Gaat deze fase over?

Absoluut niet je kindje laten huilen! Gewoon aan toegeven, nog zo klein! Komt echt weer goed!

Hier ook met periodes af en aan naast mn dochter haar bedje gestaan met een handje op dr buikje. Vaak maar voor korte periodes dat ze ons extra nodig heeft. Gaat vaak vanzelf weer over. Rond de 10 maanden is er ook weer een slaapregressie duurt 2 tot 6 weken. Gewoon doen waar jij goed bij voelt! Je kan ook even in de slaapkamer wachten of op de trap bijv zodat je niet elke keer op en af moet 🤪

Honest question; Waarom zou het een slechte gewoonte zijn als je bij hem blijft tot hij slaapt? Vind jij dat een slechte gewoonte, of de westerse maatschappij? Ik doe al 10 maanden niet anders, en het naar bed gaan gaat hier 9/10 keer prima. Als het werkt, werkt het toch? 😊 Zal vast niet voor altijd zijn. (Ik herken het wel hoor, heb mezelf alleen aangeleerd om me van niemand en zn mening iets aan te trekken als het op de opvoeding en verzorging van MIJN kind aan komt)

Ja!! Dit gaat over! Onze dochter had het ook moeilijk met slapen toen ze in deze fase kwam. Wij konden op een gegeven moment in het donker bij haar deur blijven staan en susten haar dan met woorden of ‘shh’. Werkte dat niet, dan gingen we naar haar toe. Maar in ieder geval zo veel mogelijk in bed troosten, en evt de pick up put doen methode toepassen. Het is inderdaad balanceren tussen er voor je kindje zijn (zeker doen!!) en geen onhandige nieuwe afhankelijkheden creëren. Misschien wil hij een (hydrofiel) knuffeltje? Dat hielp hier ook. Je voelt zelf echt wel aan of hij je echt nodig heeft, of dat het ‘ingezet’ lijkt. Dus gewoon ernaartoe gaan als hij het nodig heeft. Maar hoe dan ook, komt goed!

Een heel goede (confronterende) vraag!! Komt inderdaad wrs door de maatschappij.. “je kind moet zelfstandig in slaap kunnen vallen”, terwijl ik er echt van geniet dat hij mij nodig heeft! Vandaag nog tegen mijn partner gezegd dat ik het erg vind van mezelf dat ik me zo vaak aantrek wat een ander zegt. Hij slaapt nog bij ons op de kamer en daar krijg ik CONSTANT commentaar op! Als het van ons afhangt, slaapt hij tot zen 18 jaar bij ons (zal hij zelf nooit willen 🤣) maar pfff ik moet mij precies altijd verantwoorden want dat is toch “oh-zo-slecht” dat hij nog bij ons op de kamer ligt 🙄😓

Ik moet altijd lachen om deze vraagstelling in de titel. Heb dan zin om te reageren 'nee, gaat niet over' 😁. Je moet nu voor eeuwig bij je kind op de slaapkamer blijven 🤪😘. Wij hebben dit ook. 2 weken echt op de kamer gebleven en nu neemt onze dochter genoegen met 'boven blijven'. We rommelen dan nog wat of staan ff op de gang te luisteren. Soms begint ze nog weer te piepen (niet huilen) maar dan zeggen we vanaf de gang 'nu lekker gaan slapen, papa en mama zijn bij je'. Das goed genoeg voor hier :-) (net twee jaar).

