Gillen, bijten, slaan... Wat moet ik hiermee?

Hi Marieke, wat vervelend voor jullie zeg. Kan hij al redelijk praten? Het klinkt alsof hij iets wil duidelijk maken wat hij nog niet kan zeggen. Is het knuffelen op jullie initiatief of dat van hem? Mogelijk lijkt hij te willen knuffelen, maar vindt hij een bepaalde aanraking toch niet fijn, duurt het hem te lang of wat dan ook en kan hij dat niet anders aangeven dan te gillen. Dat hij slaat is natuurlijk vervelend, maar past wel bij zijn leeftijd. Ik zou nog meer proberen te kijken wat op dat moment zijn behoefte is, wat wil hij ermee zeggen. Probeer die behoefte dan te bevredigen, bij voorkeur al voordat hij het 'nodig' vindt om te slaan/bijten. Het slaan zou ik zeker blijven begrenzen, maar leer hem ook het alternatief (als je dat nog niet doet). Als je nl alleen zegt wat hij niet mag doen, weet hij nog niet hoe hij het wel moet doen. Succes!

Hier een dochter van ruim 2,5. Die kan ook ontzettend gillen. Gewoon omdat het kan. En gierende lol als wij ook meedoen of het ergens echoot. Dan trots erachter zeggen: mama, ik kan hard praten! Ja kind, heel hard. Bijten heeft ze nooit gedaan. Zoon van vrienden van ons wel, daar heeft een sensomotorische fysio heel erg bij geholpen. Slaan doet ze heel soms nog wel. Uit enthousiasme of uit de hand gelopen spelletjes. Ze krijgt nu steeds meer echt door dat dat pijn doet. Pas geleden sloeg ze me (per ongeluk) met een pop keihard op mijn neus. Ze is daar dagen van onder de indruk geweest (ik heb ook goed gevloekt en een tijd met ijs op m'n neus gezeten). Merk echt dat ze mentaal meer separatie ervaart. Waar ze voorheen meer als één met mij was. Die fase en ontwikkeling zit jouw zoontje ook volop in. Herhalen wat ongewenst is, alternatieven bieden (aaien, fluisteren, kusje geven etc. wees creatief). Straffen zal niet veel helpen omdat hij nog erger impulsief is en daar moeilijk controle over kan houden. Daarbij is de vraag of hij echt vooraf door heeft dat hij iets 'fout' doet. Waarschijnlijk alleen nog dat hij iets doet wat een reactie uitlokt. 'Nee' is nog best een abstract begrip voor hem.

Hij voelt zich het veiligste bij jullie, dus super kut, maar een goed teken dat hij dit alleen bij jullie doet. Ze hebben op deze leeftijd nog geen inlevingsvermogen en geen impulscontrole. Dus als hij al zou snappen dat het pijn doet bij jullie, kan hij zn impuls nog niet beheersen. Dat maakt deze leeftijd zo moeilijk. Gillen is hier een paar dagen bezig. Ik zeg steeds: je mag best gillen, maar dan even op de gang. Soms loopt ze dan inderdaad naar de gang en gaat daar ff gillen. Lang niet altijd natuurlijk... Bij slaan lijd ik haar af door iets compleet anders te gaan doen, dan we op dat moment aan het doen zijn. En negeer ik het slaan dus volledig. Eerder al gezegd dat het niet mag of pijn doet, maar dat had geen effect. Knuffelen vind ze echter meestal niet leuk, dus ik doe dit hooguit voorzichtig op haar initiatief, verder niet.

Misschien ben ik dan wel de slechtste moeder op aarde.. maar toen mijn dochter mij bewust de eerste keer beet heb ik haar terug gebeten! Natuurlijk niet hard maar dat ze het wel voelt.. ze ging toen huilen en ik zei ja dat doet pijn! Als je dat bij mama doet heeft mama ook pijn. Nooit meer gedaan! Zo heeft mijn moeder het ook afgeleerd bij mij. Ze hebben soms idd niet door dat het pijn doet wat ze doen, misschien moet je het dan maar eventjes zelf voelen!

