Hart luchten - ik snap mijn baby's niet

Sinds 3 dagen thuis met mijn tweeling (geboren met 34 weken, na 3 weken ziekenhuis) en ik heb geen idee meer wat ik moet doen 😰 Ik heb een dochter van 2,5 maar zij was een hele andere baby, stuk groter en kreeg borstvoeding ipv flesvoeding. En 1 baby dus ik deelde de nacht op met mijn partner. Nu kan dat nog niet met 2 kindjes. En op ons laten slapen durf ik niet zonder bv, en zelf kan ik dan helemaal niet slapen. En dan slapen ze éindelijk, moet ik ze weer verschonen en wakker maken voor de volgende voeding. De tweeling is zooooo onrustig savonds en snachts. Constant kreunen, piepen, zwaaien, onder hun deken vandaan kruipen. Overdag bijslapen kan niet door onze oudste dochter en we hebben geen netwerk hiervoor. Ik heb een paar keer een uurtje kunnen slapen en word nu al gek van het slaaptekort. Waar ben ik aan begonnen met 2 baby's opnieuw. Momenteel liggen ze in hun cosleeper ontevreden te zijn dus ik ren van bedje naar bedje om steeds de speen terug te doen want die houden ze ook al niet in hun mond. Heb de neiging om morgen het ziekenhuis te vragen of ze ze terug willen hebben. Stiekem vind ik het nu al niet meer leuk na 3 dagen. Het wordt vast ooit beter maar die gedachte helpt nu niet 🥺 Ik snap gewoon niet wat ze willen. Wel speen geen speen, fles geen fles, meer warmte, muts, nabijheid, white noise, blablabla. Logisch verhaal op 3 uur slaap toch?