Mijn dochter slaapt nog elke nacht naast mij. Bij het naar bed brengen leg ik haar pas weg als ze slaapt (10 maanden oud). Ik geef haar liever een veilig goed gevoel voor een goede nachtrust dan dat ik naar anderen luister. Ik vertel daarom ook eigenlijk tegen niemand hoe wij het doen, het gaat anderen ook helemaal niet aan. En jezelf tegenover anderen verantwoorden over jouw kind, tuurlijk niet. Doe lekker wat werkt voor jou/jullie en laat de anderen lekker praten. Je kleine niet laten huilen, maar gewoon toegeven aan je moedergevoel en de noden van je kindje. Oh en hier is de mantra: 'Alles is een fase' 😉😉 (Betekend dus ook dat het maar een fase is dat hij je zo nodig heeft, dat hij zoveel bij je wil zijn en in slaap geknuffeld wilt worden enz)

Tips om de verlatingsangst van je baby (deels) te overwinnen Speel vaak kiekeboe: belangrijk is je kindje te laten zien dat wanneer je uit het zicht bent, je niet van de aardbodem bent gevallen, maar je gewoon weer terug kunt komen. Dit besef kun je ontwikkelen door vaak kiekeboe te spelen. Het ene moment ben je weg, en het andere moment ben je er weer. Hoe vaker je dit speelt hoe meer je kind beseft dat je telkens weer terugkomt. Neem duidelijk afscheid: een grote fout die veel ouders maken is stiekem wegglippen om een dramatisch afscheid te voorkomen. Dat werkt dus niet wat jouw baby heeft op een gegeven heus wel door dat je bent weggeglipt. Tevens leert je kindje zo niet om afscheid te nemen. Afscheid nemen helpt bij het besef dat je even weggaat, maar later weer terugkomt. Leg uit wat je gaat doen: baby’s snappen op een gegeven meer dan je denkt. Het kan dus nooit kwaad om altijd te vertellen wat je gaat doen, hoe lang je wegblijft en wanneer je weer terugkomt. Het kan gaan om iets klein (‘mama gaat even naar de wc en is zo weer terug’) of om iets groots (‘Papa gaat nu even werken, maar haalt je vanavond weer op.’) Volg een ritueel: breng je jouw kindje wekelijks naar de opvang, opa en oma of een oppas, voer dan een vast afscheidsritueel in. Bijvoorbeeld: uit de auto/bolderkar of van de fiets, jas uit, schoenen uit, uitgebreide knuffel, vertel vervolgens wat je gaat doen en wanneer je weer terugkomt, nog een dikke kus en loop weg. Voorkom een dramatisch afscheid: wegglippen is niet goed, maar een lang afscheid is ook niet de bedoeling. Natuurlijk breekt je moeder- of vaderhart in miljoen stukjes als je kind gaat huilen wanneer je weggaat. Maar ja: je kunt niet altijd aan je kind vastgeplakt zitten. Dat moment van weggaan kun je maar beter net zoals een pleister snel eraf halen, dan dat je het langzaam en meer pijnlijk doet. Dus niet telkens teruglopen als je kindje in tranen uitbarst, want dan moet je weer opnieuw afscheid nemen. Voer gewoon je afscheidsritueel uit en loop dan weg. Het is hartverscheurend, maar je hebt soms geen keus. Hopelijk kan je kindje troost vinden bij de oppas. En onthoud: vaak is je kind je na een minuut alweer vergeten. Hopelijk kan je hier iets mee! 😊

Onze dochter slaapt ook nog op onze kamer, krijgt nog borstvoeding en komt nog minstens 1x in de nacht. Eindigt dan steevast tussenin omdat we dan allemaal beter slapen. En daar vinden heel veel mensen wat van. Maar wij 3 vinden het vooral helemaal prima zo. Had pas een collega die er wat van vond en toen zei dat dat maar een keer anders moest en kind op dr eigen kamer moest slapen, heb dr toen vriendelijk gevraagd of zij dan om 4u snachts uit bed komt om mn dochter weer in slaap te sussen en dr weer in dr eigen bed te krijgen. Had ze geen antwoord op. Joe.

Dankjewel 🙏🏻

🤣

Anyway, mam; lekker doen wat goed voelt en vooraaaalll lekker bij je kind zijn en hem geven wat hij nodig heeft! Wordt niemand slechter van❤️