Het grote vlakke/ingetrokken tepel topic

Hoi, ik heb ook ingetrokken tepels. Daardoor was het begin van de borstvoeding erg lastig: beide kinderen lukte het niet om aan te happen. Bij beiden ben ik gaan kolven om de productie toch op gang te brengen en dat is enorm goed gelukt. De oudste heb ik uiteindelijk anderhalf jaar gevoed en de jongste is nu 7 maanden en heeft nooit anders dan borstvoeding gehad. Beide keren ging ongeveer hetzelfde: in eerste week proberen, baby te veel afgevallen, toch maar aan de kolf. Eerste paar weken fulltime kolven en elke da 1 of 2 keer proberen met tepelhoedje. Na vier weken lukt het ineens aan de borst en na nog een week zelf zonder tepelhoedje. Dus twee keer echt doorzetten, maar daarna snappen ze het gewoon en heb ik nooit meer iets gemerkt van de ingetrokken tepels. Ik doe nooit meer een hamburger maken en voed easy in het openbaar. Dus echt helemaal goedgekomen. De tweede keer wist ik al een beetje wat ik kon verwachten, dus toen de baby weer teveel was afgevallen wist ik al hoe laat het was en dat ik even fulltime zou moeten kolven. Dat is gewoon kut. Dat je met zo'n machine aan je borst moet, ook 's nachts. Wat een gedoe. Maar bij mij duurde dat dus maar een maandje. Daarna pakten ze het redelijk plotseling zelf op. Ik ben blij dat ik heb doorgezet, maar ik snap het ook dat je geen zin of gewoon geen energie hebt voor een maand fulltime kolven.

Hoi! Hier (nog) geen moeder, momenteel bezig voor de eerste. Maar wel ingetrokken tepel aan ene kant en vlak aan de ander kant. Ze komen er wel uit , maar je moet even moeite doen. Ik vind dit vooral nog steeds ongemakkelijk tijdens de seks😅. Nu 2,5 jaar samen met mijn huidige man en de seks voelt altijd nog als ongemak wanneer hij aan mijn borsten zit. Ik denk meteen automatisch, wat doen de tepels? Staan ze naar buiten of naar binnen. Ik heb hier zeker over gesproken met hem en hij zei ook dat dat hem niet uitmaakt en dan nog geniet van alles. Maar toch kan ik dit helaas niet over mij heen zetten. Hebben jullie hier ook last van??

Ik besef pas door dit topic de reden van de moeite die ik had met borstvoeding. Ik heb 2 ingetrokken/vlakke tepels, en moet ook moeite doen voordat ze naar buiten komen. Daarnaast ook nog grote borsten. In de kraamweken van beide kindjes was het constant gedoe met tepelhoedjes, ‘baby hapt niet aan’, ze blijven niet aangehapt, lactatiedeskundige etc. Niet heel plezierig. Na een paar dagen dan over op kolven, fles geven en dan nog even laten aanhappen. Bij de eerste heb ik dit opgegeven na 6 weken en de tweede 5 weken. Hier heb ik me ook heel schuldig om gevoeld en me afgevraagd waarom het anderen makkelijker af leek te gaan.

Ik heb nooit pijn ervaren. Maar wel lastig borstvoeding gegeven. Vanaf 1e dag al tepelhoedje gebruikt. Maar ze bleef honger houden. Dus is voedde eerst 15 min per kant. En daarna een flesje kunstvoeding ik vond kolven echt teveel energie vragen na mijn keizersnede. In het openbaar heb ik nooit gevoed. Mede door gebruik van tepelhoedje en het gehannes ermee. Thuis geen probleem maar openbaar, nee liever niet. Zoogkompressen ook nooit nodig gehad. Mede door 3 weken vroeger gehaald, was het allemaal niet optimaal

Volg

Antwoord op je vragen: - ja - ja - ja! Dus echt wel een succesverhaal. Mijn tip: vraag een (goede) lactatiekundige om advies in je zwangerschap. Wacht niet tot je baby geboren is. Ik heb vooraf een adviesgesprek gehad en dat heeft me zoveel geholpen. Daarna met haar de afspraak gemaakt om in de kraamweek langs te komen. Laat haar de tongriemcheck doen, niet door de kraamzorg of verloskundige.

