Hoe kom je de weken door met een extreme huilbaby

Hier ging het huilen beter na een maand of 5.. was echt uitzitten totdat het beter ging en wanneer hij dan ging huilen was ik ook echt weer in de waan van urenlang achter elkaar. Misschien werkt een draagzak/draagdoek? Dan is ze dichtbij jou en veel prikkels worden gedempt

Jep hier ook. Ze had reflux sliep niet en huilde zeker 8 uur per dag. Het was echt een vreselijke periode. Vanaf ongeveer 11 maanden ging het opeens over. Ook vanaf dat moment ging ze langer als 45 min achter elkaar slapen. Wij hadden al een zoontje van 3 toen ze geboren werd. Het heeft ook voor heel veel spanningen hier in huis gezorgd. Ik kijk ook met een vreselijk gevoel terug op de baby periode. Ze is ondertussen 2 en de liefste peuter die er is. Mijn zoontje was op deze leeftijd echt onuitstaanbaar. Hopelijk gaat het snel over, weet hoe vreselijk het is!

Wat sommige baby's ook helpt is zijn geluiddempende hoofdtelefoon. Of lavendel geur door het huis

Hier ook, maar met 14 weken over. Draagzak hielp voor langere slaapjes overdag

Wij hebben hier gelukkig maar een hele korte periode gehad. Maar dit had dan wel een oorzaak: obstipatie. Ik werd, wij werden er ook mega gestresst van. Wat voor ons hielp, was een koptelefoon opdoen. Niet om hem niet te horen. Maar om het een beetje te dempen. Daardoor werd ik rustiger en kon ik hem beter troosten. De kleine merkt namelijk ook jouw stress waardoor het niet beter wordt en je in een soort vicieuze cirkel terecht kan komen.

Och jeej wat heftig zeg! En ze is nog zo klein. Je weet het zelf, het gaat voorbij maar daar heb je nu helemaal niks aan… Hier ook een huilbaby gehad. Heel lang in de ziektewet gezeten ook… vreselijk nare tijd, alles geprobeerd. Kleine dingen als draagzak tot osteopaat, voeding, fysio, tot zelfs emdr voor de kleine voor mogelijk pre verbaal trauma van bevalling. Wat een zoektocht en wat een zware heftige tijd. Voor ieder kind is het anders dus ik zou zeggen, volg je moedergevoel. Hier ging het na een dik jaar beter na een paar bezoekjes bij de chiropractor. Ineens viel hij soms in slaap in de wandelwagen en heel soms ook in de auto. Daarvoor nog nooit meegemaakt, alles was drama. Nu (dik 2 jaar) ziet de wereld er heel anders uit… alleen daar heb jij nu niks aan…. Oh ja denk vooral ook aan jezelf! selfmade is echt belangrijk om een goede moeder te kunnen zijn. Dat kon ik niet goed. Denk aan slaappillen als je niet kan slapen, zorg voor huishouden, eten, boodschappen of baby af en toe uit handen geven, ook als je dat vreselijk moeilijk vindt. Hou vast aan de gedachte dat een uitgeruste(re) mama ook een betere mama is vaak…

Ehhh selfcare natuurlijk 😅

Wat heftig voor jullie. Ik weet nog hoe vreselijk ongelukkig ik was hier de eerste tijd. En de tijd leek voorbij te kruipen. Nu een super vrolijk meisje van 1,5 jaar maar het werd Hier na een maand of 6 / 7 allemaal wat makkelijker….. hou vol😘

Hier was een koemelkallergie de boosdoener… zat niet onder de eczeem en werd daarom van het kastje naar de muur gestuurd. Op eigen initiatief met nutramigen voeding gestart waarna na 2 weken de rust langzamerhand terug kwam. Na een tijdje eindelijk gehoor gekregen van de huisarts waardoor we nu de voeding vergoed krijgen. We kregen een heel ander kindje na het overstappen op andere voeding!

Ooo lieve mama, ik leef met je mee. Ik herinner me zo goed het uitzichtloze gevoel en de wanhoop. Je lichaam moet herstellen maar je krijgt geen slaap en al je spieren doen pijn van het lopen met je baby en je ogen doen pijn van het mee huilen en als je nou wist wanneer het zou stoppen dan kon je het nog wel even volhouden. Bij ons werd het met vier maanden een stuk minder, best wel plotseling ook. Het gaat echt een keer over. Ontz veel sterkte en wees niet bang om je meisje af en toe even uit te besteden aan iemand die je vertrouwt. Dat doen ze met liefde en hun emmertje is nog leeg dus je belast ze niet te zwaar. ❤️

Wat mij trouwens heel goed heeft geholpen waren oordopjes.. aan een touwtje en dan in je elastiekje zodat je ze nooit kwijt raakt of hoeft te zoeken. Dit dempt het geluid en zo hou je het beter vol zonder je hoofd door een muur te willen slaan.

