Geduld, geduld, geduld

Weet dat je baby nu alleen nog voornamelijk kan communiceren met huilen om iets duidelijk aan je te maken. Als je boos wordt op zo'n moment, probeer even bewust afstand te nemen en te bedenken dat hij dit niet doet om jou boos te maken. Heb je al hem al eens na laten kijken, gezien dit eens in de 3 nachten voorkomt? Verder heel veel respect voor je keuze om bewust alleenstaande moeder te zijn, het is soms zo erg zwaar, laat staan als je er alleen voor staat!

Een baby die niet goed slaapt is ook gewoon loodzwaar. Wij hebben dit ook gehad en dan konden wij elkaar nog aflossen. Ik vind het niet gek dat je af en toe met frustraties zit. Natuurlijk weet je zelf ook wel dat dat niet helpt, maar het is echt pittig. Tips voor beter slapen heb ik niet echt, je probeert waarschijnlijk alles al. Misschien inderdaad nog eens met huisarts of cb bespreken? Heb je hulp van buitenaf? Gaat hij bijvoorbeeld al wel eens logeren? Kan moeilijk zijn om het aan een ander over te laten, maar een keer zelf een goede nacht bijtanken kan ook zo veel schelen. Daarna kun je er weer een stuk beter tegenaan.

Lijkt me heel pittig! Geen tip om het op te lossen maar misschien helpt oordopjes/koptelefoon met noise cancellation tijdens die huiluurtjes zodat je het minder indringend hoort en het beter kan verdragen.

Dankjewel! Misschien is het wel goed dat ik gewoon echt even fysiek afstand neem, even tot 20 tel en dan de lieve moeder ben die ik wil zijn. Medisch is er niks behalve dat meneer helaas heel vatbaar is voor oorontstekingen (net als ik zelf), ik kan me voorstellen dat dit het is, al duurt het altijd een paar dagen voordat dit duidelijk is 🥺

Hij is toevallig vorig weekend voor het eerst wezen logeren en gelijk twee nachten, pittig! De eerste nacht sliep ik slecht omdat ik mijn duim had gekneusd, haha, timing. Maar de tweede nacht ging het wel goed.... Dus misschien eens overwegen om hem idd iets vaker te laten logeren. Hoe moeilijk ook, het kan best helpen. Lief berichtje 😊

Oh zo herkenbaar. Hier ook een alleenstaande mama van een prachtige maar slecht slapende zoon. Al 18maanden is dat zo. En in die 18 maanden zijn er ook nachten geweest waarin ik zijn gehuil verkeerd heb aangepakt, waarin ik m'n geduld verloren heb en hem absoluut niet kon troosten op de manier die ik wilde. Voelt vreselijk he, je voelt je direct slecht en schuldig maar weet met jezelf ook gewoon geen blijf meer. Ik ben nu wel echt (opnieuw)op zoek naar de oorzaak van die slaapproblemen, misschien is slapen gewoon z'n ding niet maar ik wil zeker zijn dat er niets achterliggend is. Dus miss kan je ook die piste nog eens verkennen (osteopaat, huisarts, slaapcoach...?). Een paar dingen die hier helpen - neuriën of een liedje zingen, de hele tijd hetzelfde en eventueel erg luid. Brengt mijn focus bij het liedje ipv het huilen. Ik probeer me echt zo wat af te sluiten van het gehuil, wat nodig is om kalm te kunnen blijven - de Sterrenprojectie van zijn babyfoon opzetten. Iets wat ons allebei uit de crisis kan halen en afleidt - denken aan z'n schattige handjes en blonde krullen. Focus op iets lief, klein, schattig (stom hahaha maar het helpt me) - als het echt niet gaat, zorgen dat m'n zoontje veilig in z'n bedje ligt en zelf even naar de badkamer gaan. Eventjes uit de situatie stappen De beste raad die iedereen geeft: hulp vragen zodat je zelf je emmertje slaap/geduld/begrip wat kan bijvullen. Ik vind het heel moeilijk om m'n zoontje uit logeren te brengen maar heb wel geleerd overdag hulp te vragen (in het weekend ) zodat ik even kan bijslapen of al wat huishouden kan doen/koken zodat ik die avond om 20u mee kan gaan slapen. Heeeeeel veel moed gewenst daar. Ik ben er zeker van dat je het super goed doet, je bezorgdheid om het goed te willen doen voor je zoontje spreekt uit je bericht. 🍀🍀

Dankjewel! Vandaag brak weer het zoveelste loopoor door.... Dat is zeker een verklaring voor de afgelopen anderhalve week. Dan voel ik me nog schuldiger... Hij had gewoon pijn aan z'n oortje. Lief berichtje van je, ik veroordeel mezelf enorm maar tegelijkertijd ben ik ook maar een mens en slaapgebrek doet vreemde dingen.