Ooh wat een herkenbaar verhaal! Ik heb aan 1 kant een volledig ingetrokken tepel die helemaal niet naar buiten komt, nooit. De andere kant is een vlakke tepel. Mijn ingetrokken tepel was rampzalig met voeden. Onmogelijk, ook niet met tepelhoedje. Andere kant lukte wel met tepelhoedje, maar daar had ik zo veel pijn. Ik heb eindeloos gekolfd in het begin, maar daar bleef mijn productie ver achter. Lactatiekundige kon niet veel helpen helaas. Dochter was dysmatuur, viel te veel af, dus noodzakelijk moeten bijvoeden. Al snel helemaal gestopt en overgegaan op kunstvoeding. Ze wordt bijna 3 en het raakt me nog steeds dat het me niet gelukt is. Nu 28 weken zwanger van de tweede. Ik wil het heel graag opnieuw proberen, maar zie ook ontzettend op tegen de frustratie en het falen. Ik heb me voorgenomen om in januari een (andere) lactatiekundige te laten komen, en met haar te kijken of het verstandig is om het wel of niet opnieuw te proberen. Kindje wordt weer klein geschat en ik wil niet weer zoveel erom huilen als de vorige keer, zoveel pijn, zoveel frustratie. Dus ik hoop dat ik nu vooraf een weloverwogen keuze kan maken en de tips specifiek op mijn eerdere ervaring kan meenemen hierin. Misschien is dat voor jou ook een idee?

Ik heb 2 totaal ingetrokken tepels die echt amper buiten komen kijken. Met hulp van lactatiekundige en een tepelhoedje voed ik ons mannetje nu al 16 maanden. Ik heb geen last van pijn in het begin wel veel gehad. Hij snapt nu hoe het werkt en het lukt hem vaak zonder hoedje, lukt het hem niet doordat hij ongeduldig is of hongerig dan start ik met hoedje en haal hem er tussendoor af. Ook in het openbaar doe ik het zo soms schaam ik me wel als we even hoedje nodig hebben, maar dat probeer ik los te laten. Ik gebruikte een Medela Swing kolf, maar voor kolf zou ik kolfconsult bij lactatiekundige aanraden. Nummer 1 tip is echt op zoek naar een goede fijne lactatiekundige, check ook even je zorgverzekering vaak is vergoeding mogelijk ook voor een eventuele kolf.

Ik had 2 vlakke tepels waardoor voeden lastig ging. Vooral een kant was erg hardnekkig. Daarnaast had m'n kindje een verkorte tongriem waardoor drinken nog lastiger ging. Hij kwam in de kraamweek ook niet goed aan en aanhappen was heel lastig voor hem. We hebben toen vanalles gedaan, finger feeding, flesje geven, met de lepel voeden en met een tepelhoedje (af en toe met kunstvoeding erin spuiten zodat hij wel direct beloond wordt). Toen z'n tongriem was gekliefd moest hij nog een week lang oefenen, maar toen ging het al veel beter en kon ik beginnen met het afbouwen van het tepelhoedje. Nu is die 10 weken en is aanhappen alleen lastig als hij er lang tussen laat (dan zijn m'n borsten meer gespannen). Het doet gelukkig geen pijn meer, ik hoef niet meer op m'n borst/tepels te drukken, alleen soms even m'n vinger eronder houden en ik voed gewoon in het openbaar. Al doe ik ook veel vooraf kolven als ik weet dat ik wegga zodat hij als we in het openbaar zijn kan oefenen met z'n flesje. Het was dus een hele reis, maar uiteindelijk kwam het goed en heeft hij de tepels er goed uitgezogen!

Dit is een erg hoopgevend berichtje, bedankt daarvoor!

