Gek van adhd baby 10 maand

Dit is denk ik wat het hele eerste jaar op en af gaat. Ze zijn aan/afhankelijk en hebben het liefst vermaak.. Goed juist dat hij ontdekt en exploreert en hij begint door te krijgen hoe hij jouw aandacht kan krijgen (door geluid te maken). Misschien dat het voor jullie allebei leuk is om wat uitdaging aan te brengen in 'spelletjes', ook om hem zo lekker bezig te houden. Het heeft trouwens niets met adhd te maken...

Je hebt een hele normale baby van 10 maanden. Het leven is een grote ontdekking. Ze gedragen zich thuis nu eenmaal vele malen onmogelijker dan buiten de deur. Ik heb zodra we de voordeur verlaten een ideale peuter (net 2) maar ook al sinds hij zich kan voortbewegen thuis altijd in beweging, overal opklimmen, alles omtrekken. Hoort er allemaal bij.

Snap dat het vervelend is! Hier ook een kleine ontdekker die bijna 3 jaar is. Vanaf dag 1 ging hij al alle kanten op en dan nog met een onschuldige schattige blik. Ik vraag me wel af waarom je een baby van 10 maanden adhd noemt? 😅 Het is juist goed dat hij aan het ontdekken is!

Klinkt niet heel gek Probeer zelf rustig te blijven en te zijn. Ervaar je veel stress? Misschien voelt hij dit. Of is hij toe aan wat uitdaging. Probeer dat aan te bieden misschien? Zou kinderopvang niet een idee zijn? Zo te horen houdt hij van avonturen. Mijn dochter is ook echt gebaat bij haar dagjes opvang…

Klinkt heel normaal en herkenbaar voor me. Onze zoon was vanaf dag 1 al heel druk op zoek de wereld ontdekken en dat is nooit meer opgehouden. Misschien kun je bedenken of je wel fulltime huismoeder wilt zijn of dat afwisseling met een paar dagen werk en dan dus opvang voor je dochter misschien fijn voor je zou zijn? Het is gewoon enorm zwaar en eentonig om fulltime te zorgen voor een levendig kindje. Het kan fijn zijn om soms ook even een andere rol te hebben.

Herkenbaar... Inmiddels is hij 2... Tip die ik je mee wil geven; ga met hem naar buiten, het liefst iedere dag... Zoek een speeltuin op, een parkje... Iets waar hij zijn energie kwijt kan en waar hij zijn ding kan doen! Laat hem ontdekken, trek hem warm aan, laarsjes aan en laat hem maar in de plassen springen bijv. Hij raakt zijn energie kwijt en jij hebt een frisse neus te pakken... Win-Win dus...

Tja. Eerlijk gezegd klinkt dit gewoon als een baby van tien maanden en niet als een eenkennige adhd stuiterkanon…. Nu hij kan verplaatsen wil hij de wereld ontdekken! (Of de hondenbench dus) maar zo ver weg van zijn moeder (1 meter kan best veel zijn als baby zijnde) is ook wel weer eng. Ik kan me voorstellen dat het enorm frustrerend is hoor, laat ik daar vooropstellen. Maar ik hoor niks geks in je verhaal. Het is een fase. Misschien er lange. Maar het is een fase. Hold on!

Uhh plassen springen is misschien nog te voorbarig bij 10 maanden 🤦🏻‍♀️ maar je snapt vast wat ik bedoel 😂

Klinkt als een normale baby van 10 maanden. Ik geniet erg van de afwisseling werk en voor onze kleine zorgen. Misschien is dit ook wat voor jou, combi van werken en thuis blijven.

Jaa klinkt heel erg als onze dochter. Alleen zonder het piepen en huilen. Maar wel klittenband. Altijd. Overal. Aan mij 😂

Vind dat je een beetje te negatief over je kind praat en ja dit is toch echt normaal. Maar je mag hem wel langzaam aan een beetje corrigeren. En maak de stopcontacten veilig, hoef je je daar ook geen zorgen over te maken.