Misschien iets harder ingrijpen, je geeft al aan dat uitleggen niet werkt. Klinkt hard maar op die leeftijd snappen ze het echt wel. Een keer een corrigerende tik geven kan geen kwaad.. zo zijn we immers zelf ook opgevoed toch. Mijn moeder heeft me ooit eens teruggebeten toen ik haar in haar bil heb gebeten toen ze stond te koken. Dat deed haar zo zeer dat ze uit reflex mij terug heeft gebeten. Ik heb het nooit meer gedaan + ik weet dit alleen van vertellen dus heb er echt niks aan over gehouden ;)

Oeh, gewaagd advies wel 😅🤭 🍿

Dan ben ik ook een slechte moeder. Mijn zoontje was ook 2 toen hij heel hard ging bijten. Ik ging hem terug bijten, natuurlijk niet hard maar hij kon het wel voelen. Nooit meer gedaan. Hij is inmiddels 3 en weet dat bijten doet pijn. Voor de topic starter, het kan dat het een fase is. Maar het kan ook dat er meer aan de hand is. Toen mijn neefje 2 jaar was, ging hij ook uit het niets gillen echt hard en zonder controle. Je kon hem even stoppen, maar voor een korte duur. (Ik deed toen de opleiding social work en was bekend met gedrag/ ontwikkeling van kinderen) Na veel met mijn broer en schoonzus praten, zijn ze naar de cb. Daar bleek dat hij autisme heeft en omdat hij zich niet wist te verwoorden of het gevoel van aanraking gek vond, ging hij gillen of bijten/ slaan. Ik wil niet zeggen dat je zoontje autisme heeft, wel dat je bij de cb langs moet om advies te vragen. Ook al is dit normaal, als ouders weten we soms niet hoe we met bepaalde situaties moeten omgaan of kunnen verbeteren. En soms hebben we gewoon extra hulp nodig.

Goed dat je je zoontje uitlegt dat slaan niet mag, ik denk alleen dat je beter kunt uitleggen waarom slaan niet mag (omdat het mensen pijn doet ect) Ipv zeggen mama slaat jou ook niet dus jij moet dat ook niet doen. Daar kan een kind niet veel mee. Verdrietig dat je bang bent om je eigen kind te knuffelen. Ik zou het ondanks alles we blijven doen. Maar dit bijvoorbeeld kort houden. Zoals ik het lees lees ik een over prikkelt/over vermoeid en waarschijnlijk ook onbegrepen/gefrustreerde peuter. Rustig blijven. Blijven herhalen en consequent blijven zijn denk ik de sleutel. Mensen met advies terug bijten, harder aanpakken zou ik negeren. Want wat geef je daarmee voor voorbeeld aan je peuter. Dat het maar normaal is om te bijten want je mama bijt mij ook, en voor slaan het zelfde. Ik vind dat een uiting van onmacht. Tuurlijk mag je een keer wat duidelijker optreden maar doe dit altijd vanuit rust daar bereik je uiteindelijk meer mee naar mijn idee. Wat betreft het gillen.. misschien proberen te negeren. Ik denk dat het negatieve aandacht vragen is en hij hou mogelijk sneller op dan je denk als je er totaal geen aandacht aan schenkt en gewoon door gaat met de orde van de dag. Desnoods met oordopjes in. Hou vol, hou vast aan je eigen gevoel, blijf dicht bij jezelf en weet het zijn allemaal fases en ook dit komt goed!!! Veel succes ermee🍀

Ieder z'n eigen keuze natuurlijk. Maar weet dat een corrigerende tik ook gewoon verboden is en juridisch onder mishandeling valt.

Gelukkig weten we nu hoe schadelijk een pedagogische tik is en is het bij wet verboden. Ik ben echt niet van het ongevraagd advies geven, maar omdat ik er van schrik om te lezen dat jij een corrigerende tik geeft, maar vooral dat je hier helemaal achter staat, zou ik je aanraden eens op te zoeken wat de gevolgen kunnen zijn van wat je met jouw kind doet. Een corrigerende tik lijkt misschien onschuldig en effect te hebben, maar dat is echt niet zo.

Heel herkenbaar! Bijten, slaan en gillen. Zou het weer een (lange) fase zijn. Wij houden vol; niet slaan, dat doet au. En ik ben begonnen hem op de trap te zetten en vertellen waarom ie daar zit. Niet bijten, dat doet au. En als ie gilt doe ik altijd mijn vinger voor mijn mond en doe ssstt, zachtjes. Dan gaat ie zachter gillen haha Het bijten is inmiddels echt veel minder geworden, maar dit heeft bijna een jaar geduurd. En heel soms doet ie het nog. Ik denk dat kindjes het uit onmacht doen omdat ze zich nog niet goed kunnen uitdrukken of kunnen praten. Het enige wat ik aan advies kan geven; herhalen herhalen herhalen. Dodelijk vermoeiend, maar ik denk de beste oplossing. Succes!

Hebben jullie al eens gereageerd zoals een kind zou doen als hij geslagen of gebeten wordt? Wij hebben een keer toen mijn zoontje (was toen 2) uit enthousiasme beet heel hard gehuild en au geroepen. Mijn zoontje was zo onder de indruk en ging ons vanuit zichzelf direct troosten, knuffels en kusjes geven. Inmiddels zegt hij er ook solly (sorry) bij. Slaan wil hij nog weleens uit boze reflex doen, maar ook dan laten we zien dat dit pijn doet en leggen we uit slaan doet pijn, je mag boos zijn en dat laten zien door… (alternatieven). Ook bij gillen geven we aan dat het zeer doet aan de oren en soms ook huilen en au erbij zeggen. Mijn zoontje is nu 2 jaar en 7 maanden en heeft wel degelijk empathie! Kijk in hoeverre jouw zoontje hierop reageert.