Oh ja, dat heb ik ook hoor. Zeker ook omdat niemand daar echt over spreekt met elkaar en het lijkt alsof je de enige bent en dus superraar, of zoiets. Ik zou bijvoorbeeld niet kunnen zeggen wie van mijn vriendinnen het heeft en ze nemen nochtans geen blad voor de mond. En statistisch gezien zouden dat er toch enkele moeten zijn maar nope, geen idee :D Mijn man vindt het ook helemaal niet erg. Ik merk wel dat hij er niet echt aan mag zitten van mij omdat ik dat dus wel wat ongemakkelijk vind, plus ik heb er weinig tot geen gevoel in. Ik heb ooit een tepelpiercing gehad waardoor mijn tepel permanent naar buiten werd gedwongen, maar die heb ik uiteindelijk moeten uitdoen omdat het maar niet wou genezen en het vaak ook wel pijn deed (zeker als het koud was). Zie je trouwens niks meer van. Maar ik las online ook succesverhalen van andere mensen dus misschien kan een tepelpiercing je minder onzeker maken?

Hoe lang heb je volgehouden, of geef je momenteel misschien nog borstvoeding?

Oh ja dat is wel een idee, ik las hier nog vrouwen die een lactatiekundige aanraden. Ik heb het gevoel dat dat in België nog niet zo ingeburgerd is, maar ik ga er zeker wel eens voor kijken! Laat je na je bevalling ook nog even weten hoe het gaat? Je loopt ietsje voor op mij, wie weet kan je nog tips & tricks delen on the go :D Of me moed inspreken als het bij jou deze keer wel vlot gaat :) Ik duim alvast voor je!

Ik heb ook hele vlakke tepels, omdat mijn zoontje rand prematuur was, lukte het hem ook niet om goed te zuigen. Met een tepelhoedje ging het minimaal. Vond het zelf echt een gedoe. Deed ook zeer. Overgestapt toen op fulltime kolven.

Wat fijn om hier toch best wel al wat positieve verhalen te lezen, dankjewel allemaal voor het delen. Dat geeft me moed om er straks weer aan te beginnen, en om zeker ook wat langer door te zetten als het moeilijker gaat. Ik denk dat ik oprecht dacht dat het toch nooit zou lukken maar kijk, het kan dus toch wel.

Dat vind ik echt knap, ik vond fulltime kolven loodzwaar! Om de hoeveel tijd kolf je? En hoe doe je dat 's nachts?

Ik heb het 3 maanden volgehouden. Na 2 maanden overgestapt naar alleen nog laatste voeding met borstvoeding te doen. En rustig afgebouwd.

Ik heb ook ingetrokken tepels (en grote borsten, fijne combi..) Maar het kan echt!! Ik ben bij beide dochters gestart met tepelhoedje, na een tijdje lukte het ook zónder! De tepels lijken er aan te wennen, dus zodra er werd aangehapt ging de tepel alsnog naar buiten! (En nadat ik stopte met voeden stopte de tepel ook met naar buiten komen, heel interessant) En zeker ook kunnen voeden buiten de deur. Vond ik met een tepelhoedje wel wat gedoe, maar je wordt er steeds handiger in. Succes, je kan het!!

Ik heb het “maar” 3 maanden gedaan. Ik kolfde toen 8-6 keer per 24 uur. Dus ook snachts inderdaad 🥲. Om de 4 uur ongeveer.

Volgens mijn lactatiekundige toendertijd hoeft dit helemaal geen probleem te zijn. Ik heb ook 1 vlakke en 1 ingetrokken tepel. Bij mij is het helaas niet gelukt maar dit kwam voornamelijk door de mondanatomie van mijn dochter. Als prematuur en dysmatuur had ze een hoog gehemelte en sloopte ze mijn tepels volledig. Ik ben full time gaan kolven en heb dat een jaar gedaan. Mijn tepels zijn wel echt veranderd. Ze zijn echt minder verlegen geworden zoals ik dat noem😅