wel pittig af en toe, vooral sinds we geen familie in de buurt hebben wonen om ze even een uurtje naar opa en oma te brengen zodat ik even dingen voor mezelf kan doen 🙈(woon momenteel in Schotland maar gaan eind juli eindelijk terug verhuizen naar Nederland). Gelukkig is ze een redelijk tevreden babytje, wel af en toe erg last van krampjes wat het lastig maakt als je ook een dreumes rond hebt lopen die wil dat je met haar gaat spelen.

Ons zoontje was 1 jaar en 7 maanden toen zijn zusje geboren werd. Ik had mij ook ingesteld op een hele zware tijd, maar dit is dus totaal niet het geval. De jaloerse buien (vooral toen ze net geboren was) van onze dreumes vond ik wel erg zwaar, hij was zo kwaad op mij… Dit trok ik heel slecht icm de hormonen en het weinige slapen. Nu is onze dochter 3,5 maand en hij is dol op haar 🥰 De eerste periode met onze zoon heb ik als veel zwaarder ervaren, ook psychisch.

Bedankt iedereen!

Mijn oudste was 18 maanden toen onze jongste geboren werd. Iedereen zei dat de oudste een makkelijk kind was. Ik dacht dit daardoor dus ook.. maar nu weet ik wel beter. Onze jongste is veel makkelijker met slapen, drinken en gewoon algemeen. Ik heb het met deze baby en peuter nog minder druk dan met onze oudste in het begin alleen. Het is echt afhankelijk van hoe het kind is. En geef jezelf de ruimte om ook leuke dingen te doen (met vrienden of met partner) Deze tweede is echt een verrijking en zo blij dat we toch de keuze gemaakt hebben voor een tweede!

jongste is nu bijna 7 maanden! Eerste weken waren pittig maar echt genieten!

Ik ben sinds 6 weken moeder van twee kinderen, de oudste is nu 2 jaar en 2 maanden. Mensen hadden van tevoren tegen mij gezegd dat de overgang naar een tweede veeeel makkelijker is dan een eerste krijgen. Ik vond het even zoeken deze eerste weken en af en toe best pittig. Al die prikkels 😊 De eerste zes weken zitten er nu op en daarin heb ik wel gezorgd voor veel hulp op de momenten dat ik ze anders alleen zou hebben met z’n tweeen. De oudste gaat gewoon nog naar de opvang op de dagen die ik anders werkte. Echt aanrader als je die mogelijkheid hebt, zodat je er langzaam aan kunt wennen. Die dagen ben ik heerlijk alleen met de baby. Nu merk ik dat ik alles goed begin te overzien, ik fysiek fitter word en ik handigheid begin te krijgen in ze alle twee tegelijk te hebben. En dat gaat best goed tot nu toe! Geef jezelf de tijd! Het lukt me goed weer ook met de oudste in de tuin te spelen, terwijl de jongste in de kinderwagen ligt. En als ik moet voeden, speelt hij even binnen en zie ik dat hij ook steeds beter even alleen speelt. Uiteraard is elk kind anders! Maar wie weet verrast jouw peuter je ook. Daarbij is het denk ook maar net wat je gewend bent, of je samen met je partner de zorg voor de kinderen doet of dat hij volle dagen/weken aan het werk is. Ik heb het geluk dat mijn man er veel kan zijn en veel met de oudste doet. We maken nu de overgang naar wat tijd voor jezelf nemen en voor elkaar. Ook heel belangrijk, al is het maar een uurtje! En tot slot: slaap is en blijft alles! Als ik genoeg kan slapen, trek ik veel meer. Dus ook twee kinderen. En ik ben gezegend met een goede slaper die ook overdag nog lekker tukt. En de jongste begint steeds betere nachten te maken. Ik gun iedereen slaap! Hoop dat jij meer kunt genieten van het eerste jaar van de tweede kindje.

Ik ben ook wel heel benieuwd. Voor iedereen die zegt dat het pittig is; waar moet ik dan aan denken? Waar ik nu bijvoorbeeld tegen op zie is dat mijn dochtertje soms moeilijk in slaap komt. Ik zit dan lekker in de stoel op haar kamertje (podcast te luisteren oid) tot ze slaapt. Of ik nou hier of op de bank zit maakt mij nie uit. Maar als straks de newborn erbij is lijken dit soort dingen mij onmogelijk. Ieder z’n situatie is anders, maar wat voor dingen zijn er dan pittig?