Ja, zoals anderen al aangeven echt mega normaal. Lekker veel babyproofen in huis, dan keert er al een hoop rust terug.

Je kleintje is de wereld aan t ontdekken. Als alleenstaande mama vond ik deze fase ook heel erg intensief! Maar onthoud alles is een fase! Maak je huis babyproof wat gaat zoals de stopcontacten, spullen die kapot kunnen gaan wat je echt erg zou vinden, traphekje plaatsen etc. Scheelde bij mij al voor veel stress. Je kleintje snapt nog geen ja of nee dus waarom daarmee beginnen? Ik heb dit vermeden en zei ' hier blijven we vanaf want zo bezeerd je je / dit is niet van jou etc. Het duurt even maat t wordt echt beter! Verder ookal ben je huismoeder je moet ook goed voor jezelf zorgen en kindvrije momentjes hebben dus probeer deze te regelen dan kun je de drukte ook beter aan. Tenslotte je kindje vertoont compleet normaal gedrag en moet alles leren. Ook t zelfstandig spelen. Geef t tijd en neem kleine stapjes. Soms gaat t beter dan andere keren.

Dit is inderdaad normaal babygedrag en wordt met de tijd beter. Ik ben zelf een leukere moeder als ik een aantal dagen per week werk. Misschien jij ook?

In die fase was ik inderdaad constant buiten de deur met mijn dochter. Mama+kind groepjes, bij vriendinnen met kind spelen, speeltuin, wandelen, winkelen, speeltuin, bibliotheek enz. Pas naar huis als het tijd was om te eten of slapen. Vermoeiend, maar een stuk minder vermoeiend dan thuis met een jengelig kind dat door de kamer racet.

Zoals al door velen gezegd: heel normaal gedrag! De wereld is ontzettend interessant om te ontdekken maar ook heel groot en spannend. En in aanvulling daarop: het meest huilen en zeuren ze bij de persoon bij wie ze zich het veiligst voelen. Dus eigenlijk is het een compliment, maar zwaar kan het soms wel zijn. Ik zou het zelf denk ik niet trekken om fulltime thuis te zijn met inmiddels 2 zeer energieke kinderen, ik ben op mijn vrije dagen een veeeeeel leukere moeder omdat ik ook een paar dagen werk en zij hun energie kwijt raken op het kdv.

Lekker ondernemend mannetje ;-) hier ook zo'n druk stuiterballetje. Hij is nu 2,5 maar altijd al zo geweest. Wij gaan lekker veel naar buiten, even de energie kwijt. Regelmatig nieuwe dingen ondernemen ( of die je een tijd niet hebt gedaan). Huis babyproof maken. Ik vond dat altijd onzin tot ik merkte wat een rust het gaf. Wees creatief in oplossingen. Onze zoon vind in een grote doos spelen bijvoorbeeld geweldig. Soms is het een huis, of erin zetten met potloden om hem in te kleuren (uiteraard alleen als je er bij bent). Probeer het vooral niet te zien als een last maar dat je een lekker ondernemend en nieuwsgierig kind hebt :-)

Heeft je kind ook echt adhd? Of zeg je dat gewoon omdat jij hem druk vindt en je druk zijn associeert met adhd? 😅

Er is geen enkele mogelijkheid een baby van 10 maanden te diagnosticeren met ADHD. 🤣🤣 0% mogelijk.

Dit is al het 2e topic waar je je kindje met adhd bestempeld. Kan het zijn dat je het ouderschap heel erg rooskleurig heb ingeschat? Ik ben zelf nog geen mama dus heb geen ervaring, maar ik lees bij je kindje geen gek gedrag voor wat ik bij mijn zus haar zoontje zie en om me heen hoor. Ik denk dat het geen slecht idee is om misschien toch aan het werk te gaan in plaats van thuisblijf mama te zijn?er even tussenuit overdag.