Haii. Kan je kindje zich wel goed verwoorden? Alles zeggen wat hij wil/nodig heeft? Als dat nog niet zo is zou je eens kunnen kijken naar kind gebarentaal.. dit helpt hier goed!

Omg you say what? Ik heb even op je profiel gekeken. Daaraan te zien ben je bloed serieus met je advies. Daarnaast zou het voor bekenden goed te herleiden zijn wie je bent. Je dochter, tattoos alles staat er op. Ik zou je ‘advies’ verwijderen. Als ik je zou kennen zou ik veilig thuis bellen. Bewijs op internet van mishandeling te vinden gewoon!

Wat een lastige situatie zeg. Alles wat ik als advies had willen geven, volgen jullie al op. Ik vroeg mij ook af hoe zijn spraak is. Kan hij zich goed uitdrukken? Begrijpen jullie wat hij zegt en reageren jullie er dan op? Misschien dat jullie ergens professionele advies kunnen inwinnen. Er zullen vast meer gezinnen zijn die te kampen hebben met “onhandelbare” 2 jarigen. Heel veel succes 🤍

Doet onze dochter (2 jr en 9 mnd) vertoont dit gedrag ook. Gillen, slaan en soms bijten. Gewoon de grenzen opzoeken maar o zo irritant. Hier gooit ze ook veel met spullen daar word ik ook woest om. Ze doet het vooral bij mij omdat ik denk ik niet streng genoeg ben en ik me laat inpalmen. Als ze slaat of bijt krijgt ze 1 waarschuwing en anders gaat ze voor een paar minuten in de hoek. Met het gillen ook consequent corrigeren. Luistert ze niet? Dan hoort ze er even niet meer bij en loop ik weg om bijv iets op te ruimen. Dab heeft ze het wel door. Gaat ze weer normaal spelen? Dan ben ik weer bereikbaar voor haar. Spullen die ze weggooit, ruim ik op. Ongewenst gedrag heeft een consequentie, dat probeer ik haar bij te brengen. Maar het heeft een lange adem nodig hoor

Wat lastig zeg. Hoe goedbedoelde adviezen je ook leest, het blijft enorm lastig om altijd maar rustig te blijven. Het gillen en bijten herken ik niet. Het slaan wel. Een hele poos gehad bij onszelf en andere kindjes… We namen hem meestal even apart, legden uit dat slaan zeer doet. Maar soms, ja soms verloren we ons geduld en ben ik bijv wel eens gaan schreeuwen. Dit waren dan dagen dat het wel 15 x gebeurde of ik zette hem boos in de gang. Achteraf voelde ik mij heel slecht, maar het was gewoon even te veel. Gelukkig was het bij ons een fase. Ik hoop bij jullie ook!

Kinderen zijn altijd opzoek naar grenzen tot dat zij een duidelijke krijgen. Dat betekent: heel consequent zijn en ja, misschien maar boos worden? Als onze zoon zonder reden gilt, slaat of wat dan ook. Ben ik de eerste keer ook niet boos maar bij herhaling pak ik hem gerust even bij z’n arm om het duidelijk te maken. En ik zie aan alles aan hem dat hij dan lacht van: hé hé, ik krijg een grens. Als ik dan vraag: heb je dat begrepen? Dan is het ja en klaar! Kind gilt en slaat niet. Merkte dat m’n zoon het overnam van een jongen op de opvang, die dus duidelijk die grenzen niet krijgt. Ik haalde m’n zoon op en dat jongentje stond letterlijk naar mij gewoon te gillen, heb ik er wat van gezegd en hij stopte. Keek me aan van: huh hoezo zeg jij hier wat van? 😒😂

Ben jij serieus? Ga het even lekker persoonlijk maken ofzo. Ik kreeg ook gewoon een trap onder m’n kont als ik stout was hoor. En ik pak mijn zoon gerust even bij de arm als die stout is.. geen wonder dat de jeugd van tegenwoordig zo verpest is door die tere handjes van de ouders. Geen consequenties betekent: grenzen over blijven gaan. Top hoor! Daarom lopen al die kinderen met messen op straat. Papa en mama zeggen er toch niks van..

Mijn partner is vroeger mishandeld (met riem geslagen en borden tegen zijn hoofd gesmeten etc), dus ik word dus een slechte ouder omdat ik mijn toekomstige kind met geen vinger aan ga raken? Je kan ook consequent zijn zonder lichamelijk contact…