Ik sla nog steeds aan als ik haar hoor huilen. Nu ze bijna 2,5 is is het echt een stuk minder. Oh wat huilde ze veel, echt krijsen. De lactatiekundige noemde haar een high needs baby (echt fantastisch, dat wilde ik graag horen. Thanks...). De kinderarts een vinnig ding (met liefde en een knipoog). Het CB hyperalert. Allemaal lekkere termen waar je als gestresste ouder echt op zit te wachten. Onze dochter kwam met haar ogen wijd open de wereld in. Ze sliep overdag niet, tenzij op één van ons. 's Nachts bij ons in bed, terwijl we haar aanraakten. Haar ongelofelijke huilen kwam voort uit verborgen reflux, wat 5 maanden duurde om te diagnosticeren (voor mij al wel snel duidelijk). Maar desalniettemin een hele alerte, gevoelige baby. En dat is ze nu nog. Ze knuffelt en kroelt graag. Haar favoriete chill plekjes zijn op de bank tussen mijn benen of naast/tegen papa aan. Ze slaapt graag bij ons in bed, lepeltje lepeltje met één van ons. Ze is erg gevoelig voor emoties van anderen. Maar vooral ontzettend lief, speels, eigenwijs en ondeugend. Het wordt echt beter. Jullie doen het zo goed ❤️

Hier ook de eerste 7 weken met onze dochter mee gemaakt en jeetje wat was dat zwaar laat staan als je er nu nog steeds midden in zit, ook heeft onze dochter 2 opnames van ruim een week gehad… maar werd ook weg gezet als hoog gevoelig/alert meisje. Ineens na de 7/8 weken stopten het.. ze is van het een op het andere moment compleet omgedraaid hoe het kan? Dat vragen wij ons nog steeds af🤷🏼‍♀️ Heel veel sterkte en hou vol!❤️

Hier ook een mannetje, we zijn inmiddels een jaar verder en gelukkig gaat het hier beter, bij ons heeft een manueel therapeut speciaal voor baby's heel goed geholpen. En inmiddels hebben wij een trauma therapie ptss traject achter de rug. Ik weet niet hoe je zwangerschap en bevalling zijn geweest maar bij ons was dat de absolute omslag. Je mag me altijd een berichtje sturen. Je kan het mama!

Is je kindje prematuur?

Bij ons was het extreem afzien. Tot na het 1e jaar. Tuurlijk af en toe wat beter. Maar te vroeg geboren, extreem alert, verborgen reflux, en niet goed kunnen drinken was bij ons een opeenstapeling van. Veel hulp van ouders om bij te kunnen tanken, veel huid op huid contact, ik heb ons kindje ook op mij laten slapen. Dat is het enige dat hielp. Soms in bed, soms half schuin op de bank om zelf ook maar enigszins een oog dicht te kunnen doen. Draagzak hielp soms. Het is vooral jezelf er doorheen bikkelen. Sterkte!

Mijn broertje was ook een huilbaby en ik ging bijna elke weekend logeren bij mijn tante, zodat mijn ouders even de tijd voor mijn broertje hadden en ik geen last van mijn broertje. Bij mijn broertje is later door de chiropractor geconstateerd dat zijn nekwervels niet goed stonden en daar had hij dus veel pijn van. Je zou altijd nog een chiropractor kunnen proberen? En als het kan je andere kindje af en toe eens laten logeren. Misschien geeft dat wat meer rust voor jullie allemaal.

Lieve mama wat heftig is dit he! En dan een opname zonder diagnose. Je dagen zijn uitzichtloos en duren lang. Ik voel met je mee 💓. Ik heb uren gewiegd en met een draagzak gelopen. Ook snachts. Koemelk was hier een trigger maar her huilen hield aan. Nu nog een gevoelig meisje. Probeer hulp te vragen vanuit je omgeving voor het huishouden,boodschappen of dat jij even uit de situatie kan stappen. Laat je oudste kindje af en toe logeren. En blijf praten met je partner, want dit is zo heftig. En je moeder gevoel volgen, deze is zo sterk. De draagzak was mijn lifesaver. Ik geef je al mn steun voor deze loei zware periode. Ik zou het graag even van je over nemen. Dikke knuffel.

Nee geboren met 39+6

Yes die hebben we al. Werkt fijn!